Temat: Leniwy mąż...

zorza1982 napisał(a):

zapomnij1986 napisał(a):

acha i ja też uważam, że każdemu pracującemu człowiekowi coś się czasem od życia należy ... czasem każdy powinien spełniać swoje zachcianki! dlatego jakmój sobie coś wymyśli całkiem oderwanego od rzeczywistości mówie : ok jeśli Cie na to stać to proszę bardzo ... ale czy aby na pewnoz sostanie Ci na rachunki , leki i duże zakupy? ... Wtedy sytuacja jest jasna ... jak ma to czemu nie? jeśli ma mu to sprawić radość ;) w końcu nie jesteśmy robotami tylko ludźmi i też mamy jakieś swoje potrzeby ;) Ja też się męża nie pytam o pozwolenie jak kupuję tusz do rzęs czy inny kosmetyk ... i nie krzywi mi się w sklepie jak wybiorę mojego ukochanego Max faktora za 55 zł ;) czy jakiś inny tego typu drobiazg ... interesuje go tylko by miał co wyjąć z lodówki ;) Jeszcze do zeszłego miesiąca  robiłam mu przelew po wypłacie na obiady - w końcu zamiast kupować jedzenia i gotować w tygodniu obiady mąż jada w pracy wychodząc ze znajomymi w ramach przerwy ;) ja mam mniej roboty a koszt podobny ;) tylko teraz płace majątek za rehabilitację prywatną w domu więc za obiady zapłaci sobie sam ;)zorza1982 - bez obrazy ale daj trochę żyć temu Mężowi ...owszem wymagaj od niego pomocy - ale nie traktuj go jak robota co tylko ma zarabiać i nic dla siebie nie chcieć ;) Z jakiegoś powodu jest twoim Mężem ... więc po co sobie życie uprzykrzać ? Wykaż trochę zrozumienia ;)

Ja mu daję żyć, robi praktycznie co chce, kupuje co mu się zamarzy -a mieszkania nadal nie mamy, długów, kredytów ma od nasrania, ale widzisz w jego opini to jest moja wina, bo to ja nie pracuję i tak koło się zamyka.  Nie pracuję, bo córeczka non stop choruje, ale to tez moja wina, bo ją pod kloszem trzymam i tak w kółko -co jakiś problem to jest moja wina. A tak naprawde to jak ma ochotę iść a basen to idzie, piwko codziennie, papieroski, laptop, tablet, najlepsza komórka, merol i tak mozna wymienać bez końca, a ja często na leki dla dziecka nie mam czy na przedszkole, nie wpomnąc o sobie na jakąs przyjemność.

Agi77 napisał(a):

Ło matko. Jak tak czytam Wasze wypowiedzi to mam wrażenie że macie facetów - głąbów Facet sam sie nie domyśli, facetowi wszystko trzeba powiedzieć. Ale jak wam wkładał huja do dziury to nie musiałyście mu mówić gdzie ma kierować i co robić??? Wiem jestem wredna ale to żałosne. Facet nie zmienia się ot tak sobie po ślubie. Nie narzekajcie. Nie wmówicie mi że przed ślubem było inaczej a teraz jest inaczej. To kwestia przez jaki pryzmat się patrzy na faceta. Wam może pomagał ale czy pomagał matce w domu??? Facet który  kocha i szanuje swoją matke zawsze w ten sposób będzie podchodził do swojej kobiety. Jesteśmy z mężem partnerami w domu i w życiu ale ja wiedziałam że on właśnie taki jest. W tygodniu do tej pory nie wymagałam od niego by spełniał obowiązki domowe bo pracował on. Ale jak ja pracowałam także to po przyjściu miałam przygotowane np ziemniaki, warzywa na zupe a reszta to już była moja. Sprzatanie w sobotę a w niedzielę tak czy siak robi on w kuchni. Jakoś nic nie muszę mu mówić. Gratuluję Wam wyborów tych trafnych na mężów

velonick napisał(a):

to Ty masz tą lepszą wersję, któremu się chce coś. Mojemu się nie chce.
 Jest jeszcze jedna rzecz - jak tworzyć rodzinę, gdy np. się wkurzę i  np. nie będzie obiadu. I co dziecku dam, a jak zapyta  czemu mama i tata nie je albo coś w tym stylu? albo w ogóle przestać wspólnie jadać? A jak się mąż nie domyśli albo nie złamie? to i tak wrócę do poprzedniej wersji, bo dzieci muszą jakieś wzorce mieć.  Cały czas pisze o tym rodzicielstwie, i co ja mam dzieciom pokazać. Że najlepiej jeść samemu gdzieś w kącie i co kto złapie z lodówki. A niedziele, a spacery itd.??? Czemu to Wszystko musi być na głowie kobiety a nie faceta?

