Temat: CZY GRUBAS MA SZANSĘ NA MIŁOŚĆ?

CrunchyP0rn napisał(a):

Zakompleksiony, użalający się nad sobą i światem smutny "grubas" nie.Uśmiechnięta, pewna siebie, pozytywna puszysta osoba - owszem.Kwestia podejścia, jak będziesz z góry zakładać, że jesteś brzydka, nikt Cię nie zechce i będziesz ciągle okazywać ludziom swoje kompleksy i słabości, to za wiele nie osiągniesz.Mimo wszystko - warto o siebie zadbać i schudnąć, bo to także dodaje pewności siebie.

dorcia19812 napisał(a):

kochana jest tylu mezczyzn którzy nie lubia patyków wiec nie masz sie co martwic i na ciebie przyjdzie czas.

CrunchyP0rn napisał(a):

dorcia19812 napisał(a):

kochana jest tylu mezczyzn którzy nie lubia patyków wiec nie masz sie co martwic i na ciebie przyjdzie czas.

dorcia19812 napisał(a):

Mieszkam w Uk czy ty wiesz ile jest tu dziewczyn otyłych ? a jakich maja fajnych facetów sama wiedzialam na wlasne oczy czyli mezczyzni lubia takie.

I tutaj osobiście uważam, że przesadzasz. Nie rozumiem dlaczego od razu nazywasz niegrube dziewczyny patykami?Wybacz, ale odnoszę wrażenie, że to takie pocieszanie się na siłę... "inne laski nie są grube, ale to tylko głupie patyki, bo przecież mężczyźni wolą krągłe kobiety"... ale no właśnie krągłe, a krągłości to nie nadwaga/otyłość.Oczywiście uważasz jak chcesz, ale według mnie to takie sztuczne "ułatwianie" sobie życia - po co mam o siebie zadbać i schudnąć, skoro prawdziwy mężczyzna zaakceptuje mnie taką jaką jestem... może i coś w tym jest, ale to wcale nie znaczy, że wszystkie kobiety mamy przestać o siebie dbać, bo dbać trzeba głównie dlatego, abyśmy same czuły się dobrze we własnej skórze... a ile się słyszy o takim narzekaniu: "jestem otyła a mój facet ogląda się za szczupłymi laskami, co mam robić, nienawidzę siebie :(((((" no powiedz... czy tak wygląda szczęśliwa, pewna siebie "pomimo swojej wagi" kobieta? Nie sądzę...

mineralka123 napisał(a):

jak jeszcze przed odchudzaniem też miałam chłopaka. Był szczupły, ładny, miał super charakter, nie przeszkadzał mu mój wygląd , byliśmy 3miesiące razem, a potem ja go odrzuciłam i z nim zerwałam. Czasem tego żałuję. Jak zaczęłam się odchudzać i miałam koło 85kg też znalazłam chłopaka, ale również długo to nie potrwało, był okropnie zazdrosny, wystarczyło, że raz nie odpisałam od razu robił mi awantury, a jak się spotkaliśmy też się darł, szkoda mi było nerwów. Teraz ważę 77kg, waga spada, ale chłopaka nie mam. A powiem wam, że chciałabym mieć. Jestem raczej imprezową dziewczyną, chodzę po klubach się bawić, często wychodzę z przyjaciółmi, bywam w wielu miejscach. Ale boję się, bo zawsze jak już znajdzie się chłopak, ja zaczynam w siebie nie wierzyć, od razu mam myśli w głowie czy mnie zaakceptuje, czy spodobam mu się itp. i Go odrzucam, mówię, że nie widzę sensu dalszej znajomości. A robię to dlatego, że boję się odrzucenia drugiej osoby, nie wiem jak to pokonać.. Jestem w technikum, za rok studniówka, do tego czasu zrzucę jeszcze to i owo, mam nadzieje, że wtedy znajdę jakiegoś chłopaka, inaczej byłoby nieciekawie : ((