Temat: TVN dzisiejsze rozmowy w toku

Czytałam o niej artykuł w gazecie. Była w prywatnym ośrodku " drzewo życia" w Malawie, przybrała na wadze i zaczęła zdrowieć !:)n

To dobra wiadomość, znaczy jak się na prawdę chce, to można z tego wyjść. A w jakiej gazecie pamiętasz?

kurcze..nie oglądałam :(

To naprawdę straszna choroba. Jak ktoś tego nie przeszedł to nie zrozumie do końca choćby nie wiem jak się starał... A rodzice często tego nie widzą, bo anorektyczki mają sposoby żeby to jak najdłużej ukrywać.

wystających kosci nie ukryjesz ....

Ukryjesz. Przeszłam przez to to wiem... :(

tez widzialam, masakra

oglądałam razem z mamą, najbardziej utkwiła mi wypowiedź pierwszej dziewczyny, że woli umrzeć niż wyzdrowieć. Ona wygląda jak wrak człowieka, widać że nawet mówienie sprawia jej trudność bo jest tak wykończona, ale no czego się spodziewać-miska slonecznika, 3 litry wody i paczka papierosów dziennie. Druga dziewczyna widać że głupia nie jest i że chce coś zmienić w swoim życiu, jednak jakaś siła wyższa jej nie pozwala-przytycie. Myśli że gdy przytyje od razu przestanie się akceptować, z tym że ona nawet na chwilę obecną przy tym 35 kilogramach masy się nie akceptuje, to ile ona chce ważyć by według siebie dobrze wyglądać!? Błędne koło, jednak myślę że gdyby podjęła się leczeniu wyszłaby z tego, bo ma plany, ambicje i marzenia. Trzecia dziewczyna miała do czynienia z używkami, narkotykami i wszystkim tym co nas wyniszcza więc się nie wypowiem bo to w ogóle inna sytuacja. Natomiast historia dziewczyny która wyszła z anoreksji, hm, to przesada. w pół roku przytyć 30 kg to zdecydowanie niedużo i wcale to nie jest zdrowe. Według mnie przesadziła, zdecydowanie 20 kg by jej wystarczyło, bo według mnie nie wygląda teraz dobrze, ale ważne że akceptuje się, czuje dobrze w swoim ciele, jest pełna optymizmu i zamknęła tamten nieszczęsny rozdział w swoim życiu. Co nie zmienia faktu że tak samo jak się powinno chudnąć powoli tak samo powinno się tyć, a obżeranie o jakim  ona opowiadała, typu że potrafiła 100 złotych dziennie wydać na jedzenie by w domu prawie tracić przytomność z przejedzenia nie jest dla mnie normalne. Jednak zastanawia mnie fakt, czemu nie powrócił jej jeszcze okres, pomimo że ma już prawidłową wagę. Mam nadzieję że każdej z tych dziewczyn się udało wygrać z chorobą i mam nadzieję że pojawią się one jeszcze u Ewki już z innym nastawieniem, wyleczone. :)

też przeszlam...wg. mnie wiele zalezy tez od rodzica.Widzieć,widzi każdy,ale reagować ni kazdy chce.

ogladalam i chyba sie od nich zarazilam:/