Dziś pierwszy raz w życiu wybrałam się na Nordic Walking. Jak do tej pory spacerowałam ze słuchawkami na uszach, by nikt nie domyślił że się odchudzam. Po prostu gdzieś idę a gdzie to mało interesujące. Wzięłam mamę pod pachę i idziemy. Najpierw trochę wstyd był. Głowa w dół, opatulona szalikiem żeby nikt nie rozpoznał. Ale tak idę i idę, patrzę a tutaj jedni spacerują z psami inni biegają jeszcze inni z kijkami. Więc czego ja mam się wstydzić ?
W końcu się wyprostowałam i szłam bez żadnego przejęcia. Co będą gadać ?
Żee o nagle się odchudza? No lepiej późno niż wcale.
I to chodzenie sprawia mi niesamowitą przyjemność.
Do zaliczenia mam jeszcze tylko ćwiczenia z Ewą Chodakowską.
A jedzenie ?
Idealnie... jak na razie. :)
Moje postanowienia powoli są realizowane. Trzymam się dzielnie i bardzo się z tego cieszę.
A mam pewne plany do zrealizowania i muszę je wykonać do kwietnia. Przede mną ciężka praca ale jaka satysfakcja. Może moje życie w końcu obróci się o 180 stopni ;)
