Temat: czy taki zwiazek moze sie udac?

A czego brakuje tej osobie?

Nie wydaje mi się, żeby ten deficyt wynikał z braku wspólnych zainteresowań tylko czegoś głębszego. Może 'odzywa się' stagnacja w związku?

Może ta osoba potrzebuje, jakiegoś nowego wspólnego celu.

Poznałam ostatnio parę. Ona 27, on 28 lat. Zaręczeni, 9 lat razem. Podobnie jak w Twojej historii, przez dwa tygodnie przebywania z nimi, zauważyłam, że mijają się zainteresowaniami, ona lubi książki o psychologii, gotuje, jest wystrojoną damulką, on ogląda filmy s-f i fantasy, gra na konsoli, kocha samochody. Chociaż jeśli chodzi o wspólne wyjścia, to problemu nie mają, oboje są domatorami, jak wychodzą, to razem. Teraz mają szczeniaczka, zauważyłam, że zbliżył ich on (a w sumie ona- Lola). Tak się zastanwiałam, czy nie wystąpiło u nich delikatne 'zmęczenie materiału', ale za krótko ich znam, a poza tym te różnice to chyba normalne. Faceci lubią co innego niż my. Może u Twojej pary to różnica temperamentów? Wiesz, ja po poprzednim 11-letnim związku trochę dojrzałam. Wcześniej byłam zazdrosna i zaborcza, teraz jestem tylko zazdrosna ;) Faceta trzeba utrzymywać w odpowiedniej odległości, tak, żeby go nie dusić, ale i tak, żeby nie uciekał jak spuszczony ze smyczy pies ;) To znaczy, że nawzajem sznujemy swoją inność. To jest po prostu inność. Nie ma dwojga takich samych ludzi, są podobni i myślę, że np. poznawanie partnerów przez internet to dobry sposób na rozpoznanie jaki mamy z nim procent wspólnych poglądów/ zainteresowań. 

Po 1. istnieje coś takiego jak kompromis. W związku trzeba się go nauczyć.
Po 2. jeśli jest miłość, to się przetrwa wszystko.
Po 3. Widocznie nie ma pozór się mówi, że przeciwieństwa się przyciągają. :)

On jest raczej domatorem. Ja lubię gdzieś czasem wyjść.

u mnie tak jest, tzn mamy odmienne zainteresowania, jak opowiada mi niektóre rzeczy to nic nie rozumiem, a on się smuci, że go nie słucham. Ale jest nam ze sobą dobrze. 

Oczywiście, że tak. W związku nie chodzi o to, żeby być kalką kogoś drugiego, żeby ze sobą cały czas rozmawiać, widywać. W związku, w którym każdy ma inne zainteresowania nie da się ze sobą znudzić....

Postarajcie się odnalezc wspólne pasje,hobby. :)) 5 lat to jest spory okres czasu... Wydaje mi się,że sam okres już daje do zrozumienia,że znają się na wylot.. Wady i zalety są akceptowalne... Uważam,że jest sens bytu w takim związku. :)) Sa jeszcze kompromisy,które na wypadek nie dopowiedzeń załagodza sytuację. :))

Ja tam sobie nie wyobrażam życia z kimś, kto zajmuje się tym samym co ja. Po pierwsze - zanudziłabym się na śmierć, po drugie - odczuwałabym jakąś rywalizację jednak. Jak partnerzy mają inne zainteresowania, to zawsze mogą się od siebie czegoś dowiedzieć, poszerzyć horyzonty. Wystarczy wypracować jakiś kompromis, zainteresować się tym, dlaczego drugą stronę coś tak bardzo fascynuje. Potrzeba zrozumienia i zgodności charakterów, zainteresowania moim zdaniem to dopiero dalszy plan. Zawsze znajdzie się kilka rzeczy, które można robić razem, ale przecież nie trzeba wszystkiego non stop robić z partnerem u boku. Przecież to nie jest jakieś wielkie poświęcenie, żebyś raz na jakiś czas z nim poszła na spacer albo spotkała się ze znajomymi. Ani z jego strony, żeby np. raz na jakiś czas wspólnie z Tobą gotował. W czym Ci on potrzebny do nauki języków? Albo książkę ma razem z Tobą czytać? :D Daj spokój. Szukasz dziury w całym. Może tak naprawdę problem to rutyna i przyzwyczajenie.