Temat: Ślub bez gości

Z jednej strony chciałabym, żeby mój rodzice byli obecni, ale na moich warunkach. Bez uwag o tym, że co to za ślub. Że skoro nie kościelny, to się nie liczy. Że jak mogę nie zaprosić wujka i cioci, ich syna z rodziną (który jest moim chrzestym), skoro mieszkają w moim mieście. Że wstyd im za moje zachowanie. Po prostu nie chcę tego znosić. Albo widzieć jak udają, że jest okej, a potem będę słuchać ich krytycznych uwag, że ten tak sie zachowywał, a ten tak. 

Ja taki miałam. Ja,  mąż i świadkowie. W usc były jeszcze 3pary z czego dwie w takiej sytuacji jak my. Po ślubie, zaprosiliśmy świadków do restauracji na obiad. 

Dwa miesiące temu wzięłam taki ślub. Tylko my, i nawet świadków mieliśmy z urzędu. Potem pyszny obiad i tyle. Polecam.

Mialam taki slub i gdybym miala to jeszcze raz powtorzyc, to bardzo chetnie wlasnie w takim wydaniu. Ale ja ogolnie nie lubie wesel, nie chodze na nie i nie chcialam miec swojego. Slub tak, wesele nie

Ja brałam. I to 2 razy ;)  tylko rodzice i świadkowie na obiedzie i oboje jesteśmy bardzo zadowoleni że nie wtopiliśmy w imprezę dla setki ludzi kupy forsy, nie byliśmy skonani po przygotowaniach i potem tej całej szopce,w ogóle nam tego nie brakowało. Moja koleżanka też tak wzięła ślub nie tak dawno, moja siostrzenica drugi ślub- w ogóle nawet obiadki sobie odpuściła- tylko UC i tyle. Naprawdę niektórych nie kręcą te imprezy i mają w d... że taka tradycja. Na mnie jakoś nikt się nie pogniewał z powodu braku weseliska..

Tak, zrobił tak kuzyn męża w sierpniu tego roku. Odetchnęliśmy z ulgą, że nie musimy jechać na wesele. Uważam, że poza rodzicami i dziadkami młodych, cała reszta rodziny na gdzieś czyjś ślub i traktuje go jak obowiązek. 

Także: go girl! 

no dokładnie, ja też zrobiłam inaczej jak chciałam, a nie lubię być w centrum zainteresowania i moje wesele było dla mnie bardziej męczące niż "spełnieniem marzeń".. najchętniej też bym przeżyła to w gronie naj najbliższych, a w obecnych czasach jest idealna wymówka by tak właśnie zrobić. 

Miałam podobne rozkminy. Okołoślubne uroczystości nie bawią nas w ogóle. W końcu padł kompromis na uroczysty obiad w restauracji dla najbliższej rodziny. Do czego zmierzam. Byłam już tak zakręcona tymi ciągłymi bataliami ze wszystkimi rodzicami, że... zrezygnowaliśmy z nietuzinkowych obrączek, oby już tylko nie było więcej gadania 😅 

Już po fakcie bardzo szybko doszłam do wniosku, że skoro i tak to były straszne przejścia i dantejskie sceny to serio dziwię się nam, że tak daliśmy się zakręcić. Trzeba było od razu stać twardo przy własnych chceniach.

A obrączki, cóż... te wymieniamy z okazji 10 rocznicy, bo tak. I idę o zakład, że i tak nie zrobią na nikim jakiegoś większego wrażenia 😆

Kto ma się obrazić, temu i tak nie dogodzicie, będzie obraza tak, czy siak. Z czasem jednak im przejdzie. Radzę nie iść na ustępstwa dla dobrych relacji rodzinnych. Serio nie ma sensu

Tak trudno uwierzyć że ludzie lubią sie bawic na weselu z różnymi ludźmi? Tańczyć? 

Jeśli taką masz wizję,to nie wiem nad czym się zastanawiać, rób po swojemu, bo to Twój dzień.  Rodzice pewnie się obraża, wiec zawsze możecie pojsc na kompromis i zaprosić ich na obiad, a później świętować we dwoje, jeśli nie obawiasz się, że zepsują Ci dzień swoimi komentarzami. 

Swoją drogą, trochę nie rozumiem nazywania wesel szopką, ja nie wyobrażam sobie nie dzielić tego dnia z bliskimi, bo na celebracje we dwoje będziemy miec czas w podrozy poślubnej, a mimo to nikt nie pisze o takiej formie w prześmiewczy sposób.