Temat: tatusiowie - tacierzyństwo :)

alchimie napisał(a):

Rodzaj pracy nie ma znaczenia. Moj pracuje ciezko, jest na nogach 10h dziennie chociaz pracuje jako IT manager. Jest zmeczony i psychicznie, i fizycznie.

Chiii napisał(a):

alchimie napisał(a):

Rodzaj pracy nie ma znaczenia. Moj pracuje ciezko, jest na nogach 10h dziennie chociaz pracuje jako IT manager. Jest zmeczony i psychicznie, i fizycznie.

no właśnie mój mąż broni się tym, że ciężko pracuje, bo i drewno nosi i psem się zajmuje (karmi itp) no i bardzo ciężko pracuje co powtarza mi do bólu.. fakt ma ciężką pracę, ale boje się, że z dzieckiem zostane sama :(

mogeichce napisał(a):

Chiii napisał(a):

alchimie napisał(a):

Rodzaj pracy nie ma znaczenia. Moj pracuje ciezko, jest na nogach 10h dziennie chociaz pracuje jako IT manager. Jest zmeczony i psychicznie, i fizycznie.

no właśnie mój mąż broni się tym, że ciężko pracuje, bo i drewno nosi i psem się zajmuje (karmi itp) no i bardzo ciężko pracuje co powtarza mi do bólu.. fakt ma ciężką pracę, ale boje się, że z dzieckiem zostane sama :(

Jeśli nie ma się czasu dla dziecka to się dziecka nie planuje, bo dziecko to nie tylko słodki bobas ale, też obowiązek obojga rodziców. Przecież, z tego co Ty piszesz wynika że, po urodzeniu dziecka, żyłabyś praktycznie jak samotna matka... A co gdybyś, miała np. depresję poporodową (czego oczywiście nikomu nie życzę...)? Kto by Ci wtedy pomógł, skoro on jest od zarabiania i 'polowań'? 

Chiii napisał(a):

mogeichce napisał(a):

Chiii napisał(a):

alchimie napisał(a):

Rodzaj pracy nie ma znaczenia. Moj pracuje ciezko, jest na nogach 10h dziennie chociaz pracuje jako IT manager. Jest zmeczony i psychicznie, i fizycznie.

no właśnie mój mąż broni się tym, że ciężko pracuje, bo i drewno nosi i psem się zajmuje (karmi itp) no i bardzo ciężko pracuje co powtarza mi do bólu.. fakt ma ciężką pracę, ale boje się, że z dzieckiem zostane sama :(

Jeśli nie ma się czasu dla dziecka to się dziecka nie planuje, bo dziecko to nie tylko słodki bobas ale, też obowiązek obojga rodziców. Przecież, z tego co Ty piszesz wynika że, po urodzeniu dziecka, żyłabyś praktycznie jak samotna matka... A co gdybyś, miała np. depresję poporodową (czego oczywiście nikomu nie życzę...)? Kto by Ci wtedy pomógł, skoro on jest od zarabiania i 'polowań'? 

teściowa, bo on powtarza, że od tego właśnie jest teściowa.. (mieszka na dole - a osobiście się nie lubimy zbytnio)

Chiii napisał(a):

mogeichce napisał(a):

Chiii napisał(a):

alchimie napisał(a):

Rodzaj pracy nie ma znaczenia. Moj pracuje ciezko, jest na nogach 10h dziennie chociaz pracuje jako IT manager. Jest zmeczony i psychicznie, i fizycznie.

no właśnie mój mąż broni się tym, że ciężko pracuje, bo i drewno nosi i psem się zajmuje (karmi itp) no i bardzo ciężko pracuje co powtarza mi do bólu.. fakt ma ciężką pracę, ale boje się, że z dzieckiem zostane sama :(

Jeśli nie ma się czasu dla dziecka to się dziecka nie planuje, bo dziecko to nie tylko słodki bobas ale, też obowiązek obojga rodziców. Przecież, z tego co Ty piszesz wynika że, po urodzeniu dziecka, żyłabyś praktycznie jak samotna matka... A co gdybyś, miała np. depresję poporodową (czego oczywiście nikomu nie życzę...)? Kto by Ci wtedy pomógł, skoro on jest od zarabiania i 'polowań'? 

teściowa, bo on powtarza, że od tego właśnie jest teściowa.. (mieszka na dole - a osobiście się nie lubimy zbytnio)

agnes101 napisał(a):

Nie wiem po co założyłaś ten temat, skoro ludzie ci piszą, że twój mąż to burak, a ty go tylko usprawiedliwiasz i tak naprawdę nie widzisz w tym nic złego. Nawet nie mówisz co myślisz tylko ciągle piszesz "bo mąż powiedział że..."