Temat: Potrzebuje pomocy- rada zyciowa

Nie ma znaczenia czy Polak, czy Turek, czy Eskimos. Jeżeli nie ma oporów, żeby użyć siły w stosunku do kobiety, mimo że ona ewidentnie komunikuje, że on ma przestać (!), to wiej.

To Turek, co Ty myślałaś, że będziesz jak Jasmina z Alladyna...?  Może chamsko to zabrzmi, ale niestety będzie coraz gorzej, bo Turcy po prostu tacy są. Sama mieszkam na zachodzie i mam multum koleżanek, które się z Turkami "spiknęły" i non stop teraz płaczą, jakie to one są nieszczęśliwe, co one głupiego zrobiły i że się boją i/lub nie mogą odejść, bo tacy faceci są jak rzepy - utrudniają życie, ale nie pozwolą odejść obiecując że coś się zmieni. Wierz mi, nie zmieni się, wracaj do Polski. Zrobisz sama sobie przysługę. 

popieram. A później dobija się do drzwi i krzyczy

wracaj !  to może się stać dla Ciebie bardzooooo niebezpieczne :)

Nie ważne skąd facet jest!

Serio... ?
Opowiem Ci historię o Turkach... Może Ci to pomoże zrozumieć ich mentalność.
100 lat temu (czyli parę przed moimi narodzinami :P ) mój ojciec poznał pewną Turczynkę. Zakochali się w sobie po uszy, chcieli się nawet pobrać. Ojciec kupił Nurii pierścionek zaręczynowy, wszystko wydawało się być jak w bajce... Do czasu poznania jej rodzinki. Jak jej ojciec dowiedział się o "romansie" z nie-muzułmaninem, tak nie zastanawiał się długo, tylko działał. Córkę porwał - bo inaczej tego nazwać nie można - wywiózł do Turcji (bo wtedy wszyscy mieszkali akurat w Niemczech) i umieścił ogłoszenie w gazecie (!!!), że wyda córkę za mąż. Kandydat szybko się znalazł. Szybko był ślub i dopiero po ślubie Nuria wraz z nowym mężem przeniosła się do Niemiec. W między czasie ojciec Nurii wysłał do mojego ojca swojego syna, który z nożem w ręku przyłożonym do szyi ojca groził, że jak się będzie kontaktować z Nurią to go zabije. No cóż.. ojcu życie było jeszcze miłe, więc dał sobie spokój. Poznał moją mamę. Parę razy spotkali się w czwórkę na jakiś obiad czy coś. Potem ślad po Nurii zaginął.
Teraz historia przenosi się o kilkanaście lat później. Nuria odnalazła ojca, spotkali się, a ona mu opowiedziała o swoim życiu... jak była maltretowana i bita przez swojego męża, jak była zastraszana przez rodzinę, że dopiero jak jej męża wysłali z powrotem do Turcji z jakiś tam powodów prawnych, to uciekła od rodziny i po iluś latach rozwiodła...
To taka historia z najbliższego otoczenia - a ile jest historii gorszych?? Gdzie porywa się kobiety, zabiera im paszporty, zmusza do różnych rzeczy? Niestety - oni (Turcy) są wszyscy tacy sami. Dla nich liczy się zdobycie kobiety i narobienie jej tuzina bachorów.
Uciekaj od niego, póki nie jest za późno...

wiej póki jeszcze możesz i nie jest za późno!!

Staram się być tolerancyjna, ale nie mogę zrozumieć co ty widziałaś w Turku. Mieszkałam dłuższy czas w Berlinie a teraz jeżdżę tam na wakacje i poznałam ich trochę. Kobiety kilkoro dzieci obładowane siatami  a ten idzie sobie jak królewicz o pomocy nawet nie pomyśli. Oglądają się za laskami strasznie,umieją omotać sobie kobietę a potem dopiero pokazują,kto tu rządzi. Mają wiele wad a zalety jakoś nie mogłam znaleźć ani jednej u żadnego z poznanych mi Turków. Zapewne są wyjątki ale ja takowych nie widziałam.

Dokładnie. Dupek to dupek, nie ma co się upewniać po sto razy. Choć przy jednorazowym incydencie spróbowałabym z nim pogadać w jakimś bezpiecznym miejscu, bo czasem człowiek z czystej głupoty bez pomyślunku zrobi przykrość drugiej osobie.

Dobrze się dowiedzieć, przekażę matce i poproszę, aby powiedziała to kobietom, które sama zna - że po dwudziestu latach jednak jej mąż przestanie być łagodnym barankiem i zamieni się w wilka, bo jakaś babka na forum internetowym tak napisała... 

Skoro jest Ci tam źle to wracaj do Polski. Najpierw bym się jednak z nim rozmówiła i wyjaśniła o co chodzi. Rozmawiajcie ze sobą o tym co jest nie tak.