Temat: rozstanie?

Jakie masz plany?

Kochana, ale to nie jest plan - to jest oczekiwanie na jego decyzję. Plan jest wtedy, kiedy Ty postanawiasz coś zrobić, coś zmienić i masz to rozpisane w głowie jak to zrobić - krok po kroku - piszesz, że odważyłaś się coś zrobić... tylko co? :(

Niestety Aksiuszka ma rację... To nie jest Twój plan, tylko jego plan i to on zastanawia się, co z Wami zrobić. Ja postawiłabym sprawę jasno. Rozumiem, że on teraz jest u mamusi i nie wiadomo kiedy wróci, bo albo wróci na weekend, albo zostanie u mamusi na dłużej? Powiedz mu jasno, żeby już sobie u tej mamusi został, tzn, że nie musi wracać, skoro się Wami zmęczył - niech sobie odpocznie ile mu trzeba. Dodaj, że w odwiedziny zawsze może wpaść i jeśli będzie chciał spędzić czas z Tobą i z Waszym dzieckiem (nie z komputerem), to jest bardzo mile widziany i masz nadzieję, że będzie Was odwiedzał jak najczęściej. Ale niech mieszka u mamusi póki co... I zobaczysz jak często będzie Was odwiedzał. Być może przez cały tydzień od poniedziałku do soboty za Wami zatęskni, przyjedzie do Was na całą niedzielę i doceni co może stracić. A może pomyśli "w końcu będę miał spokój" i nie będzie Was odwiedzał nawet w te głupie niedziele, a np. raz w miesiącu, albo jeszcze rzadziej... Ale to już tylko będzie sygnał dla Ciebie, że ten związek jest już dawno zakończony. A jeśli facetowi zależy na Tobie i dziecku, to się obudzi i dacie radę jeszcze wszystko uratować. I nie pisz, że tak będzie gorzej, bo dziecko będzie rzadziej widziało ojca. Dla dziecka tak będzie lepiej. Lepiej, żeby ojciec przyjeżdżał raz w tygodniu i SPĘDZAŁ Z DZIECKIEM CZAS, niż był codziennie i odpychał dziecko, nie zajął się nim ani chwili... Dobrze tu ktoś napisał, że wtedy dziecko widzi ojca jak niedostępną zabawkę w sklepie za szybą, której nie może mieć... Lepiej już żeby miał raz na jakiś czas, ale MIAŁ.

dzięki, chyba tak zrobię

Trzymam kciuki !!! Napisz co zrobiłaś i jaka jest jego decyzja. Powodzenia !!!!

Ja bym mu powiedziała że daje mu miesiąc na zmianę swojego zachowania i podejścia do dorosłego życia, do Ciebie i Waszego synka. Powiedziałabym mu że jest niedojrzałym dzieciakiem i chyba myślał że zakładając rodzinę to będzie tak jak u mamusi, tylko że żonka będzie mu dogadzać i nic nie wymagać. Jak jest taki zmęczony pracą i uważa że Ty nic nie robisz to niech spróbuje się z Tobą zamienić, a jak widać on nie potrafi zająć się dzieckiem więcej niż 10 min. Dla mnie to jest szok bo Wasz synek powinien być jego całym światem.

Musisz nim porządnie wstrząsnąć, daj mu ten miesiąc na zmianę a jak się nie zmieni to wnieś o rozwód, to nic nie zmieni w Twoim życiu, bo go i tak nigdy nie ma dla Ciebie, a nawet jak jest to obrażony na cały świat. wygląda to jakbyś była tylko przeszkodą do szczęścia.

.

A ja myślę, że on po prostu nie przemyślał decyzji ze ślubem i dzieckiem i teraz go to przerosło. Ledwo się znaliście, było pięknie jak to zawsze na początku związku więc pod wpływem zauroczenia zaproponował ślub. Z czasem emocje opadły, zobaczył, że dziecko wymaga wiele uwagi i poświęcenia, a utrzymanie takiej rodziny też łatwe nie jest więc zatęsknił za beztroskim życiem kiedy zajmował się tylko sobą i miał czas na wszystko. Nie dojrzał do roli ojca i męża.

nie wiem jak zareagowała.  Wiem tylko że z minutę po przyjeździe do teściów, teść zadzwonił do mojej mamy. I się wtedy dowiedziałam że mąż powiedział że gdzieś z synkiem pojechałam. Ale w domu napewno nic nie robi, matka napewno mu gada żeby wrócił do nas, ale na pewno też mnie obgaduje

.

Zmęczenie... Potrafi zrobić koszmar z życia. A on 6 dni w tygodniu praca i jeszcze napisałaś, że chodzicie do szkoły w weekendy. Nie piszesz ile godzin on pracuje, czy jest zadowolony ze swojej pracy, którą dostał po znajomości...Ty z kolei całe dnie tylko z dzieckiem. Monotonia powoduje inną formę zmęczenia, więc Wasze potrzeby są różne, gdy się już spotkacie. Jeśli był leniem, to z dziś na jutro nie zrobi się pracusiem. A to obciążenie, które ma, jak na lenia jest spore. Tym bardziej chciałby być doceniony.

Miałam taką sytuację przez kilka lat w życiu: praca całe dnie, nauka, remonty, ale bez dziecka. Od kilku lat ze zmęczenia nie mogę się otrząsnąć. Coś powoli się zmienia i chyba to mnie jest ciężej, bo okrutnie się zatyrałam.

Może to był dobry pomysł, żeby rozstać się na tydzień. Może nie trzeba wzbraniać się przed tym, żeby teściowa wzięła też dziecko na trochę (wiem, że to nie łatwe dla Cb) i zrobić po prostu trochę odmiany dla siebie. Samotność dla higieny psychicznej, a może i po to, żebyś mogła rozejrzeć się za pracą, czy oddzielnym mieszkaniem. Na rozstanie całkowite macie czas. Na razie znajdźcie czas i siły na ... miłość. Dla siebie. Nie tylko dla dziecka. A poza tym: nie widzę, żeby nawet młode i ładne kobiety z małymi dziećmi "na stanie" miały tzw. wzięcie. Każdy z trudem pracuje na własne dzieci, a co dopiero cudze.