Temat: awantura o drugie dziecko

RybkaArchitektka napisał(a):

laura85 napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Bo rybka to ma rozdwojenie jazni:) akurat jej porad w ogole bym nie sluchala bo babce chyba po kazdym porodzie ubylo sporo szarych komorek.Ps. A zreszta co jej zostalo. Babka ma 40- stke na karku i dwoje malych dzieci. Zanim je podchowa to bedzie przed 50- stka. 

A tobie to juz nic nie pomoze :))) na szczescie glupota nie boli ;)) 

laura85 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

laura85 napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Bo rybka to ma rozdwojenie jazni:) akurat jej porad w ogole bym nie sluchala bo babce chyba po kazdym porodzie ubylo sporo szarych komorek.Ps. A zreszta co jej zostalo. Babka ma 40- stke na karku i dwoje malych dzieci. Zanim je podchowa to bedzie przed 50- stka. 

A tobie to juz nic nie pomoze :))) na szczescie glupota nie boli ;)) 

Chyba mowisz o sobie:-) ale tak to jest jak sie przed 40- stka zaczyna " bawic w rodzine" w dodatku z facetem-maminsynkiem:p

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Dziewczyno, nigdzie nie napisalam, ze jestem nieszczesliwa :) cos ci sie pierdziulnelo z kims innym, albo soba sama. Dzieci to trud wychowania, a ty masz juz w ogole pod gore, bo wszyscy sie na ciebie wypieli /poznali na tobie?/Ja moje dzieci uwielbiam, ubostwiam i ...czasem tez potrzebuje odpoczynku :) To chyba normalne. Mam tez swoje zycie, hobby i zajecia. 

wprost nigdy nie napisalas ale wystarczy czytac miedzy wierszami tych twoich wywodow dlugich, zreszta to jaka ty sfrustrowana jestes mowi wiele

Pomiedzy wierszami jest pusta kartka kobito:) a to, ze masz fantazje i nadinterpretowujesz po swojemu to twoje zmartwienie, a nie moje :) Zajmij sie swoim zyciem i jego interpretacja, bo naprawde nie wyglada ono ciekawie! 

u mnie wszystko idzie w dobra strone, dzieki za troske :) to nie jest nadinterpretacja i nie jestem jedyna osoba ktora ma takie wnioski na temat twojej osoby, wybacz..

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Dziewczyno, nigdzie nie napisalam, ze jestem nieszczesliwa :) cos ci sie pierdziulnelo z kims innym, albo soba sama. Dzieci to trud wychowania, a ty masz juz w ogole pod gore, bo wszyscy sie na ciebie wypieli /poznali na tobie?/Ja moje dzieci uwielbiam, ubostwiam i ...czasem tez potrzebuje odpoczynku :) To chyba normalne. Mam tez swoje zycie, hobby i zajecia. 

wprost nigdy nie napisalas ale wystarczy czytac miedzy wierszami tych twoich wywodow dlugich, zreszta to jaka ty sfrustrowana jestes mowi wiele

Pomiedzy wierszami jest pusta kartka kobito:) a to, ze masz fantazje i nadinterpretowujesz po swojemu to twoje zmartwienie, a nie moje :) Zajmij sie swoim zyciem i jego interpretacja, bo naprawde nie wyglada ono ciekawie! 

u mnie wszystko idzie w dobra strone, dzieki za troske :) to nie jest nadinterpretacja i nie jestem jedyna osoba ktora ma takie wnioski na temat twojej osoby, wybacz..

Jasne, tesciowa cie pokochala i jestescie najlepszymi przyjaciolkami. Byla eks twojego faceta dostala metke tej najgorszej i nikt juz jej nie wychwala, a nawet nie wspomina, twoj mamisynek ogarnal sie w koncu i wreszczcie sie obudzil, ze ma dziecko, przestal imprezowac i wyjezdzac czy planowac wakacyjne wyjazdy bez ciebie...Twoi rodzice i siostry sie nagle ogarneli, wszyscy spiesza ci z pomoca...Przestalas sie wyplakiwac na forum vitalli w stu i jeden tematach na tydzien, jak to los cie pogrzywdzil, bo jestes super, tylko wszyscy inni bleeeOby, oby, to sie zmienilo. Ja jestem zyczliwa osoba i pomimo jadu jaki wypisujesz, to zycze ci dobrze, zeby jakos takos sie to twoje zycie odczarowalo.

