Temat: Czuję presję na ślub

Moim zdaniem Twój narzeczony nie bardzo chyba rozumie czym jest poważny związek, małżeństwo. 

Jeśli Ty rzuciłaś wszystko a Twój facet po 2,5 roku związku dopiero pod Twoją presją chcę się ustatkować (albo udaje, że chce) to dla niego jednak nie Ty jesteś najważniejsza tylko jego praca. W waszej sytuacji jest wóz albo przewóz. Albo ślub i stabilna praca albo do widzenia. Przeciągnie tego nie ma sensu. Moim zdaniem w tym właśnie jest problem bo gdyby Twój narzeczony robił wszystko, żebyście mogli budować wspólną przyszłość to nie denerwowałabyś się pytaniami o ślub. nie czułabyś presji bo byłabyś na ten ślub gotowa i sama byś go już chciała. 

Mam koleżankę, która była w podobnej sytuacji do Twojej. Facet robił karierę pół roku pracował tu, a pół roku tam. Praca rzuciła go do naszej miejscowości ale to znowu jakiś awans i kolejna miejscowość. Przed wyjazdem obiecywał jej, że ustabilizuje swoje życie. Odwiedzali się w weekendy, on niby miał szukać pracy w okolicy jej miejsca zamieszkania. Tyle było gadania o wspólnej przyszłości itp. więc ona czekała i czekała aż on gdzieś się osiedli. W końcu pomyślała, że jemu ciężko będzie zrezygnować z kariery więc była gotowa wszystko dla niego rzucić i z nim jeździć. Czas uciekał a on dalej robił tę swoją karierę i ją mamił. Ona biła się z myślami jak to będzie kiedy zostaną rodziną, jak ona wytrzyma te ciągłe zmiany środowiska, zmiany pracy. Jak potencjalne dzieci dadzą sobie radę z brakiem stabilizacji Po 2 latach on dalej robił tę swoją karierę i wszystko się rozpadło a dziewczyna straciła szmat czasu. Ma 30 lat i już nie jest jej tak łatwo kogoś znaleźć. 

Jak go poznałaś musiał mieć ok 30 lat to zastanów się czemu był sam w tym wieku. Mnie koleżanka nie chciała słuchać jak mówiłam,że trafiła na pracoholika i to się nie zmieni. Brnęła i straciła 2 lata. Jak Twój narzeczony zmieni pracę to myślisz, że coś się zmieni ? Myślisz, że praca przestanie być dla niego najważniejsza ? Sama pisałaś, że on ma swoje wymagania odnośnie pracy ... woli poświęcić Ciebie i Wasz związek za cenę kariery, pracy, która będzie spełniała jego oczekiwania. Nie liczy się z tym co Ty czujesz, ile czekasz. On musi znaleźć wymarzoną pracę .... a Ty znowu czekasz. On już dawno sam powinien znaleźć pracę, która pozwoliłaby wam na budowanie wspólnej przyszłości. 

Kurczę nic na siłę, jeśli będziecie czuli że już że teraz to po prostu weźmiecie ślub... Najgorsze jest takie naciskanie poprzez otoczenie. Bo to przynosi odwrotny skutek.

Noe mi przerażasz mnie trafnością spostrzeżeń.  Ktoś wcześniej pisał że nie jestem pewna.  A to nie tak.  Jestem, ,ale muszę być pewna też jego. Już go znam i wiem jaki jest więc nie przypieczętuję się ślubem żebym potem znowu tulala się po kraju. 

Skoro tak to odpowiedz sobie na pytanie jaka jest przyszłość Waszego związku. Dokąd to prowadzi ? Gdzie widzisz siebie np za 5 lat ?? Chcesz być z nim za wszelką cenę nawet za cenę siebie, cenę rodziny, o której marzysz ? Czy to ma sens ? Na czym Ci zależy ?

Moja szwagierka i wszyscy dookoła tez naciskali jej obecnego męża na slub, miał wtedy 33 lata , teraz ma 34 i zwiał do swojej matki rok po slubie, w styczniu rozwód. Morał z tego taki aby nikogo nie naciskać:)

Nie rozumiem w ogóle takiej sytuacji... Sama wyszłam za mąż w wieku 21 lat, ale stało się tak z mojej woli. 

Wydaje mi się, że takie naciski mogą negatywnie wpłynąć na Twoje uczucia do partnera. Możesz przestać postrzegać związek z nim jako swój własny wybór, a zacząć widzieć w nim męża, którego narzuciło Ci społeczeństwo. A wtedy to już będzie początek końca... 

Nie ulegaj jak nie jesteś pewna, bo potem będziesz zalowala.  Jesteś bardzo młoda masz czas. Pozatym nie wszyscy muszą być małżeństwem: )

coś w tym jest.
my mamy po 26-27 lat, jesteśmy razem ponad 4 lata, dopiero od roku mieszkamy razem [wynajem] i w przyszłym roku planujemy ślub. wg mnie to w sam raz, zwłaszcza na nasze możliwości.

tutaj facet ma 33 lata, więc w jego wypadku zrozumiałabym gdyby naciskał.
mam koleżankę, która hajtnęła się jeszcze na studiach i ma 2,5-letnie dziecko, ale jej mąż jest starszy i właśnie na nią naciskał ze ślubem i z dzieckiem.

Ty to tak serio?? Ja nie rozumiem tego, że jak się zaręczyliśmy to od razu kilka osób zadało pytanie na kiedy mamy termin :/ chore. Trzeba trochę ochłonąć po zaręczynach, nacieszyć się nimi, a nie traktować jako przykry obowiązek zaklepania terminu. My zaklepaliśmy termin po ok 5-6 mscach chyba (nie pamiętam dokładnie), także to nie jest najważniejsze kiedy. Mieszkamy razem od roku i raczej to jest ważniejsze. A hajtamy się w przyszłym.

3 msce razem i już rozmowy o ślubie? Proszę Cię, pierwsze miesiące (zresztą w sumie cały pierwszy rok) to okres głównie zauroczenia, po kilku miesiącach się nie zaręcza i nie hajta, bo to nierozważne. Miłość miłością, ale tak naprawdę po dłuższym czasie w pełni poznajesz człowieka, w zasadzie dopiero jak razem zamieszkacie i mieszkacie jakis okres czasu (bo początki też są bajkowe). Wg mnie najodpowiedniejsza pora, po której możesz powiedzieć, że znasz człowieka i się zaręczasz to ok 2-3 lat bycia razem, tyle chyba wystarczy.

Kwestia wynajmu - wyprowadziliście się nie mając na to warunków? I rodzice Wam dają kasę na wynajem? Niby dorosłe życie, a jednak z garnuszka rodziców? Co to za dorosłość.. Nam mama moja czy teściowa czasem coś da, kupi lub zrobi jakiś obiad, ale do rachunków nam się nikt nie dokłada, postanowiliśmy zacząć życie na własną rękę to na własną, a nie jeszcze rodziców obdzierać...

mnie naciskają na dziecko...najśmieszniejsze, ze głownie znajomi a nie własny mąż, śmieszne co...??? nie daj się zmanipulować! Nikt nie przeżyje Twojego życia za Ciebie, nikt nie będzie za Ciebie szczęśliwy i raczej nie uszczęśliwi Cie na sile....wiec rób to co po prostu czujesz...