Temat: wspólne mieszkanie po maturze

ja z chłopakiem po 2 miesiącach będziemy mieszkać . szczerze mówiąc nie chce tego ale robię to ze względu na niego. Dla mnie to zdecydowanie za szybko, wolalabym nadal mieszkać u siebie w domu i spotykać się tak jak do tej pory ale niestety nie mam innego wyjścia i będziemy razem mieszkać. W sumie tłumacze sobie to tak że jeśli coś się nie uda to zawsze koge wrócić do domu   a w twoim przypadku jeśli nie będziecie się dogadywac to wtedy możesz zamieszkać z kolezanka . w każdym razie życze powodzenia ;)

Pracujesz? On pracuje? Czy utrzymują Was rodzice, a Wy będziecie bawić się w dom?  W takim przypadku to jestem ciekawa zdania Twoich rodziców na ten temat, bo pełnoletniość pełnoletniością, ale sama jestem niewiele starsza i dobrze wiem, jak się sprawy mają i co mam w głowie... 

ja po 8 miesiacach znajomosci zamieszkalam z moim a juz 3 lata wspolnego mieszkania minely :] na twoim miejscu bym sprobowala

Zamieszkaj , to najlepszy sposób żeby się sprawdzić i dotrzeć ja z moją obecną żoną , żeby was nie skłamać zamieszkałem hmm po miesiącu :) Pamiętam jak dzisiaj , poznaliśmy się w połowie lipca , w Sierpniu pojechaliśmy na wspólne wakacje , 24 h na dobę ze sobą przez dwa tygodnie :) a po powrocie powiedziała mi tak : A co tak będziesz po jednej koszulce u mnie zostawiał przeprowadził byś się raz a porządnie :D i to była jedna z lepszych decyzji :D 

Ja bym się nie zdecydowała. Masz dopiero 19 lat, wszystko w życiu ma swój czas i uważam, że to jeszcze nie pora na mieszkanie razem z chłopakiem. Przynajmniej rok powinnaś z koleżanką pomieszkać, zaznać plusów i minusów studenckiego życia. Poza tym pójście na studia i mieszkanie samemu zmienia optykę życia o 90 stopni. Nie daj mu się na siłę przekonywać, masz prawo mieć swoje zdanie i on powinien to uszanować.

Zastanów się. Po co Ci zabawa w dom, w tak młodym wieku? To nie tylko przyjemności ale i obowiązki zupełnie już dorosłe. Daj sobie jeszcze trochę wolności.

Do października jeszcze dużo czasu . Zdążysz jeszcze porządnie to przemyśleć. 

Chodź ja bym pewnie zamieszkała . Przecież to nie decyzja na całe życie.  Jak Ci się nie spodoba wyprowadzisz sie

Ja zamieszkałam :) jestem bardzo zadowolona. Tylko, że ja chciałam i nie miałam żadnych wątpliwości. 

A ja miałam taką samą sytuację, z tym, że ja byłam na studiach, a chłopak poprawiał maturę, żeby się dostać do tego samego miasta - i ja się nie zgodziłam na wspólne zamieszkanie. Bo jeszcze za wcześnie, bo za mało znaliśmy swoje nawyki jeżeli chodzi o mieszkanie, bo chciałam, żeby też nauczył się sprzątać i widzieć potrzebę sprzątania, żeby umiał zająć się sobą, a nie od razu z domu rodzinnego do dziewczyny, która prawdopodobnie bardzo by o niego dbała w każdej kwestii 

Także ja jestem na nie jeżeli chodzi o wspólne mieszkanie od razu. 

No i ja uważam, ze fajnie jest zaznać studenckiego życia, takiego prawdziwie studenckiego. Wyjść gdzieś wieczorem, zanocować u koleżanki, zaprosić koleżankę do siebie, móc nie gotować sobie obiadu przez tydzień, bo sesja i nie ma czasu. A z chłopakiem jest trochę inaczej, szczególnie, ze on będzie już na 2 roku, a Ty na 1, a na pierwszym zawsze jest ciężko, bo poza ogromem nauki, który Cię totalnie zaskakuje, musisz jeszcze przyzwyczaić się do nowego miesjca.

___

A z tym się nie zgodzę. Może faktycznie są ludzie i ludzie, ale ja jestem z tych, że jakbym już zamieszkała z chłopakiem to wyprowadzka oznaczałaby nic innego niż zerwanie, tak to rozumiem. A wyprowadzać się tylko dlatego, że za wcześnie się zamieszkało to... trochę nieprzemyślany bieg zdarzeń.