Temat: życie bez dzieci

maharettt napisał(a):

beautyinme napisał(a):

ja i mój mąż (mamy dzieci, pracę, babcie mieskają baaarszo daleko od nas) jesteśmy mądrymi ludźmi, wiemy że pracować możemy wszędzie. Gdybyśmy stanęli przed opisaną przez ciebie sytuacją, ak przeprowadzilibyśmy się do naszych rodziców, by się nimi opiekować.

W takim razie wspolczuje twoim dzieciom ktorym bys zmienila szkole, otoczenie, jakies przyjaznie tylko dlatego, ze rodzice nie chca sie przeprowadzic, a de facto nic ich nie trzyma.Wg mnie rodzice nie powinni czegos takiego oczekiwac od dzieci, a jesli tak robia to jest przeegoistyczne z ich strony.

Guren napisał(a):

Dajcie spokój, każdy z nas będzie samotny na starość. Dzieci, wnuki dorastają, będą mieć swoje życie, swoje domy i rodziny, nie rzucą wszystkiego by się nami opiekować. Tak jak my nie rzucamy wszystkiego i nie siedzimy ciągle z naszymi babciami. To normalna kolej rzeczy, starość zawsze oznacza samotność. I powiem więcej: egoizmem jest myślenie, że potomstwo powinno się nami opiekować bo to dobieranie czyjegoś życia. Znam różne przypadki, wiem jak działa druzgocąco na związek, gdy jeden z partnerów ma pod opieką kogoś, kto już nie jest w pełni sprawny umysłowo (związek w rozpadzie a co by nie mówić, mózg obumiera i nie jednej z nas odbije na starość), znam przypadki awantur w rodzinie, gdzie kobieta wysyła matkę do domu opieki bo fizycznie z pracą, dziećmi i opieką nad matką nie wyrabia. Prawda jest taka, że jeśli będą problemy na starość to dzieci się nie zajmą bo mają swoje życie i trudno jest im to odbierać. Więc taki argument po pierwsze jest idiotyczny, po drugie - strasznie egoistyczny. Kto wie czy nie bardziej niż to, że ktoś nie chce potomstwa. Osobiście wiem, że nie będę najlepszą matką. Nie specjalnie lubię dzieci, irytują mnie i szczerze mówiąc te poniżej dwóch lat - obrzydzają. Ale jednak kiedyś w przyszłości chcę mieć: nie dlatego, by mieć z kim rozmawiać na starość. Dlatego, że jestem w stanie zrobić wszystko dla mojego mężczyzny i wiem, że kiedyś będę gotowa na to, by je mieć, wiem jak bardzo on pragnie dzieci. Dlatego, że to musi być cudowne uczucie kiedy się patrzy jak dziecko dorasta. Wiem, że minie jeszcze parę lat zanim do tego dorosnę ale z pewnością kiedyś taki dzień nadejdzie. I być może wtedy je nawet polubię.

rabarbar1974 napisał(a):

Czytam i czytam i sie dziwie.....przed 30stka za mloda na dziecko.......własnie przed 30stka najlepszy jest czas na 1sze dziecko.Ja urodziłam 1 w wieku 21 lat i nigdy by mi nie przyszlo do głowy ze jestem za mloda.A patrzeć na posiadanie dzieci z perspektywy finansów....to nigdy nie bedzie odpowiednia pora na ich posiadanie bo kasy zawsze za mało....ale czy to sie liczy...przecież nie koniecznie jezdzic wypasina bryką i kupować firmowe ciuchy.........A najbardziej rozwala mnie taki tekst nie chce miec dzieci ,bo ich nie lubię,bo mnie denerwują,to sie zastanawiam w jakiej rodzinie był wychowany ze ma takie podejscie do zycia.......