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Dziewczyno, nigdzie nie napisalam, ze jestem nieszczesliwa :) cos ci sie pierdziulnelo z kims innym, albo soba sama. Dzieci to trud wychowania, a ty masz juz w ogole pod gore, bo wszyscy sie na ciebie wypieli /poznali na tobie?/Ja moje dzieci uwielbiam, ubostwiam i ...czasem tez potrzebuje odpoczynku :) To chyba normalne. Mam tez swoje zycie, hobby i zajecia. 

wprost nigdy nie napisalas ale wystarczy czytac miedzy wierszami tych twoich wywodow dlugich, zreszta to jaka ty sfrustrowana jestes mowi wiele

Pomiedzy wierszami jest pusta kartka kobito:) a to, ze masz fantazje i nadinterpretowujesz po swojemu to twoje zmartwienie, a nie moje :) Zajmij sie swoim zyciem i jego interpretacja, bo naprawde nie wyglada ono ciekawie! 

u mnie wszystko idzie w dobra strone, dzieki za troske :) to nie jest nadinterpretacja i nie jestem jedyna osoba ktora ma takie wnioski na temat twojej osoby, wybacz..

Jasne, tesciowa cie pokochala i jestescie najlepszymi przyjaciolkami. Byla eks twojego faceta dostala metke tej najgorszej i nikt juz jej nie wychwala, a nawet nie wspomina, twoj mamisynek ogarnal sie w koncu i wreszczcie sie obudzil, ze ma dziecko, przestal imprezowac i wyjezdzac czy planowac wakacyjne wyjazdy bez ciebie...Twoi rodzice i siostry sie nagle ogarneli, wszyscy spiesza ci z pomoca...Przestalas sie wyplakiwac na forum vitalli w stu i jeden tematach na tydzien, jak to los cie pogrzywdzil, bo jestes super, tylko wszyscy inni bleeeOby, oby, to sie zmienilo. Ja jestem zyczliwa osoba i pomimo jadu jaki wypisujesz, to zycze ci dobrze, zeby jakos takos sie to twoje zycie odczarowalo.

bardzo zyczliwa jetes, widze jak cie dotknelo kilka slow prawdy skoro musialas probowac mi personalnie pojechac, ale skoro musisz wiedziec to nie, nie jest idealnie ale moj chlopak zaczal sie starac o mnie i o dziecko, nie jest maminsynkiem tylko jest uzalezniony od rodzicow finansowo, ale wreszcie jakos znajduje balans miedzy relacja z matka a ze mna, tesciowa nadal jest tak samo paskudna jak byla, ale jakos mniej mnie to obchodzi bo mam nowe perspektywy, dostalam nowa prace i zaczynam studia od pazdziernika :) wakacje spedzimy razem i ostatecznie wyjedzie beze mnie tylko na 2 tyg posurfowac. Jego matka nadal gada o jego ex, ale on jej juz dawno nie kocha zreszta eks ma nowy zwiazek i swoje zycie. Jak dla mnie jest coraz lepiej i zaczynam widziec pozytywne strony mojej sytuacji, a ty siedzisz dalej na vitalii i piszesz o tym samym, przekonujesz jak jest ci wspaniale z niewychowanymi dziecmi i mezem ktorego zmusilas do dziecka i z ktorym tez podobno ci sie nie uklada, tak wspaniale ze ciagle musisz o tym pisac i przekonywac innych zeby robili wiecej dzieci wbrew swoim pragnieniom, zeby mieli tak przechlapane jak ty itp

