Temat: wyjazdy w związku

wlasnie kluczowa sprawa: komunikacja, rozmowa w zwiazku

Powiedzial jej, ze wyjezdza. Mowil wczesniej, ze znajomi planuja- nie wierze, ze chociazby wtedy nie podjeli dyskusji na ten temat, chociazby, zeby sytuacje skomentowac, czy to fajny pomysl, niefajny, a co beda tan robic. Moze on wtedy tez juz planowal, tylko reakcja dziewczyny byla, jaka byla i on ucial temat nie wspominajac, ze sam sie wybiera. 

To wyltumaczcie mi dlaczego uwazacie, ze jesli ktos zaplanuje cos sam, a dopiero potem to z druga polowka omawia, to jest to dla Was brakiem komunikacji...? Przeciez porozmawiaja o tym, czy przed, czy po, ale rozmowa miedzy nimi na ten temat sie wywiaze. Dla mnie to, co nazywacie komunikacja to nie jest sama komunikacja pomiedzy partnerami, a potrzeba uczestniczenia we wszystkich decyzjach przed ich podjeciem. To jest cos innego.

Jeśli będę planowała wypad kobiecy to jedyne o co bym się zapytała wcześniej to czy taki termin będzie ok. Bo a nuż coś zaplanował dla nas albo ja sama o czymś zapomniałam. Jeśli będzie to wypad(nawet powiedzmy wypad życia co już nie będzie więcej takich okazji) ze znajomymi to bym się zapytała go czy chce jechać ze mną albo czy w ogóle może. Wzięłabym go pod uwagę bo jest moim narzeczonym. I dlatego ważne jest komunikowanie się z drugą osobą, z którą się żyje i dzieli życie. To jest moje zdanie. Można żyć razem ale osobno ale to muszą dwie osoby chcieć a nie tylko jedna. 

Jesli on mowi do niej "wiem, ze bedziesz zla, ale kupilem bilety do Australii, juz podjalem decyzje i jade" to tutaj nie ma komunikacji z jego strony 

Jesli on mowi:" sluchaj bardzo chce jechac do Australii, czy to jest dla ciebie ok, ze pojade sam?" a ona odpowiada "nie ma mowy, nie pozwalam ci i juz" to tutaj tez nie ma komunikacji z jej strony, bo ona w tym wypadku tez nie podejmuje rozmowy. To dziala w dwie strony. 

Edit.Jesli taki jest jego sposob na zwiazek, to rownie dobrze w innych sprawach moze powiedziec: "wiem, ze bedziesz zla, ale sie nie pobierzemy, decyzja podjeta", "wiem, ze bedziesz zla, ale nie chce miec dzieci, decyzja podjeta" , "wiem, ze bedziesz zla, ale nie spedzam z toba swiat, decyzja podjeta"

Owszem, w projektach czy pracy rowniez podejmuje sie samodzielne decyzje. I nie oznacza to, ze komunikacja czy partnerstwo ze wspolpracownikami lezy.

Zreszta ja nie mam potrzeby przekonywania nikogo do mojego punktu widzenia. Ale nie uwazam, ze brakuje w nim komunikacji, czy taki zwiazek to relacja typu fuckfriends jak to ladnie okreslila noma. 

.

To, że tak nie uważasz jeszcze nie oznacza, że tak nie jest. Nie ma nic złego w samodzielnym podejmowaniu decyzji w sytuacji, w której się inaczej postąpić nie da - bo na przykład współpracownik jest chory, nie odbiera i tak dalej i tak dalej, a decyzję trzeba podjąć teraz zaraz. Natomiast zupełnie czymś innym jest podejmowanie decyzji samodzielnie, w sytuacji w której miało się możliwość porozmawiać z tą drugą osobą - wtedy to nie jest kwestia tego, że się "nie dało inaczej", a tego że się "nie chciało inaczej". Tutaj ewidentnie widać, że facet nie chciał inaczej - podjął decyzję sam, dziewczynę olał i postawił ją przed faktem dokonanym. Nie chcę tego wartościować, komuś może odpowiadać taki luźny układ i niezobowiązujący związek, jego sprawa. Natomiast nie ma się co oburzać, że ktoś ten związek dosadnie (nawet nie tyle dosadnie, co po prostu wprost) nazwie. 

To, że tak nie uważasz jeszcze nie oznacza, że tak nie jest. Nie ma nic złego w samodzielnym podejmowaniu decyzji w sytuacji, w której się inaczej postąpić nie da - bo na przykład współpracownik jest chory, nie odbiera i tak dalej i tak dalej, a decyzję trzeba podjąć teraz zaraz. Natomiast zupełnie czymś innym jest podejmowanie decyzji samodzielnie, w sytuacji w której miało się możliwość porozmawiać z tą drugą osobą - wtedy to nie jest kwestia tego, że się "nie dało inaczej", a tego że się "nie chciało inaczej". Tutaj ewidentnie widać, że facet nie chciał inaczej - podjął decyzję sam, dziewczynę olał i postawił ją przed faktem dokonanym. Nie chcę tego wartościować, komuś może odpowiadać taki luźny układ i niezobowiązujący związek, jego sprawa. Natomiast nie ma się co oburzać, że ktoś ten związek dosadnie (nawet nie tyle dosadnie, co po prostu wprost) nazwie.