Temat: załamana :(

Zgadzam się

współczuję tobie, wiem jak się teraz czujesz. Sama wierzę w to że zło wyrzadzone komuś powróci do tej osoby ze zdwojoną siłą, karma nie zapomni. 

Ale jakie zło? Chłopak zakochał się w kimś innym i tyle. Zło by było, gdyby się z Autorką ożenił i ją zdradzał. I nie, tak zwana karma nie wraca!!

ale jakie znowu zło ?! 

Może mi ktos to wytłumaczyć ? Bo tak ciagle pieprzycie o tym jaka to autorka pokrzywdzona, biedna itd. I karma srarma. Ogarnijcie sie dziewczyny. Koleś przestał kochać, więc postanowił się rozstać i za to ma cierpieć ? Bo co ? Bo chce być szczęśliwy ? No zastanówcie sie trochę. Ja rozumiem, ze autorce jest przykro, bo jednak tyle lat razem, ale to jest życie. Czasem do takiej decyzji potrzebny jest niewielki impuls. Może facet będzie żałował, ale może jednak autorka nie była mu pisana i znalazł tą odpowiednia?

Wolałabyś, żeby został z Tobą i tak tkwilibyście w jednym wielkim kłamstwie? Ja byłam w związku gdzie przez ostatnie 2-3 miesiące oszukiwałam chłopaka i siebie, że wszystko jest ok i wciąż do niego coś czuję, że wciąż go kocham, żeby tylko go nie zranić i nie zostać po prostu sama, bo tego bałam się najbardziej. Nawet nie wiesz jaką poczułam ulgę, gdy się rozstaliśmy. Każdy ma prawo do szczęścia, nawet jeśli czasami musi kogoś zranić, choć tego nie chce.

Jedyne co Ci mogę poradzić to to, żebyś przestała się zadręczać i myśleć o tym. Im szybciej się ogarniesz, zapomnisz i pozwolisz sobie na nowe życie tym lepiej dla Ciebie. Wyrzuć wszystkie pamiątki, zdjęcia, cokolwiek co Ci o nim przypomina i skoro myślisz o przeprowadzce, to przeprowadź się, bo może to być dla Ciebie najlepsze wyjście z sytuacji. Zacznij życie od nowa a przeszłość zostaw w spokoju, jeszcze wszystko przed Tobą :).

Jaka karma ? Odkochał się, to co, miał być z nią na chama ? Serce nie sługa.

Ja mogę. Na wstępnie zaznaczę, że istnienie karmy już zanegowałam wyżej. Nie było złem to, że odszedł - nie kochał autorki, zakochał/zauroczył się inną, odszedł, to jest życie. Ale zakładam, że nie zobaczył dziewczyny w poniedziałek, nie zakochał się we wtorek i nie odszedł w środę, tylko ten proces trwał. Kochał jedną, chciał z nią być, planował rozstanie, a jednocześnie drugą okłamywał, że to ją kocha i chce z nią spędzić resztę życia. To było złe, kłamstwo i oszustwo, to tylko spotęgowało ból jak mniemam - bo inaczej się odbiera rozstanie jak są jakieś objawy, że się sypie i można się przygotować psychicznie, a inaczej kiedy wieczorem ktoś mówi kocham, a rano pakuje walizkę. Ja bym się osobiście czuła potraktowania przedmiotowo, właśnie jak koło ratunkowe - mnie słodził i okłamywał na wypadek gdyby z tą nową mu jednak nie wyszło. Kwestia kręgosłupa moralnego, jeden pokaże klasę i zakończy związek bez kłamstw, drugi będzie lawirował i zasłaniał się potem tysiącem wymówek, że niby takie życie i ludzie tak mają - ci bez szacunku do innych owszem.

A ja to widzę inaczej. Czasami ciężko jest zerwać nie dlatego, że jest nam tak wygodnie tylko dlatego, że nie chcemy skrzywdzić drugiej strony. Wiem, wiem, głupie tłumaczenie ale naprawdę człowiek potrafi robić straszne głupstwa w dobrej intencji. 

Tylko, że dobrymi chęciami to piekło jest wybrukowane. Co tacy ludzie sobie myślą? Że się "poświęcą" i będą z osobą, której nie kochają do końca życia żeby jej nie zranić? Chyba nie, normalnie myślący człowiek wie, że prędzej czy później będzie musiał zerwać, a im później tym trudniej, bardziej boleśnie i bardziej okrutnie, bo po drodze pojawia się plątanina kłamstw. Głupota, albo okrucieństwo. Nawet jeżeli głupota to głupota nie jest żadnym usprawiedliwieniem dla tego, że skrzywdziło się drugą osobę. Można być okrutnym i złym, albo głupim i złym - ale zło nadal występuje, bo to coś obiektywnego, nie zależy od naszych subiektywnych intencji. Gdyby było inaczej to wszystko by się dało usprawiedliwić w jakiś mniej lub bardziej pokręcony sposób, od kłamstwa, przez zdradę, na zbrodni ludobójstwa w przypadku ekstremalnie skrajnym kończąc. 

Wilena, masz oczywiście rację i mądrze mówisz. Ale logika nie zawsze idzie w parze z praktyką.