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Dziewczyno, nigdzie nie napisalam, ze jestem nieszczesliwa :) cos ci sie pierdziulnelo z kims innym, albo soba sama. Dzieci to trud wychowania, a ty masz juz w ogole pod gore, bo wszyscy sie na ciebie wypieli /poznali na tobie?/Ja moje dzieci uwielbiam, ubostwiam i ...czasem tez potrzebuje odpoczynku :) To chyba normalne. Mam tez swoje zycie, hobby i zajecia. 

wprost nigdy nie napisalas ale wystarczy czytac miedzy wierszami tych twoich wywodow dlugich, zreszta to jaka ty sfrustrowana jestes mowi wiele

RybkaArchitektka napisał(a):

laura85 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

laura85 napisał(a):

mlodamama1 napisał(a):

RybkaArchitektka napisał(a):

Mysle, ze warto spokojnie o tym porozmawiac, a nie odszczekiwac sobie i dopisywac domysly, ze woli miec drugie z inna. Warto powiedziec o swoich obawach. U nas byl tez problem przy drugim, ja chcialam, maz nie. Pierwsze dziecko dawalo i daje nam popalic. Stad tak nie chcial maz drugiego. W koncu gdy jakos wyrazil zgode, to rach ciach, poszlo od razu. Teraz sobie nie wyobrazamy zycia bez nich. Drugie dziecko jest zupelnie inne, szczesliwe, wesole, usmiechniete. Taki jajcarz i pieknie spi, pieknie je, pieknie sie rozwija. Pierwsze troche nas energii wiecej kosztuje, ale takie jest i takie je akceptujemy. Bardzo dzieci sie kochaja, uzupelniaja i duzo ucza od siebie. Sa bardzo zaprzyjaznione ze soba i super jest gdy tak ramie w ramie dorastaja. Rocznikowo sa rok po roku.To, ze pierwsze jest takie jakie piszesz, to nie znaczy, ze drugie bedzie tak uciazliwe i absorbujace. Dzieci to loteria, albo trafi Ci sie takie, albo smiakie. Ja bym zaryzykowala..Gdyby nie to, ze ta dwojka wysysa ze mnie resztki energii to pokusilabym sie i o trzecie czy czwarte. Sa bardzo udane i inteligentne /chociaz glowa mi puchnie od krzykow i szarpanka to codziennosc/.

przepraszam ale z tego co wnioskuje z twoich postow (innych tez) to jest to, ze wymusilas na mezu drugie dziecko a rady ktore mi dawalas wskazuja na to ze wcale nie jestes jakos szczegolnie szczesliwa, czemu innym zyczysz zeby mieli tak przechlapane jak ty ? ja np wole ostrzec i napisac jak jest szczerze a nie wrecz natretnie przekonywac ze jest super i w ogole kiedy nie jest.

Bo rybka to ma rozdwojenie jazni:) akurat jej porad w ogole bym nie sluchala bo babce chyba po kazdym porodzie ubylo sporo szarych komorek.Ps. A zreszta co jej zostalo. Babka ma 40- stke na karku i dwoje malych dzieci. Zanim je podchowa to bedzie przed 50- stka. 

A tobie to juz nic nie pomoze :))) na szczescie glupota nie boli ;)) 

Chyba mowisz o sobie:-) ale tak to jest jak sie przed 40- stka zaczyna " bawic w rodzine" w dodatku z facetem-maminsynkiem:p

:))))))))))))))))))))))))))))))))))P.S. Ja sie zaczynam zastanawiac jesli chodzi o ciebie...o co chodzi...kammmann...Bo w niektorych watkach tak slodko mi wchodzisz w tylek, bronisz mnie przed innymi w jakis durnych tematach /juz nie chce mi sie tego szukac, ale kilka juz takich incydentow ze zdziwieniem w swojej pamieci odnotowalam/, po czym w innych tematach jezdzisz po mnie..Masz siostre blizniaczke i na jednym nicku siedzicie? Czy moze zapominasz z kim jak masz rozmawiac i pamiec selektywna sie uaktywnia? Moze rob notatki jak z kim masz rozmawiac...Mam wrazenie jakiegos rozdwojenia osobowosci :)))