Temat: Jak wygląda normalny związek?

Hm nie mieszkamy razem, widujemy się praktycznie codziennie ewentualnie co 2 dzień, rozmawiamy raczej o wszystkim przynajmniej tak mi się wydaje:P W ciągu dnia piszemy ze sobą smsy,  najdłużej nie odzywał się do mnie w sumie sama nie wiem bo to zależy od jego pracy czasem odezwie se rano i przez natłok obowiązków odpisze mi później dopiero po wyjściu z pracy, także różnie...

Nie mieszkajac razem: poniewaz dzielila nas spora odleglosc, to gadalismy codziennie, w wolne dni po wiele godzin. Gdy ktores z nas nie moglo na drugi dzien byc przy necie, informowalismy sie dzien wczesniej

Po zamieszkaniu: dlugo spalismy pod jedna koldra, ale teraz kazdy ma swoja. Oboje mamy tendencje do owijania sie w koldre jak w kokon, wiec zawsze jedno z nas marzlo, opcja dwie koldry jest lepsza po zasnieciu. Bliskosci, dotyku, nam nie brakuje. Jemy wspolnie obiado-kolacje w tygodniu, on dlugo pracuje, w weekend gotujemy razem i jemy razem. Gadamy o wszystkim, pewnie, ze kazdy z nas ma jakis drobne rzeczy, o ktorych nie gada, ale nie ma tego duzo. Wszystko co dotyczy nas, domu, zakupow wiekszych do domu, urlopu omawiamy wspolnie i ustalamy. Praktycznie 90% czasu wolnego spedzamy wspolnie, razem wychodzimy, spotykamy sie ze znajomymi czy rodzina. Oboje jestesmy domatorami, wiec tych wyjsc nie ma za wiele. Plany na przyszlosc snujemy wspolnie. Oboje ze soba nawzajem sie liczymy. Staz 9 lat

Żyjąc oddzielnie: Rozmawialiście codziennie (fejs, telefon, skype)? Ile najdłużej nie odzywał się do Was partner (bez żadnej kłótni)?

Ja z moim chłopakiem nie mieszkamy razem i praktycznie codziennie rozmawiamy ze sobą przez sms/telefon/fejs, może czasami się zdarzy, że w jakiś dzień nie mamy kontaktu zazwyczaj któreś pisze, bądź dzwoni.

Wg Was też jestem ponoć w nienormalnym związku, ale mam koleżanki, także nie wierzę w bajki i cudownych mężczyzn.

Spaliście pod jedną kołdrą? nie, pod dwiema, bo on mi zabiera, albo ja jemu

Gotowaliście i jedliście wspólne posiłki? gotujemy razem, a przynajmniej jak ja gotuje to on jest ze mna w kuchni i gadamy

Często wychodziliście razem czy tylko czas spędzony w domu był tym wspólnym? staramy sie wychodzic i wyjezdzac na  1dniowe wycieczki, woeczorami do baru, czasem cos zjesc na miasto, do kina, na basen, za miasto, na spacer itp.

Rozmawialiście o wszystkim czy były rzeczy (dotyczące przyszłości), które zachowaliście dla siebie? wszystko o sobie wiemy

Rozmawialiście codziennie? codziennie tel/messenger, co parę dni tel. na ok 30-50 min

 Ile najdłużej nie odzywał się do Was partner (bez żadnej kłótni)? ok. dnia

Kiedyś żyłam w toksycznym związku i też miałam później spaczone wyobrażenie o związkach albo raczej że nic piękniejszego mnie nie spotka niż z byłym. Jak poznałam obecnego i jest on ideałem, to szczerze mogę powiedzieć że tamto to nie był związek, nie była miłość. To było chore przyzwyczajenie i uległość. Ale czasami miałam problem z odzwyczajeniem się pewnych nawyków.

A odpowiadając na Twoje pytania to śpimy pod 1 kołdrą(kupiliśmy dość dużą bo ja się lubię zawijać :P ), zazwyczaj ja gotuję bo jestem w domu, obiady jemy razem, weekendy spędzamy zawsze razem lub razem ze znajomymi ;) Jeśli mam gdzieś iść sama gdy on jest w domu to jest to tylko babska impreza :P raczej wszystko sobie mówimy czy jak jest jakiś problem to staramy się dojść do jakiegoś kompromisu. Zdarzają się czasem kłótnie ale już wypracowaliśmy system że trwają one tylko 3 minuty potem jest tylko rozmowa ;) O przyszłości rozmawiamy dość często, o naszych planach bo one zawsze są wspólne. Gdy nie mieszkaliśmy razem dość dużo pisaliśmy sms (musiałam dokupywać sobie pakiety :P), lub np jak wyjechałam do ciotki na tydzień na wakacje (on jej nie znosi :P ) to też sms dużo, skype on nie uznaje nie umie na nim gadać :P teraz po 3 latach nadal mamy miłe przyzwyczajenie że rano piszemy sobie sms na dzień dobry ;) (bo budzimy się o innych godzinach)

o masakra co to był za facet i co to był za związek, wspl

Twój związek i tak jest normalniejszy od tego mojego, więc ja się nie wypowiadam.

W obecnym związku jestem nieszczęśliwa. Nie rozwijam się, nie cieszę niczym, niczego nie oczekuję. Mam wrażenie, że się cofam i powoli gasnę. 
Co do wyobrażeń o związku idealnym - mam tak samo. Niby wiem jak chciałabym żeby to wyglądało, ale stukam się w czoło i myślę: "przecież w życiu realnym i tak nigdy się to nie wydarzy".

No ale ja się nie znam...

no właśnie.. powiedzcie co te toksyczne osoby w sobie mają, że potrafią sprawić, że człowiek czuje się jak najgorszy śmieć i boi cokolwiek powiedzieć?

Cóż, są dobrymi manipulatorami :)