Temat: Presja rodziny

Mam pewien problem, który dotyczy mojej rodziny. Wiem, że najczęstszą radą będzie pewnie nieprzejmowanie się nimi, ale jest to trudne. Problemem jest jedzenie. Wszystko w mojej rodzinie kręci się wokół jedzenia i obsesyjnego wręcz lęku przed przytyciem. Nie mam namyśli tylko najbliższej rodziny, ale również dalszą. Nie ma dnia, żeby nie było rozmowy o jedzeniu - że ktoś je za dużo, że ktoś przytył, że ktoś inny schudł, był biegać, był na siłowni. Mnie boli to bardzo, ponieważ oni na prawdę nie mają z czego chudnąć. Czuje, że nie jestem przez nich akceptowana. Nie raz przez przypadek usłyszałam rozmowy na temat mojego wyglądu. Aż wstyd o tym pisać, ale moja mama notorycznie zagląda do lodówki czy szafek z jedzeniem w ciągu dnia, żeby zobaczyć co zostało zjedzone. Bywają dni, że po prostu to komentuje, co stało się dla mnie bardzo niekomfortowe. Po prostu nigdy nie jem w jej obecności, jem wtedy, kiedy nikogo nie ma w domu, albo czekam aż ktoś wyjdzie. Wiem, że to źle, ale to jest jak koszmar. Według niej (i całej dalsze rodziny) najlepszą dietą jest głodówka i ćwiczenia do upadłego. Ja po prostu chcę jeść zdrowo i ćwiczyć. I tu kolejny problem - ćwiczenia. Niby każdy mi wypomina, że jestem gruba, ale śmieją się ze mnie, gdy chcę poćwiczyć. Prosiłam ją, żeby nie kupowała słodyczy, ale powiedziała, że nikt mi nie każe jeść - niby nie, ale mogłoby być łatwiej i bez nich. Cala ta sytuacja powoduje u mnie stres i nienawiść do samej siebie. Nie akceptuję siebie i przykro wiedzieć, że rodzina również nie. Boję się nawet wyjść na ulicę,  bo to cały czas siedzi w mojej głowie. Boję się ludzi, boję się, że będą mnie oceniać za to, jak wyglądam. Moja mama planuje wyjechać na święta do rodziny - boję się, ponieważ za każdym razem mówią mi, że mam schudnąć i snują spekulacje co do mojej wagi. Trudno jest schudnąć pod taką presją. Próbuję i próbuję, czasem zastanawiam się czy chcę schudnąć dla siebie czy dla nich. To nie jest tak, że moja mama jest okropna (dalsza rodzina jest gorsza), bo w sumie dobrze się rozumiemy, zawsze fajnie nam się rozmawia, ale jeśli chodzi o to jedzenie to nie da jej się nic przetłumaczyć. Mam 17 lat, wyprowadzka z domu nie wchodzi w grę. Z góry dziękuję za rady.