Temat: matka z wyboru

nie wiem sama, czesto sie teraz slyszy, ze kobieta chce dziecko, a nie chce faceta, w sumie chyba nic zlego w tym? jesli kobieta chce wydac potomka, otaczac go miloscia i kochac, to chyba nic zlego nie stanie sie jesli nie bedzie mialo ojca....? tyle jest patologicznych rodzin, dzieci sa bite krzywdzone, ale maja ojca i co z tego?? skoro zyja w nędzy...

moja ciotka po wielu latach zdecydowala się na invitro - jest sama, wychowuje teraz prześliczną córeczkę i jest przeszczęśliwa:) 

Ja bym nie chciala byc samotna matką. Mialabym wiele obaw:
- czy zdolam sie utrzymac sama
-czy do konca zycia nie bede sama bo kto mnie zechce z dzieckiem
-co powiem dziecku, jak mu wunagrodze brak ojca
- co jak bede miec problemy z nim i przydaloby sie meskie wsparcie.

Już samo określenie "samotna matka" wzbudza negatywne emocje, samotna- kojarzy się ze smutną, odrzuconą, płaczącą w kącie kobietą. W Polsce kobiety które samodzielnie wychowują dzieci są tak właśnie postrzegane. Co nie jest prawdą, one zazwyczaj, świetnie sobie radzę (pomijam sytuacje patologiczne), są wykształcone, maja dobrą prace, grono znajomych. Cierpi głownie dziecko, bo skoro mama ciągle pracuje to nigdy jej nie ma, dziecko jest podrzucane babciom, ciociom, nianiom. Poza tym na dziecko źle wpływa brak męskiego wzorca(na dziewczynkę też). Nie uczą się naturalnych relacji międzyludzkich i prawidłowego modelu rodziny. 

wiesz co, ja nie jetem póki co żadną matką :-) i przez najbliższe kilka lat nie zamierzam, ALE... myślę, że mogę się tutaj wypowiedzieć, ponieważ zarówno mój mąż, jak i mój były chłopak wychowywali się bez ojców. i jestem zdania, że kobieta może dać z siebie bardzo wiele, ale nigdy nie będzie ojcem.

oczywiście - na wstępie zaznaczę, że absolutni nie sądzę, że kiedy w związku dzieje się z różnych powodów źle, to za wszelką cenę trzeba go ratować "dla dobra dziecka" (bo jestem zdania, że nieraz dla tego dziecka lepiej właśnie, żeby rodzice się rozstali).

jednak mimo to myślę, że dziecko powinno mieć i ojca i matkę. ojciec zazwyczaj ma pewne cechy, które dziecko powinno obserwować - spokój, stabilność, siła, stawianie pewnych twardych reguł. kobiety zazwyczaj są emocjonalne, bardzo się wszystkim przejmują, dają dziecku ciepło i czułość, uczą dobrych manier.

poza tym jednak, ojciec jest takim (często) oparciem, podporą. nie przejmuje się pierdołami, tylko widzi ogół, cel...

po prostu jesteśmy inni. oczywiście, nie chcę powiedzieć, że kobieta np. nie może być silna (bo często jesteśmy bardzo silne), ale ta siła jednak jest u nas trochę inaczej wyrażana niż u mężczyzn. nie wiem, czy dobrze to napisałam, ale chodzi mi o to, że nie będziesz dla dziecka i ojcem i matką.

oczywiście chcę podkreślić, że bardzo szanuję kobiety, które same wychowują dziecko, myślę, że wiele radzi sobie wspaniale, ale myślę, że u dziecka zawsze pozostanie tęsknota za ojcem.

dlatego uważam, że zakładanie samotnego wychowywania dziecka z góry to zły plan. sorry, takie jest moje zdanie.

ja jestem samotna matka. 

 dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka ojciec też jest potrzebny