Temat: matka z wyboru

Przperaszam Lubelaska, ale nie kumam po co poprosiłaś innych o opinie, skoro każdą opinię różniącą się od Twojej negujesz??

Dobra, ale nie rozumiem nadal z jakimi argumentami tutaj wyjeżdżasz. To, że tak miałaś i to, że czasem tak bywa, że za ojca ma się kogoś kto z ojcem nie ma nic wspólnego nijak się ma do głównego wątku tutaj. To tak jak od razu z góry zakładać: "Sama urodzę i wychowam dziecko, bo faceci to frajerzy, bo trafię na kogoś z kim potem się rozejdę". Jeżeli ktoś nie potrafi znaleźć sobie partnera z który jest w stanie  założyć rodzinę to świadczy tylko o tej osobie.

"samo, jak kobieta zachodzi w ciążę, chce dziecko zatrzymać, a koleś się wypiera i zwiewa, to ona ma usunąć dziecko w obawie, że  zniszczy życie maleństwu, jako matka singielka?"

Czy aby na pewno dokładnie zapoznałaś się z treścią tego tematu?  Mowa tutaj tylko o sytuacji, gdzie z góry planuje się, że dziecko ojca nie będzie miało, albo będzie miało takiego "od święta". Nie zakładamy, że będzie to frajer, który będzie miał gdzieś dziecko, bo takie sytuacje są oczywiste i to nie ma nic wspólnego z winą matki. Tylko mówimy o tym, że z góry kobieta zakłada, że zapewni wszystko co dobre dziecku i że ojciec nie jest potrzebny.

Jeżeli kobieta z różnych przyczyn(rozwód,byle jaki mąż)zostaje samotną matką to wiadomo,że nie ma w tym nic złego bo tak się ułożyło życie.Jednak jeśli z góry zakłada,że zajdzie sobie w ciąże bo zachciewa jej się dziecka to jest to egoistyczne.Ja wychowałam się bez ojca(w pamiętniku wspomniałam o braciach,których nie dawno poznałam) i przez całe życie bardzo mi go brakowało.Nie tego prawdziwego gno*ja ale dobrego taty...

Moja córka ma 5 lat, przez połowę jej życia wychowywałam ją sama. Teraz jest z nami Ktoś. Czy świadomie zdecydowałam się na samotne macierzyństwo? NIE. Uważam, że dziecko ma prawo wychowywać się w pełnej rodzinie i z rozmysłem nie pozbawiałabym je tego. Natomiast w momencie, kiedy ojciec odchodzi, kobieta jest w stanie poradzić sobie sama, wychować dziecko na porządnego i szczęśliwego człowieka. Wymaga to podwójnej pracy- za siebie i nieobecnego tatusia:)- ale jest możliwe.

Ojciec wcale nie jest potrzebny. Taka jest moja opinia.

no mogę przyznać tylko tyle: w dziecko "wrabiać" nikogo nie można. Jeśli chcesz dziecka, a wiesz, ze facetz się nie sprawdzi to po prostu poszukaj dawcy i tyle.

Robić dziecko mając wątpliwości odnośnie związku z przyszłym ojcem to czysta głupota.

Nie zamierzam nikogo wrabiać, jak się kochamy to oczywiście też wie, w które dni możemy zajść w ciążę i jakoś ne ma nic przeciwko temu, ostatnio stwierdził, że w sumie to wolałby "wpaść", bo nie musiałby się już zastanawiać czy to odpowiedni moment na dziecko. Jest świadomy tego co robi, wie, że nie stosuję żadnych zabezpieczeń, on też nie, więc o wrabianiu go w cokolwiek nie ma mowy. Zakladam tak sobie hipotetycznie, że gdybym byla w ciąży, a sytuacja by go przerosła i by "zdezerterował" to i tak cieszyłabym się z tego dziecka i niebyłoby tragedii, że wychowam maleństwo sama. To moje planowanie "samotnego macierzyństwa" to bardziej opcja przemyślenia sytuacji "jaby to było gdzyby odszedł". Wbrew pozorom dużo jest kobiet, które zostają same, bo facet się przestraszyl i uciekł, jeszcze zanim dziecko się urodziło. Patrzę na świat realistycznie, a nie przez różowe okulary zakochanej nastolatki. //może to też uraz związany z wykonywanym zawodem.