Temat: Przyzwyczajenie w związku.

Napisz lub zadzwoń i o tym pogadajcie a nie się nie odzywacie. Przecież nie macie już po 15 lat. Wiem o co chodzi bo ja 3 tyg temu usłyszałam podobnie. Sama się zaczęłam zastanawiać czy to nie prawda (ale nie). Zerwaliśmy. Rozpacz, czarna dziura itd. I dopiero rozłąka uświadomiła mu że mnie kocha i to nie tylko przyzwyczajenie. A tak w sumie co złego jest w przyzwyczajeniu? Przecież Cię kocha. Ty też jestes przyzwyczajona do tego że np. masz rodzine a i tak ich kochasz.  Wiem głupie porównanie. Ale chodzi mi o to że po 4 latach nie da się nie być do kogoś przyzwyczajonym. Po prostu. Wiesz że ta osoba jest. Gorzej by było jakby to było TYLKO przyzwyczajenie. Jeśli się kochacie to wszstko jest ok.

Ale pogadajcie! Rozmowa to podstawa. Powodzenia. ;)

(ps; też zaczełam z nim chodzić mając 15 lat i jesteśmy razem ponad 4 lata)

nie mam jak bo on wczoraj nie odpisywał po moim fochu więc czekam aż on się odezwie..

A mnie się wydaje, że sam fakt, że przyzwyczaił się do Ciebie nie oznacza, że Cię nie kocha. Ja z moim jestem od 3 lat razem i jestem do niego przyzwyczajona i on do mnie też, ale to nie jest jedyny powód dla którego jesteśmy ze sobą. Przyzwyczajenie po prostu się wkrada do związków z dłuższym stażem, ale nie oznacza że miedzy osobami nie ma już żadnych uczuć.

a kiedy będę wiedziała, że to już tylko przyzwyczajenia i że już mnie nie kocha ?;)

Jak dla mnie, to sama wywołałaś lisa z lasu. Po co w ogóle wspominać o jakimś "zostawianiu". W związku w ogóle nie powinno się takich słów używać i w takim kontekście się do siebie wyrażać. Nawet w żartach, bo druga osoba może sobie wyobrazić sytuację końca związku i odebrać te złe wibracje odbijając je do Ciebie ;) Po co w ogóle napominać cokolwiek o końcu, jeśli się go nie chce? Ja wychodzę z założenia, że w związku niepotrzebne, a nawet destrukcyjne są rozmowy o swoich byłych (teraz jesteście tylko Wy i Wasza przyszłość. Przeszłość była i minęła - a może drugiego nieświadomie ranić), najmniejsze chociaż napominanie o zrywaniu (jeśli się nie jest pewnym, że chce się na 100% zerwać), krytykowanie drugiego (jeśli nie jest naprawdę konieczne i grzeczne) i próba zmieniania drugiego (jakbyś Ty się poczuła, gdyby ktoś Ci mówił, jaka masz być?). Z każdej sytuacji można wyjść obronną ręką. Jeśli masz zły dzień (czepianie się), przeproś chłopaka, że dzisiaj wolisz posiedzieć sama w domu i przeczekaj to w samotności. Po co na siłę z nim siedzieć i dolewać oliwy do ognia. Męczyć nie tylko siebie, ale i przy okazji jego? Pamiętajcie, że milczenie jest złotem, a słowa potrafią ranić.

Kiedy Cię zdradzi :D przestanie pokazywać szacunek i się Tobą interesować ;) Zajmij się lepiej swoimi uczuciami do niego, jak Ty się przy nim czujesz. Nie zastanawiaj się, co on sobie myśli, bo tego się nigdy nie dowiesz na 100%, gdyż w jego głowie nie siedzisz ;)

jetsescie juz dobrych lilka lat razem. Mieszkacie razem? Wg mnie dziwne jak by sie nie przyzwyczaic przez tyle lat. Moim zdaniem to dnie masz cie co martwic. 

nie mieszkamy ale widujemy się bardzo dużo, codziennie sypiamy razem i tak dalej.

Sama go drażnisz zaczynaniem takich pierdół i przekomarzań to ci odpowiedział słusznie ;D

a ja to nie rozumiem takiego nieodzywania się do siebie "bo się któreś obraziło". Jesteście dorośli, problemy się rozwiązuje, a nie czeka aż same przyschną. Zadzwoniłabym do niego.

Na tym miedzy innymi polega zwiazek. Ludzie pasuja do siebie i decyduja sie byc razem i byc sobie wiernymi. 

Chociaz sa i tacy, ktorzy cenia sobie otwarte zwiazki! Chca byc razem, ale nie chca byc monogamiczny i o ile obie srony sa zgodne w tym - nie ma w tym nic zlego moim zdaniem - kazdemu wedlug potrzeb :) 

A tak w ogole to Ty postapilas gorzej od niego ;) ale nie martw sie - mi tez zdarzylo sie cos takiego powiedziec... mimo ze kocham swojego mezczyzne... jestesmy tylko ludzmi.

Jesli sie kochacie nie przejmujcie sie niczym... slowa to tylko slowa... owszem rania, ale to czyny swiadcza o oddaniu drugiej osobie.

I nie daj sobie wmowic, ze tylko zwiazki, gdzie ludzie 'jedza sobie z dziobkow' i nigdy sie nie kłócą sa udane. 

Klotnie swiadcza o tym, ze ludziom zalezy, bo walcza! Gdyby im nie zalezalo, to po co mieliby sobie szargac nerwy? W imie czego? ;)