Temat: Mój przyjaciel, a jego dziewczyna

Przeczekaj to zatem, innego wyjścia nie masz. To on w końcu rozegra temat, jeśli się zaostrzy.

Napisałam w pierwszym poście, że mamy 20 lat, bardzo uważnie przeczytałaś temat na który doradzasz. Nie spotykaliśmy się dłużej niż 2 tygodnie, bo wcześniej były sesje, a potem jego nie było. Poza tym to było odparcie zarzutu, że na pewno musi ze mną spędzać 24/7. Widzieliśmy się "przelotem". Z chłopakiem łączy mnie równie silna więź, ale inna. I on to rozumie, nie jest zazdrosny. A mógłby być, ale mi ufa. Zależy mi na jego szczęściu, dlatego niczego mu w sprawie dziewczyny nie doradzam, nie mówię o niej źle, a wiem że by bardzo wziął to sobie do serca, gdybym chciała już teraz by się rozstali. On nie byłby szczęśliwy, gdyby dziewczyna kontrolowała jego życie, to z kim się przyjaźni, koleguje, co robi itp. I nigdy by żadnej lasce na to nie pozwolił, nie chodzi tu tylko o mnie.

Myślę, że takich "wyjątków" jest znacznie więcej. Co człowiek, to obyczaj jak to mówią. 

Ależ łaskawa jesteś :)

żybyś wiedziała, że jestem :)

O właśnie. To ona chce byc tą jedyną powierniczką. 

Tu się zgodzę z Miss, zabrzmiało jak tekst łaskawej Pani, która decyduje o być albo nie być związku swojego przyjaciela. A to stanowczo nie brzmi dobrze. Myślę, że jeśli facet ma trochę oleju w głowie to nic co powiesz nie powinno go skłonić do zerwania z dziewczyną. W pierwszym poście tego nie odczułam ale z każdym kolejnym przedstawiasz się jako bardzo zaborcza osoba i wydaje Ci się, że masz bardzo duży wpływ na przyjaciela. Też mi się tak wydawało jak miałam 20 lat ale z wiekiem to się zmienia ;)
Co do tego co możesz zrobić to myślę, że nic konkretnego. Ja na Twoim miejscu zostawiłabym sprawy swojemu biegowi, nie wchodziła między wódkę a zakąskę, tzn. jeśli przyjaciel zagada, odezwie się, zaproponuje spotkanie to pewnie, że tak, ale nie inicjuj tego pierwsza. I zobaczysz jak to się rozwinie dalej.

Czy ty mieszkasz ze swoim chłopakiem?

Czy ta dziewczyna mieszka z nim/blisko swojego? I czy jest jedynaczką?

Jeśli ty mieszkasz z chłopakiem/mieszkacie bardzo blisko siebie (możecie widywać się codziennie itp.) to jest to bardziej zrozumiałe, że chcesz czasem wyjść spotkać się z innymi znajomymi w tym z przyjacielem. I twój chłopak może po prostu być takim typem, że zazdrosny nie jest. Bo przecież co by z tego miał? Jakbyś bardzo chciała to nawet przy maksimum inwigilacji mogłabyś go zdradzić jakbyś chciała. Też mam przyjaciela od wielu lat, ale u mnie jest sprawa uproszczona bo on mieszka za granicą i pozostaje nam skype czy fb, nie muszę dzielić czasu na niego i chłopaka. A przyjaciółki to zupełnie inna sprawa (też widujemy się 1-2 na 3 miesiące czyli mało, ale nadal się przyjaźnimy).

Jeśli twój przyjaciel nie mieszka z dziewczyną i nie mieszkają blisko siebie(np. mogą widywać się tylko w określone dni) to ona może czuć się zagrożona, niekoniecznie tobą, ale tym że zabierasz jej czas na spędzanie czasu z chłopakiem. A jeśli jest jedynaczką to tym bardziej będzie to odczuwała.

Tak obie jeszcze myślę... jak wygląda twoje i jego umawianie się na spotkanie? Wpadasz bez zapowiedzi lub z godzinnym ostrzeżeniem że zaraz będziesz?Czy umawiacie się wcześniej na spotkanie? Dobrze by było gdybyście ustalali wcześniej spotkanie a ten twój przyjaciel mówił dziiewczynie że tego i tego dnia spotyka się z tobą. Ona może się do tej myśli przyzwyczai i będzie mniej problemów. Jeśli natomiast ten chłopak mówi swojej dziewczynie coś w stylu "słuchaj X do mnie zadzwoniła, pojadę zaraz do niej więc się nie zobaczymy dzisiaj", albo "zapomniałem ci powiedzieć ale już umówiłem się z X" to jest źle.

Są takie typy osób, które są zazdrosne o czas drugiej osoby (nie mówię tylko relacja dziewczyna-chłopak), miałam przyjaciółkę z którą spędzałam dużo czasu zanim byłam w związku, widziałyśmy się codziennie ale kiedy ona znalazła sobie chłopaka to schodziłam "na drugi plan" co trochę rozumiem, bo nie da się po prostu poświęcać każdemu w 100%, przynajmniej na początku, to przychodzi z czasem. Nie robiłam jej z tego powodu pretensji, natomiast gdy ona zerwała z facetem, a ja zaczęłam się spotykać z moją obecną drugą połówką to ona zrobiła wielkiego focha bo raz czy dwa odmówiłam spotkania z nią, i tego focha ma od 2 lat.

Mój facet ma 1-2 koleżanki i widać że w przeszłości bardziej z kobietami się kumplował, bo nie lubi chlania w barze, piłki nożnej itp. I w zasadzie wole jak się spotka z koleżanką (którą ja osobiście lubię, bo ja też lubię z nią pogadać) na kilka godzin czy zaprosimy ją do mieszkania na noc. Nie chciałabym żeby łaził gdzieś z grupką "kumpli" do 4 nad ranem "bo mecz grali", zapity w trupa ;p Jakby chciał zdradzić to i tak by to zrobił, czasem poczuję odrobinkę zazdrości ale wiem że on też ciut zazdrosny jest jak wyjdę gdzieś z kolezankami. Ale to jeszcze taka zdrowa zazdrość jest.

mi jest  ciężko zaakceptować koleżanki Mojego, a co dopiero "przyjaciółki"

Kiedys ja sie wkurzalam o kumpele mojego Meza., potem sie znia zaprzyjaznilam jak Ja poznalam lepiej:P a kiedys inna laska czepiala sie o mnie i koniec koncow tez sie skumplowalysmy wiec polecam dobrze sie zapoznac z Ta Laska i Jej wytlumaczyc;)