Temat: Leniwy mąż...

to czemu mu tego nie powiesz?

Ja mu daję żyć, robi praktycznie co chce, kupuje co mu się zamarzy -a mieszkania nadal nie mamy, długów, kredytów ma od nasrania, ale widzisz w jego opini to jest moja wina, bo to ja nie pracuję i tak koło się zamyka.  Nie pracuję, bo córeczka non stop choruje, ale to tez moja wina, bo ją pod kloszem trzymam i tak w kółko -co jakiś problem to jest moja wina. A tak naprawde to jak ma ochotę iść a basen to idzie, piwko codziennie, papieroski, laptop, tablet, najlepsza komórka, merol i tak mozna wymienać bez końca, a ja często na leki dla dziecka nie mam czy na przedszkole, nie wpomnąc o sobie na jakąs przyjemność.

Wszystko co piszecie jest prawdziwe i naprawdę z większością zgadzam się w całości. Mój mąż pomaga mi w domu (czasem więcej, czasem mniej), oboje mamy pracę zawodową (mi kończy się macierzyński) i wspólne dochody. Jednakże najbardziej wkurza mnie, że u progu wspólnego rodzicielstwa dwójki dzieci on wycofuje się z wielu zadań jakie trzeba podjąć. Ja chciałabym wychować, zająć się dziećmi jak najlepiej i wiem, że czas kiedy dzieci są małe tak szybko umyka. Doceniam to, co mam dane, kocham dzieciaki ponad wszystko, a ze strony męża nie widzę aż takiego zaangażowania. Przy pierwszym maluchu pomagał, w nocy wstawał, przewijał itd. i pracował. Przy drugim uciekł z łóżka do innego pokoju, bo musi się wyspać. Tak więc rzeczywiście muszę w weekend zostawić go z małym w sypialni, a samą poleżeć w innym pokoju. To dobry pomysł.

Nigdy nie sądziłam, że mając 2 dzieci, będę zastanawiała się czy dobrze wybrałam męża. Zawsze myślałam ,że jest ok. Ale tak jak już pisałam, on na pierwszym miejscu ma siebie, potem swoje pasje a potem resztę. Fajnie byłoby znaleźć czas na pasję i dla mnie ( a mam takie plany) tylko przy dwójce małych dzieciaków, pracy zawodowej, bieganiu od żłobka (bo już zaczynam prowadzać maluszka) do przedszkola, od garnków do prania, prasowania itd. to trudno na razie wygospodarować coś dla siebie.  To, że pomaga czasem zmyć garnki i posprząta w weekend to nie jest bardzo dużo.

O jak ja Cię doskonale rozumie... szara rzeczywistość.

Po pierwsze- rozmowa. Po drugie- jasny plan typu: Ty zmywarka, ja pralka, Ty zakupy, ja obiad, Ty odkurzacz, ja kurze.

Ło matko. Jak tak czytam Wasze wypowiedzi to mam wrażenie że macie facetów - głąbów Facet sam sie nie domyśli, facetowi wszystko trzeba powiedzieć. Ale jak wam wkładał huja do dziury to nie musiałyście mu mówić gdzie ma kierować i co robić??? Wiem jestem wredna ale to żałosne. Facet nie zmienia się ot tak sobie po ślubie. Nie narzekajcie. Nie wmówicie mi że przed ślubem było inaczej a teraz jest inaczej. To kwestia przez jaki pryzmat się patrzy na faceta. Wam może pomagał ale czy pomagał matce w domu??? Facet który  kocha i szanuje swoją matke zawsze w ten sposób będzie podchodził do swojej kobiety. Jesteśmy z mężem partnerami w domu i w życiu ale ja wiedziałam że on właśnie taki jest. W tygodniu do tej pory nie wymagałam od niego by spełniał obowiązki domowe bo pracował on. Ale jak ja pracowałam także to po przyjściu miałam przygotowane np ziemniaki, warzywa na zupe a reszta to już była moja. Sprzatanie w sobotę a w niedzielę tak czy siak robi on w kuchni. Jakoś nic nie musze mu mówić. Gratuluję Wam wyborów tych trafnych na mężów

nie wiesz co się zmieniło? Przerosło go to.

Niby co go przerosło? Dziecko? Poprostu tak mu wygodniej, bo wie, ze żona wszystko zrobi, dziećmi się zajmie, obiad podstawi po gębę, posprząta...

dokładnie