Temat: Książę i broniąca go przyjaciółka - sprawy sercowe.

Błagam na kolanach o rady i pomoc. Jako, że w swoim życiu.. związek miałam tylko jeden.

Dwa miesiące temu odbyło się spotkanie hobbystyczne związane z moją pracą. Na tym właśnie spotkaniu spotkałam GO..
dla mnie ideał. Ten charakter, głos, twarz, zachowanie.. zauroczył mnie od pierwszej chwili gdy go usłyszałam. Ku moim zdziwieniu (i chyba jego też) zaczęłam go podrywać. Co nigdy w życiu wcześniej mi się nie zdarzyło. On jest raczej takim typem trzymającym się w grupie na uboczu, cichy i rozważny. Dodam tutaj jeszcze, że jesteśmy młodzi bo mamy po 22 lata. 
Nasza znajomość rozwinęła się szybko, smsy, rozmowy, wspólne spędzanie czasu. No i któregoś dnia dowiedziałam się, że on jest moim szefem?!!!....  Pracuje zdalnie i on prowadzi firmę z swoim przyjacielem i narzeczoną tego przyjaciela. Prawdę mówiąc on od początku wiedział kim jestem, tylko ja byłam taka nie ogarnięta. Wymienialiśmy wiadomości już pół roku wcześniej ale w oficjalnej formie grzecznościowej. (nigdy wcześniej nie widziałam się z nim, czy nie widziałam jego zdjęcia).
Dla mnie to nie miało żadnego znaczenia tak strasznie mi się on podoba (?).. No właśnie. No i od tego czasu czyli te dwa miesiące codziennie rozmawiamy ze sobą po kilka godzin. Praktycznie cały dzień piszemy, spędzamy dużo czasu razem. Jest to na etapie bardziej zaawansowanych relacji idących w stronę związku. Nie ma jeszcze pocałunków, wyznań, ale jest trzymanie za rękę i przytulanie. No i wszystko byłoby idealnie gdyby nie ta jego przyjaciółka.. czyli narzeczona tego przyjaciela z którym ma firmę. Ona ciągle robi mu jakieś wyrzuty, że on ze mną spędza dużo czasu a wcześniej z nią ten czas spędzał. Nie lubi mnie za bardzo, mimo to, że jestem dla niej bardzo miła. Ciągle tak jakby chce, że on dawał jej znać, że ona jest dla niego ważniejsza niż ja... i tak dalej.. dziecinada. Ostatnio nawet wysłała mu wiadomość, którą mi pokazał o treści :
"Od razu nie chcesz ze mną spędzać czas jak pojawiła się pierwsza lepsza laska".
On sam często o niej wspomina, wspomina co ona mówi, porównuje ją z sobą (że, np ma małe dłonie mniejsze od niej i ona to zauważyła). Szczerze to nie wiem co o tym myśleć, bo nigdy nie byłam w takiej relacji.. ale nie wydaje mi się to normalne.
Często jak np rozmawiamy to o niej wspomina albo nawiązuje do niej czy coś.. oczywiście jak ona go woła to on biegnie. Dziś była np taka sytuacja, że oglądaliśmy serial na skype (akurat był w domu) i ona napisała czy mógłby z nią pograć w pokera. A on do mnie "Właśnie się zastanawiam czy nie iść pograć w pokera bo Ola do mnie napisała, ale nie chce Cię zostawiać samej".
Strasznie się wkurzyłam... oczywiście jak to baba pozwoliłam mu iść czego teraz żałuje, bo mogłam powiedzieć co o tym myślałam. 
Kolejna sprawa jest taka, że on wgle o mnie nie pyta. O moje relacje w domu, o to czy mam jakieś kłopoty, jak to wygląda. Do tej pory spotkaliśmy się w trasie. Wszystko co dowiedział się o mnie to mu sama opowiedziałam i nigdy ale to nigdy nie zadaje mi takich osobistych pytań. Ja oczywiście wiem już o nim wszystko. On myśli, że ja jestem na co dzień właśnie taka uśmiechnięta wesoła i tak dalej, że nie mam żadnych kłopotów i wszystko jest idealnie. A tym czasem miałam naprawdę traumatyczne dzieciństwo z którego muszę się leczyć do dziś u psychologa. No i uwielbia mówić o sobie...  on wychodzi z założenia, że jest jakiś wyjątkowy pod względem osobowości. Że jest inny niż inni ludzie, tajemniczy, unikalny.. nie wiem.. kiedy mówi o sobie to jakby mówił o jakiś illuminati, tym samym sprowadzając mnie do stwierdzenia, że po mnie to od razu widać jaka ja jestem. A tym czasem o mnie nie wie właściwie nic konkretnego. 
Po tym wieczorze w którym poszedł do Oli pękła ta bańka zachwytu jego osobą i teraz w sumie nie wiem co robić. Bo oprócz tego co napisałam, jest po prostu idealny. Mamy te samej pasje, zainteresowania, poglądy, dogadujemy się super (po za tym wyżej)..  no i zdążyłam go bardzo polubić. Jednak nie dam sobie wchodzić na głowę i wykorzystywać dlatego proszę o szczere rady. Co o tym myślicie? Co robić?