Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
zadałam sobie trud, umysłowy

specjalnie wczoraj uważałam
i
specjalnie starałam się pamiętać - ilość i skład wchłaniania stałego oraz wchłaniania procentowego, na imprezie siedząco_za_stołowej, ostatko_karnawałowej jakby nie było
(nic a nic nie tańczyłam, ostrogi me absolutnie mi nie pozwoliły...)


jadłam z pełna świadomością - że jem jak zawsze, gdy nad stołem ścierają się dyskusje i toczą barwne opowieści, w ferworze zażartych bitew na słowa (bo bitew na poglądy to akurat nie było, nie w tym towarzystwie), gdy między jednym zdaniem a drugim znika zawartość kielicha, bo trzeba było gardło zwilżyć, gdy w nerwach, żeby swoje wygłosić, zęby nerwowo oskubują brzegi ciasteczka, środek ciasteczka, nie ma ciasteczka, gdy jajka faszerowane żyją własnym życiem i samoistnie znikają z talerzy, gdy....


właśnie skończyłam zliczać kalorie
ZGROZA !!!!
dlaczego ja tak uwielbiam jeść, gdy smaczne jedzenie stoi przede mną ????
nosz, dlaczego????



na wadze niewielki wzrost, ale to wczorajszonocne jedzenie jeszcze w sobie mam, bo efektywnej wizyty w wucecie nie było
wzrost niewielki, bo przecież wczorajsze kalorie jeszcze nie przeszły w tłuszczyk .. a przejdą, oj! na pewno ..





dobra, podaję
na wadze dzisiaj - 59,4 kg
wczorajsze przyjęcie  - 2136 kcali


ps.
było więcej, tylko nie wiem, jak to policzyć
takie ciasteczka, suche placuszki, wielkości pół dłoni, były grubo posypane ziarnem różnistym, na pewno pestki dyni i cieniutko siekane wzdłuż fistaszki, jakies inne ptasie jedzonka,  to ziarno przyklejone na .. ?hmmm?? na wodę z miodem? może z cukrem?  
nosz nie wiem, jak to policzyć, ciasteczek zjadłam 2 lub 3, ale potem siedziałam nad talerzem i każde ciasteczko dokładnie obierałam z ziaren i te ziarna zjadałam
a innego słodkiego nie było, żadnego keksa, tortu, serniczka, nic, nulll .. . bo gdyby było... lepiej nie myśleć