zapomnij1986 napisał(a):

zorza1982 napisał(a):

zapomnij1986 napisał(a):

acha i ja też uważam, że każdemu pracującemu człowiekowi coś się czasem od życia należy ... czasem każdy powinien spełniać swoje zachcianki! dlatego jakmój sobie coś wymyśli całkiem oderwanego od rzeczywistości mówie : ok jeśli Cie na to stać to proszę bardzo ... ale czy aby na pewnoz sostanie Ci na rachunki , leki i duże zakupy? ... Wtedy sytuacja jest jasna ... jak ma to czemu nie? jeśli ma mu to sprawić radość ;) w końcu nie jesteśmy robotami tylko ludźmi i też mamy jakieś swoje potrzeby ;) Ja też się męża nie pytam o pozwolenie jak kupuję tusz do rzęs czy inny kosmetyk ... i nie krzywi mi się w sklepie jak wybiorę mojego ukochanego Max faktora za 55 zł ;) czy jakiś inny tego typu drobiazg ... interesuje go tylko by miał co wyjąć z lodówki ;) Jeszcze do zeszłego miesiąca  robiłam mu przelew po wypłacie na obiady - w końcu zamiast kupować jedzenia i gotować w tygodniu obiady mąż jada w pracy wychodząc ze znajomymi w ramach przerwy ;) ja mam mniej roboty a koszt podobny ;) tylko teraz płace majątek za rehabilitację prywatną w domu więc za obiady zapłaci sobie sam ;)zorza1982 - bez obrazy ale daj trochę żyć temu Mężowi ...owszem wymagaj od niego pomocy - ale nie traktuj go jak robota co tylko ma zarabiać i nic dla siebie nie chcieć ;) Z jakiegoś powodu jest twoim Mężem ... więc po co sobie życie uprzykrzać ? Wykaż trochę zrozumienia ;)

Ja mu daję żyć, robi praktycznie co chce, kupuje co mu się zamarzy -a mieszkania nadal nie mamy, długów, kredytów ma od nasrania, ale widzisz w jego opini to jest moja wina, bo to ja nie pracuję i tak koło się zamyka.  Nie pracuję, bo córeczka non stop choruje, ale to tez moja wina, bo ją pod kloszem trzymam i tak w kółko -co jakiś problem to jest moja wina. A tak naprawde to jak ma ochotę iść a basen to idzie, piwko codziennie, papieroski, laptop, tablet, najlepsza komórka, merol i tak mozna wymienać bez końca, a ja często na leki dla dziecka nie mam czy na przedszkole, nie wpomnąc o sobie na jakąs przyjemność.

wiesz jeśli dziecko chodzi do przedszkola to nie rozumiem czemu TY nie pracujesz? piszesz o częstych chorobach dziecka ... też to przerabiałam ... nie mogłam mieć normalnej pracy więc dorabiałam najpierw na nocne zmiany w pizzeri a po miesiacu przenioslam sie na kase w markecie, pracowalam za pośrednictwem agencji pośrednictwa pracy. Jak maly chorowal to dzwoniłam, .że nie dam rady przyjść, czasem nawet tego samego dnia ... kasa nie byla duza ale udawalo mi sie 2-3 tyg popracować na miesiac bo średnio tydzien-dwa siedziałam w domuz chorującym synem. Może zarabiałam tylko ok 200 zł tygodniowo i miesiecznie wychodzilo 400-600 zl ale wlasnie dokladalam sie do codziennych zakupów i dzieki temu mogliśmy odkładać na inne rzeczy! Wszystko się da gdy się chce!

zorza1982 napisał(a):

velonick napisał(a):

Pytanie zasadnicze: czy w ogóle są faceci, którzy nie są skupieni wyłącznie na sobie. Bo mój im starszy, tym bardziej od niego słyszę: ja, ja ja.... Kretyństwo. Opadam z sił.

Znam to niestety.. :( moj mi tez kiedyś pomagał, wspierał, teraz jest praktycznie obcy w moim życiu i dziecka. Mąż spełnia swoje zachcianki pomijając to, że ma nas i inne obowiazki, no ale on zapierd... całe dnie więc czego ja od niego chcę...? To jest jego podejście do życia, kto nie doswiadczył na swojej skórze ten naprawdę nie ma pojęcia jaki to problem. Rozmowa jak najbardziej potrzebna, ale wątpię że przyniesie jakieś rezultaty, moze na chwilę ale na pewno nie na długo.