Temat: Problem z bratem.

.

a ja uwazam ze kazdy kij ma dwa konce... znamy tylko Twoja wersje zdarzen, a to ze Twoj brat "zgrywa ofiare" moze znaczyc ,ze on tez tam sie czuje. Nie mial domu, "tutał" sie po babciach i ciociach, gdy jego zona skonczyula 18 lat od razu sie do niej przeprowadzil - moze po prostu szukal swojego miejsca. moze uwaza, ze wreszcie go znalazl w domu po babci. A co do jego zony, to on chyba w tej relacji tez nie jest szczesliwy.

.

.

taaa sprzeda , kase rozpitoli i tyle z tego bedzie

Wiesz co...Na szczescie Twoja mama zyje i ona decyduje, ale nie daj Boze...gdy jej zabraknie, bedziesz miala wojne i koszmar i albo bedziecie we dwoje tam mieszkac po smierci Mamy /tfu, tfu/, albo prawdop. Ty ustapisz i sie wyprowadzisz, a on przechula z ta zonka. U mnie w rodzinie byl podobny problem, 4 nas bylo, rodzice zabezpieczyli troje rodzenstwa duza wplata na nieruchomosc /dla kazdego oddzielnie/, a dla mnie mial byc dom po rodzicach. Tak sie stalo, ze zachorowali i umarli w dosyc mlodym wieku, a gdy byli chorzy nie byli w stanie juz latac po notariuszach czy sadach, aby zrobic zapisy. Moja Mama nie sporzadzila testamentu, bo jechala do szpitala na kontrole, po ktorej juz nie wrocila. A Tato zmarl 3 miesiace po niej i przez te 3 m-ce prawie nie wstawal z lozka. Nikt sie nie spodziewal takiego scenariusza. Ja zostalam z domu wypedzona przez brata /grozil, ze mnie zabije i biegal z siekiera/, a siostra podarla testament Taty. Rodzina, ktora byla swiadkiem testamentu zostala zastraszona przez braci, ze ich tez pozabija lub podpali i od pogrzebu Taty nie mam kontaktu. Kazdy z rodziny jak slyszy o moim bracie, to wymaga, abym cos ja z nim zrobila, ale nikt nawet porozmawiac z nim nie byl w stanie; W rezultacie to ja wyprowadzilam sie z wlasnego domu, dla wlasnego bezpieczenstwa zrezygnowalam /mam w 1/4 czesc domu, ale jak chce wejsc, to musze wzywac policje, bo brat sie odgraza i nie chce mnie wpuscic/. 

Porozmawialabym na Twoim miejscu z Twoja Mama, aby zalatwila te sprawe notarialnie, zebys nie przechodzila takiego koszmaru co ja przeszlam, bo po jej smierci wszystk osie zmieni. Niech zyje jak najdluzej i super jesli tak bedzie, ale gwarantuje Ci, ze bedziesz miala pieklo jesli cokolwiek stanie sie Twojej mamie. I nie dostaniesz domu, moze jakies ochlapy pieniedzy. To ona musi podjac decyzje co do majatku. To jest jej obowiazek. Slowa: podzielicie sie jakos, nie beda mialy racje bytu. Musisz jej to uswiadomic i racjonalnie wytlumaczyc prawdop. scenariusz i losy tego domu, a przede wszystkim Wasze. 

Wspolczuje Ci strasznie...Ja przeszlam /i wciaz przechodze/ pieklo z rodzenstwem. Ten dom nadal nas laczy, nic wiecej. Nie rozmawiamy ze soba od lat, spotykamy sie jedynie w sadzie lub przy intrerwencji policji /bo slysze grozby pod swoim adresem. Ja sobie odpuscilam ten dom, zal mi Rodzicow, ale trudno, juz ich nie ma. Mam do nich ogromny zal, ze sami nie zalatwili tej sprawy w odpowiednim czasie. Nawet gdyby ich decyzja co do domu byla taka, ze przekazuja ja komukolwiek /a nie mnie/ uszanowalabym to, bo to byl ich dorobek zycia. Ale byloby to formalnie zalatwione, a tak mam ciagle szarpaniny z trojka rodzenstwa i jeszcze ich patologicznymi partnerami. Koszmar!

Skad ja to znam???? U nas bylo i jest podobnie! 

Namow mame, aby podjela jakas decyzje i sprawe zaltwila notarialnie, albo np ze Ty go splacisz...Nie wiem. Dopiero sie zacznie jak Twojej mamy zabraknie...pieklo sie zacznie.

.

Koniecznie musisz z Mama porozmawiac jak widzi przyszlosc tego gospodarstwa, kogo tam chce poswojej smierci /nawet jesli jest mloda...Moja Mama gdy zmarla miala 49 lat i na pewno nie przewidziala tego, ze w tak mlodym wieku umrze, kazdy chce zyc/. Niech podejmie decyzje co bedzie po jej smierci i zalatwi to przez notariusza! O ile troszke sie orientuje, gdyby przepisala Ci wszystko za swojego zycia i Ty bys teraz stala sie wlascicielem, to potem brat nie mialby nic do gadania. Ale chyba Twoja Mama sie na to nie zgodzi /i nie dziwie sie jej/. 

Ja do Rodzicow mam ogromny zal tylko i wylacznie o to, ze nie uporzadkowali swoich spraw dotyczacych majatku. A bic sie z rodzenstwem po smierci Rodzicow wtedy z nimi nie bilam, bo gdy zmarli mialam 14 lat i bylam dzieckiem tak naprawde /zas rodzenstwo tuz przed 30 stka/. Do dzisiaj sa klotnie, pretensje /przez maila, bo ja wyprowadzilam sie z Pl i juz dawno temu odpuscilam sobie wszystko w imie zdrowia psychicznego i rownowagi zyciowej/ np o kilkadziesiat zlotych podatku-takie sa klotnie....

Mysle, ze Twoja Mama ma miekkie serce i byc moze jakies tam wyrzuty sumienia, ze nie stworzyla takiej rodziny, ze Twoj brat tak szybko opuscil Wasz dom rodzinny. Stad chce mu to wynagrodzic i pozwala zamieszkac Wam obojgu plus tej zonce. Sama jestem matka /maluszka, a za chwile kolejnego maluszka/, ale po tych moich doswiadczeniach rodzinnych, wiem, ze jesli zbudujemy z mezem dom, a nasze dzieci beda jeszcze malutkie, to jedna z pierwszych rzeczy beda regulacje prawne i takie zrobienie, aby nigdy po naszej smierci nie dziedziczyly tej samej rzeczy.../nie jestem w stanie przewidziec charakterow swoich dzieci za kilkadziesiat lat/, ale nie chce, aby ktorekolwiek przechodzilo przez  ten koszmar co ja. 

.