Temat: Tata nie pozwala na spotkania z chłopakiem.

Dlaczego zaczęłaś od tematu że jedziesz do koleżanki? No przecież tata, jak twierdzi, ma do Ciebie zaufanie, ni niszcz tego! 

Ja myślę, że niepotrzebnie to ukrywasz, a skoro nic z Twoim chłopakiem nie jest złego, to powinien on najpierw przyjechać do Ciebie, Przedstawić się, przywitać, zrobić dobre wrażenie, wtedy tata by zmienił zdanie. Najważniejsza jest szczerość, nie żadne ukrywanie, zmyślanie, kłamstwa, to do niczego dobrego nigdy nie prowadzi i nie ucz się tego!

A skoro mama go lubi, to może pogadaj z mamą, żeby wyjaśniła o co chodzi tacie? Wiadomo, że relacje mąż-żona i ojciec-córka są trochę inne, i Ty niekoniecznie trafisz do tego co ojcu siedzi na wątrobie, ale może mamie się uda! 

Zbyt wiele lat nie masz, ale wiadomo, życie prywatne każdy chce mieć, tylko w tym wieku trzeba ostrożnie. Tata pewnie boi się, tyle słyszy się o wykorzystanych nastolatkach, o dzieciach w ciąży, o porwaniach.... Ja się mu wcale nie dziwię. Gdybym ja miała córkę w tym wieku, która próbowałaby mi się wymykać, jeszcze na taką odległość do swojego chłopaka, to też bym zabroniła. Najpierw niech się on postara, niestety ale w tym wieku to facet jest dla mnie na straconej pozycji ;) Ma przyjechać, chcę go poznać, córa miałaby mi wszystko o nim opowiedzieć, wtedy mogłaby sobie jeździć.

Powodzenia :)

Ja uważam, że powinnaś być szczera. I mówię to z perspektywy osoby, która w wieku 14-16 lat ciągle okłamywała mamę, może nie na temat chłopaka, bo jego akurat akceptowała, ale na temat bardzo wielu innych rzeczy. O większości z nich i tak się dowiedziała. O paru pomniejszych na szczęście nie (na szczęście, bo nie chciałabym już więcej cierpienia jej dokładać po tym, co musiała ze mną przejść). Ale zrozumiałam w końcu, że to do niczego nie prowadzi, nie ma sensu niszczyć relacji z rodzicami. I, swoją drogą, nie było też sensu robić tych wszystkich głupot, które wtedy robiłam. ;) Pogadaj szczerze z tatą, posłuchaj co ma do powiedzenia, co o tym myśli i dlaczego tak bardzo nie chce, żebyś się spotykała z chłopakiem - może akurat da Ci jakąś dobrą radę. I przedstaw chłopaka rodzicom, jeśli faktycznie jest w porządku, zachowuje się kulturalnie i dojrzale, to tata na pewno będzie choć trochę spokojniejszy.

Nie pozwala, bo go oklamujesz.

Niestety, mam to samo. Też mam 15 lat, a chłopak, z którym się spotykam( jako przyjaciele) jest ode mnie 4 lata starszy. Ojciec robi wielkie problemy z tym, że w tym wieki mogłabym mieć chłopaka. Niestety rozmowa nie pomaga i muszę z tym żyć :)