Temat: Potrzebuję wsparcia, straciłam dziecko...

Ja podobnie jak Ty poprzednią ciążę poroniłam w 6 tc. Okropne przeżycie ... Przede wszystkim człowiek po takim przeżyciu potrzebuje się wygadać, ale nikt go nie chce słuchać, bo jedni uważają, że właściwie nic takiego się nie stało, a ci którzy rozumieją co poronienie oznacza dla kobiety nie bardzo wiedzą co powiedzieć więc rozmów o tym unikają ... Ja przepłakałam parę nocy, na szczęście miałam ogromne wsparcie w moim mężu.

Nie obwiniaj się ... to nie twoja wina i wierz mi nie pomogło by nic nawet wizyta u lekarza ... ja byłam na tydzień przed poronieniem bo zaczęłam plamić ... mimo przyjmowania leków i hormonów ciąża się nie utrzymała. Ponieważ nastąpiło całkowite poronienie (co niestety miałam okazję sprawdzić naocznie) nie musiałam wybierać się na łyżeczkowanie i lekarz nie wymagał jakiejś specjalnej przerwy przed następną ciążą...

Dwa miesiące później znowu byłam w ciąży. Początek obecnej ciąży był okropny, ciągle się bałam że znowu coś pójdzie nie tak (pierwszy trymestr pamiętam jako nie mijającą panikę przy każdym ukłuciu czy burknięciu w brzuchu), ale teraz odliczam już dni do porodu.

Trzymaj się ciepło, dbaj o siebie.

angel2025, mój gin był mniej optymistyczny niż Twój kiedy przyszłam do niego w 5 tyg. z plamieniem, od razu mi wyjaśnił, że na tym etapie ciąży często dochodzi do samoistnych poronień, przyczyną jest prawdopodobnie niewłaściwy podział chromosomów w zapłodnionej komórce, co nie pozwala jej się prawidłowo zagnieździć. Polecił mi leżeć plackiem i przepisał hormony (luteinę ... czyli progesteron) na podtrzymanie. Brałam te hormony przez tydzień niestety nie zdały egzaminu.