Temat: Wyproszenie ze sklepu

Agnezia5 napisał(a):

dzisiejsze dzieci sa calkiem inne niż np.30 lat temu,mam sasiadow którzy maja 4 letniego chłopca.Bardzo starają się wychować chłopce dużo z nim rozmawiając,tlumaczac cierpliwie ale odkad skonczyl 2,5 roku jak by diabel w niego wstapil gdybym wcześniej ich nie znala to w zyciu nie uwierzyłabym ze z takiego grzecznego,pogodnego,sympatycznego dziecka może zrobić się tak nieznośne.Nie da porozmawiać jak ide do niej na kawe,bije ja,wrzeszczy,wymusza krzykiem i placzem swoje zachcianki KOSZMAR.A co gorzsza większość dzieci jest taka.Mnie to b.wkurza

.kathea. napisał(a):

Marisca napisał(a):

28days napisał(a):

araksol napisał(a):

matka powinna sama wyjść...

O to, to. Niektórym rodzicom wydaje się, że mają większe prawa niż pozostali zjadacze chleba. Wrzask dziecka jest nieprzyjemny, a jeśli trwa zbyt długo i to wśród obcych ludzi - w sklepie - tam gdzie inni chcą spokojnie zrobić zakupy, to dla mnie jest paranoją, że takie mamusie (uogólniam, bo faceci dużo rzadziej zajmują się dziećmi) mogą mieć pretensje i dziwić się, że komuś to przeszkadza.Parę razy byłam świadkiem sytuacji, gdy dziecko nie tyle krzyczało - darło się-  tak bardzo, że można było oszaleć. Matka: cisza, zero słowa, nie uspokaja, czekając aż dziecko samo ucichnie. I taka sytuacja trwała z 15 min albo i dłużej (po 15 min wysiadłam na wcześniejszym przystanku autobusowym). 

A masz dziecko ?Nie sądzę, bo jakbyś miała to byś wiedziała, że rozhisteryzowanego dziecka nie da się uspokoić i każda taka próba powoduje jeszcze większą histerię. Trzeba poczekać po prostu aż dziecko się uspokoi , natomiast to już raczej poza sklepem. Bywa też,  że wrzeszcząco-ryczące dziecko nie chce wyjść ze sklepu i rodzice szamoczą się z nim, żeby wyprowadzić, ale znowu jedna z drugą mądralińska będzie miała dużo do powiedzenia na temat używania siły (nie przemocy) względem dziecka. 

Czyli jak ktoś nie ma dziecka to ma się zamknąć bo nie ma prawa głosu i musi się dostosować? Z jakiej racji? Przestrzeń publiczna, a do takiej nalezą sklepy, jest dostępna dla wszystkich ale trzeba zachować pewne zasady dobrego wychowania. Ja rozumiem że małemu dziecku pewnych rzeczy się nie wytłumaczy, ale w takiej sytuacji dziecko zostawia się w domu z opiekunem a nie utrudnia się życia wszystkim na około "bo matka ma prawo". A guzik prawda, nikt nie ma prawa utrudniać życia innym w imię własnego widzimiesie i wygody. Dla wszystkich jest zrozumiałe że dziecko może płakać, może mieć zły dzień, może mieć kolkę itp. Ale jeżeli matka nie reaguje i czeka aż dziecko albo się uspokoi samo z siebie albo straci głos to coś tu jest nie tak. Jeżeli matka chce to niech sobie słucha tej syreny alarmowej, ale nie ma prawa zmuszać innych do słuchania tego, a ponieważ to ona z jakiegoś powodu nie chce lub nie może uspokoić4 dziecka, to ona powinna wyjść. 

helppls napisał(a):

Agnezia5 napisał(a):

dzisiejsze dzieci sa calkiem inne niż np.30 lat temu,mam sasiadow którzy maja 4 letniego chłopca.Bardzo starają się wychować chłopce dużo z nim rozmawiając,tlumaczac cierpliwie ale odkad skonczyl 2,5 roku jak by diabel w niego wstapil gdybym wcześniej ich nie znala to w zyciu nie uwierzyłabym ze z takiego grzecznego,pogodnego,sympatycznego dziecka może zrobić się tak nieznośne.Nie da porozmawiać jak ide do niej na kawe,bije ja,wrzeszczy,wymusza krzykiem i placzem swoje zachcianki KOSZMAR.A co gorzsza większość dzieci jest taka.Mnie to b.wkurza

Co prawda mam 26 lat, ale jakoś nie chce mi się wierzyć, że 30 lat temu dzieci same z siebie były dobre lub złe. Wszystko jest kwestią wychowania. Rodzice tego dzieciaka na pewno popełniają mnóstwo błędów i to ich wina, że dzieciak jest taki a nie inny.

Marisca napisał(a):

helpplsJak tam Twoje niechciane dziecko , które przeszkadza Ci w rozwoju zawodowym ...

hyzio napisał(a):

Niby czemu wypraszać? Jeju... dzieci komunikują się w ten sposób. Boi się - płacze. Chce czegoś - płacze. Boli -  płacze, a nawet wrzeszczy. Nie lubię dzieci, a nawet ja to rozumiem. I zawsze rozumiałam. Wolę wrzeszczące dziecko niż dwudziestolatke z gołym zadkiem i cycami. Każdy z nas tak płakał/krzyczał i nie ma to nic wspólnego z wychowaniem, nawet kilkuletnich dzieci. Problem wychowawczy, to mają nastolaty nie ustępujące miejsca starszym i kobietom w ciąży:)

.kathea. napisał(a):

helppls napisał(a):

Agnezia5 napisał(a):

dzisiejsze dzieci sa calkiem inne niż np.30 lat temu,mam sasiadow którzy maja 4 letniego chłopca.Bardzo starają się wychować chłopce dużo z nim rozmawiając,tlumaczac cierpliwie ale odkad skonczyl 2,5 roku jak by diabel w niego wstapil gdybym wcześniej ich nie znala to w zyciu nie uwierzyłabym ze z takiego grzecznego,pogodnego,sympatycznego dziecka może zrobić się tak nieznośne.Nie da porozmawiać jak ide do niej na kawe,bije ja,wrzeszczy,wymusza krzykiem i placzem swoje zachcianki KOSZMAR.A co gorzsza większość dzieci jest taka.Mnie to b.wkurza

Co prawda mam 26 lat, ale jakoś nie chce mi się wierzyć, że 30 lat temu dzieci same z siebie były dobre lub złe. Wszystko jest kwestią wychowania. Rodzice tego dzieciaka na pewno popełniają mnóstwo błędów i to ich wina, że dzieciak jest taki a nie inny.

Dzieciaki były takie same, tylko raz że nie było dużych sklepów gdzie mamusie mogły cały dzień buszować po sklepach, a dwa że jak zostawiły na godzinę czy dwie dziecko z sąsiadką, albo babcią, albo opiekunką to jakoś dziecko przeżywało i to bez traumy.