Temat: O różnicy wieku na poważnie.

Oj... Jeśli chodzi o jego zapał zawodowy, również obawiam się, że kiedyś mnie przebije. Ciągle marudzi o kursach językowych, dodatkowej pracy itp. Ma mnóstwo energii.

 Co do jego wcześniejszego życia - owszem, ma dzieci, ale to nie stanowi żadnego problemu. Dla mnie wręcz przeciwnie - wiem, że ma doświadczenie i mogę na nim polegać.

Oj... Jeśli chodzi o jego zapał zawodowy, również obawiam się, że kiedyś mnie przebije. Ciągle marudzi o kursach językowych, dodatkowej pracy itp. Ma mnóstwo energii.

 Co do jego wcześniejszego życia - owszem, ma dzieci, ale to nie stanowi żadnego problemu. Dla mnie wręcz przeciwnie - wiem, że ma doświadczenie i mogę na nim polegać.

 Nie obchodzi mnie, co ludzie o nas myślą, ale chciałabym wiedzieć jak inne kobitki sobie radzą z podobnymi problemami:)

no cóż dużo trochę ;/ może ci kiedyś być ciężko, skoro jesteście ze sobą i się kochacie to nie marnujcie żadnej chwili. teraz wiek wam nie przeszkadza ale zakładając że będziecie ze sobą do końca życia.. ty 45 lat  druga młodość, on 70 lat.. nie jest to zbyt dobrze rokujące. możesz się po prostu męczyć wtedy. ale mimo to życzę powodzenia.

Pewna emerytowana ginekolog opowiedziala mi jak po porodzie pewna dziewczyna bardzo się stresowała, mimo że urodziła śliczne zdrowe dziecko. Okazało się że to dlatego, bo jej mąż był starszy, miał już dorosłych synów w jej wieku. Ona nie potrafiła się odnaleźć w tej sytuacji.    I wtedy przyszli do niej ci synowie - z kwiatami, gratulacjami, wzruszenia, zachwyty itd.. A było to ze 30-40 lat temu.

Zawsze takie pary były i bedą. A reakcje będą różne. Ważne kto jakim jest człowiekiem.

Ale to ze macie różne priorytety to mi by się zapaliła lampka ostrzegawcza..

Wiadomo że 3 lata piechotą nie chodzi.. ale przemysl to jeszcze Readerko raz drugi i dwudziesty.

Tutaj mysle wszyscy zyczą ci powodzenia.

FITMIT myślałam, myślałam... i to nie raz. Często mam obawy o jakich piszecie, ale wiem też, że jesteśmy wyjątkową parą i jeśli tylko się postaramy, to przezwyciężymy to.

a jak partnerzy mają tyle samo lat to jaką mają gwarancję, że za 10 lat bedzie im razem dobrze, albo że jedno nagle nie zachoruje i będzie niedołężne! znam przypadek gdzie pan był starszy o 20lat i martił się, że On będzie stary a partnerka będzie musiała się nim zajmować.. i co? Ona zachorowała i On ją pielengnował, Ona zmarła, a On żył jeszcze w zdrowiu. Więc nie martw się na zapas, tylko ciesz się swoim szczęściem i nie przejmuj sie gadaniem innych ;-)

KONNACZYNKA wielkie uściski:) Myślę właśnie tak jak Ty:)

a jak Twoi rodzice zapatruja sie na ten zwiazek?

No powiem szczerze, że na początku był ogromny szok. Szczególnie ze strony mojego tatuśka, bo jak to jego córeczka z takim staruchem??? Ale minęło trochę czasu i jest inaczej. Nie są już tak jak kiedyś nastawieni na niego "ANTY". Myślę, że to tylko kwestia czasu. Znam swoich rodziców i wiem, że mogę liczyć na oparcie.