Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zupełnie nagle i niespodziewanie...

...tak całkiem znienacka na mnie to spadło. We wtorek jeszcze było wszystko w porządku, wróciłam od przyjaciółki i po prostu poszłam spać. A w środę... Właśnie w środę GO poznałam - to było coś niesamowitego, zupełnie ścięło mnie z nóg!!

W pracy zrobiłam najpilniejsze z najpilniejszych rzeczy i poszłam do szefa . Powiedziałam mu bezczelnie, że i tak dzisiaj nic tu po mnie, żadnego pożytku już nie będzie, że jadę do domu. Jurek popatrzył na mnie, pokiwał głową i powiedział tylko "No to jedź". Nie bardzo pamiętam, jak jechałam, wiem, że po drodze jeszcze rozmawiałam z kimś przez komórkę. Jechałam z NIM, oczywiście!!

W domu było dziwnie - ja cała rozgorączkowana, ON bardzo zdecydowany, silny, bezczelny i pewny siebie. Wylądowałam od razu w łóżku  - o 10 RANO  byłam z powrotem w łóżku!! Z tego wszystkiego było mi aż niedobrze (tak po prawdzie to strasznie niedobrze), w brzuchu miałam bo prostu rewolucję - żadne tam "motylki" , jakaś bomba cholerna!!  

Wyczerpana ekstremalnymi przeżyciami, spałam do 18. Gdy sie obudziłam, ON dalej był. Wiedziałam, że to bez sensu, że potrzebuję pomocy, że sama sobie nie dam z NIM rady. Ale w środę - zupełnie rozbita i oszołomiona - nie zrobiłam tak naprawdę nic, żeby się GO pozbyć. Zadzwoniłam do kolegi z pracy, że raczej nie dam rady w czwartek do pracy przyjść...

Rzeczywiście - w czwartek nie poszłam do pracy. Poszłam do lekarza, na wyżebraną wizytę.

Tego (mało) romantycznego gościa WIRUSA , który u mnie spowodował paskudną grypę żołądkową (czy tam jelitową...), mimo, że rewelacyjny na chudnięcie - nie polecam.

Takiej wagi, jak dziś rano -> 53,8 kg <- nie miałam od nie-pamiętam-kiedy-chyba-od-co-najmniej-czterech-lat. 

Lekarz chciał mi dać zwolnienie na tydzień (bo to ponoć zaraźliwa cholera ), ale nie chciałam - w poniedziałek i tak bym poszła do roboty. Podatki się same nie wyliczą. Czułam się obrzydliwie, miałam naprawdę bombę w brzuchu, gorączkę, mdłości, biegunkę, żołądek mnie napiżał a co tylko zjadłam zwracałam na wszelkie możliwe sposoby - ale może bez szczegółów...

Stosuję teraz ścisłą dietę (przypomina mi się pierwszy miesiąc Vitalii :)), czuję się już prawie dobrze i odkryłam, że 

KLEIK RYŻOWY JEST PYSZNY :)

No, to już wiecie, dlaczego mnie na Vitalii nie było od poniedziałku :)

Pozdrawiam sobotnie i domowo i wciąż wirusowo, ale już całkiem "przy życiu" :)