Temat: Spotkania z chłopakiem.

Masz 20 lat i Twoi rodzice uważają, że nie powinniście się spotykać u niego w domu? To trochę patologiczna sytuacja, jesteś dorosłą kobietą. U mnie zawsze było tak, że spotkania głównie w domach. I nigdy nikt nie widział w tym nic złego.

No własnie... Byłam u niego 2 razy w domu i zawsze była jego mama. Nic się takiego nie działo, grzecznie siedzieliśmy i gadaliśmy.

 

Ja nawet nie mieszkam w mieście, więc na wsi gdzie mielibyśmy się spotykać? na przystanku? 1,2 spotkanie jak było w miarę ciepło (a przynajmniej nie bardzo zimno:P) były w takiej większej wsi. Głównie spacerowaliśmy, w sumie to przez 1 czy 2h chodziliśmy dookoła wsi:D a później już u mnie w domu

Wiecie, to nie jest tak, że oni mnie zamkną w pokoju i nie wypuszczą.

Tomek jest starszy o 9 lat. Im chodzi bardziej o to, co ludzie powiedzą. I żeby on się o mnie starał.

W sumie to nie chciałabym, żeby on sobie myślał, że do mnie zadzwoni i ja w podskokach będe do niego lecieć. Hmm chcialabym żeby częściej do mnie przyjeżdzał, ale chyba mu to prosto z mostu powiem. Co myślicie?

Zarówno na początku związku jak i teraz (jesteśmy razem od września, na początku spotykaliśmy się rzadziej, teraz dużo częściej) spotykamy się na mieście ok 4 razy w tygodniu gdzieś razem wychodzimy, przynajmniej na chwilę (jesteśmy dość zajęci i to raczej 2-3 na 4 spotkania to takie randki ,,ekspresowe''), do kawiarni, kina, knajpki, restauracji itp, oprócz tego przynajmniej raz w tygodniu idziemy razem na imprezę, albo na koncert czy coś w tym stylu. U niego albo u mnie spotykamy się rzadko, zaznaczę, że oboje mieszkamy z rodzicami (on ma 18 lat, ja 16) i ani jego, ani moi rodzice nie mają nic przeciwko, bardzo popierają nasz związek. Jego rodzice lubią mnie, nawet bardzo... A moi lubią jego, ale my wolimy się spotykać ,,na mieście'', w domach zdecydowanie dużo rzadziej ;) Al enie wyobrażam sobie takiej sytuacji żeby rodzice zabraniali nam się spotykać u niego albo gdziekolwiek indziej...

dokladnie. masakra . nie wyobrazam sobie non stop u mnie albo na miescie . a w domach u siebie zaczelismy przesiadywac , jak juz bylo wiadomo ,ze to nie przelotna znajomosc .
jezdzij do chlopaka i tyle

 

Tylko, ze mieszkamy jakies 1,5h drogi od siebie. Dlatego myslę, że spotkania raz u mnie, raz u niego będą spoko.

Jeśli chodzi i pierwszego chłopaka (bo wtedy mieszkałam z rodzicami) to przez długi czas nawet nie wiedzieli, że kogoś mam. On był z miasta, do którego dojeżdżałam do LO. Spotykaliśmy się głównie na mieście bo on mieszkał z babcią w małym mieszkanku. Później jak już przeprowadził się do domu, który kupili rodzice to spotykaliśmy się u niego.