Temat: Żona jako stereotypowa opiekunka dla męża.

ja tego nie rozumiem, dla mnie to najgorsze co może być - być kobietą-służącą.
źle się na tym wychodzi i nie zyskuje się szacunku, wręcz przeciwnie.
przykład: moja mama zawsze wszystko podsuwała ojcu pod nos, wychowywała nas, po pracy zasuwała ze szmatą, myła gary, podłogi, itp. ogólna paranoja.
siostra niejako poszła w jej ślady, z tym, że o ile mój ojciec jest pracowitym człowiekiem i dużo robił przy domu i w pracy fizycznie, to jej mąż palcem nie kiwnie. talerze po śniadaniu zostawia na stole, prania nie nastawi, a prasowanie? od razu biegnie do niej, że potrzebuje mieć wyprasowaną koszulkę. przy zajmowaniu się małym dzieckiem, to jak mieć dwójkę pod opieką. nienormalne.

z narzeczonym mieszkam od roku, z przerwami bo teoretycznie podczas studiów jestem u niego, a z domu się oficjalnie nie wyprowadziłam, no nie ważne.
w każdym razie u nas jest normalnie - każde robi, jeśli ma czas.
on nie prosi mnie o prasowanie, koszule do pracy prasuje sobie sam, chyba że akurat ma się golić czy wyjść wcześniej, ale zdarzyło się może dwa czy trzy razy w ciągu roku, że mu wyprasowałam. to co potrzebuje włożyć, też sam prasuje i nie ma w tym problemu.
zmywamy oboje, raz ja, raz on, i nikt się nikogo nie pyta, czy to zrobić - po prostu jak widzimy, że jest taka potrzeba, to to robimy, albo wstawiamy do zmywarki, raz ja, raz on.
sprzątam częściej ja, bo w mieszkaniu jestem więcej czasu, a jak widzę że wszystko pokrywa kurz, no to sprzątam.
ale nie stanowi to dla mnie problemu, bo jeszcze nigdy nie posprzątałam jak sama nie miałam na to ochoty ;) a jak nie sprzątnę, i przychodzi sobota, to oboje to robimy, mamy swoje "działy", że tak powiem, hehe:D on odkurza, sprząta w kuchni, zmienia pościel, wyrzuca śmieci, ja sprzątam łazienkę - lubię to, serio! - ścieram kurze, myję podłogi jak on skończy odkurzanie.
ale jedno trzeba powiedzieć, nie szczypię się, i jak coś jest do zrobienia to po prostu mu to mówię.
ze śmieciami nie byłam ani razu. zawsze wyciągam z kosza i mówię: "przygotowałam ci śmieci do wyrzucenia, ok?", a on idzie rano w drodze do pracy albo od razu je wyrzucić.
jak trzeba odkurzyć, mówię: "odkurzysz dziś? ja w tym czasie nastawię pranie".
i nigdy nie ma sprzeciwu :) jasne, czasem mu się nie chce, ale przecież nie musi robić od razu.
poza tym jak jest sam, to zawsze sprząta, na szczęście matka dobrze go wychowała w tym zakresie :)

nie wyobrażam sobie komuś usługiwać, każdy robi to co trzeba jak ma czas, i tyle.

U mnie jest zupełnie inaczej, dzielimy się obowiązkami, oboje pracujemy, ale o dom dbamy razem; ja np. rozwieszam pranie, a on w tym czasie pozmywa 

Akto powiedzial ,ze ROLĄ kobiety jest sprzatanie a faceta lezenie przed tv? Poza tym nie o tym pisalam, zeby kobieta nic nie robila a facet wszystko tylko o tym ze ludzie przed slubem wszystko akceptuja a potem oczekuja cudow. Jezeli Ci odpowiada rola  taka ze mezczyzna pracuje a kobieta sprzta , ok- zaden problem, ale jezeli nie to po co bierzesz sobie za meza balaganiarza i faceta ktory nawet palcem nie kiwnie?

hehehe no ja sobie sama rower naprawiam i wymieniam koła w samochodzie..proszę cie. poza tym dalczego sprowadzasz mezczyzne do roli "zlotej raczki"

A jak było przed waszym ślubem?? był inny i zmienił się po??? mój mąż też sam z siebie nie posprząta wszystko trzeba mu paluszkiem pokazać a jeszcze poprawić po nim , dobrać mu ciuchy bo jak on się ubierze to nie wyszłabym z nim nawet do ubikacji ale był taki przed ślubem i po prostu widziałam co brałam :) .Kocham go i nie wyobrażam sobie ugotować obiad a mu nie dać :-/ takie to trochę przykre i nie chodzi mi o to żeby mu usługiwać itp ale dbać o rodzinę i starać się żeby było jak najlepiej . Bo jeżeli się nie zmieni to co rozwód bo nie sprząta?? ludzie mają większe problemy i żyją .

Współczuję kobietą które, wychodzą za faceta który, ma dwie lewe ręce i robią potem resztę życia za praczkę, sprzątaczkę i kucharkę przy czym często jeszcze taki facet przestaje w nich widzieć kobietę i ma na boku inną... 

Mój mąż sprząta, nie muszę go ganić. Wprawdzie gary i talerze myje podobnie do Twojego męża, to ja po umyciu, przed włożeniem do szafy, oglądam i jeśli jest brudne coś, to z powrotem ląduje do zlewu.

haha dziecinna to jest twoja wypowiedx bo chyba nie rozumiesz, ze nie wsyzscy musza miec takie zdanie jak ty.. A kto tak powiedział, że to kobieta musi robic takie rzeczy co wymieniłas? żadnym dziecinnym buntem nie jest sie temu sprzeciwianie, tylko normlane posiadanie własnego zdania.

 A ciuchy to lubię Mu kupować. Po prostu czasami wchodzimy do sklepu i mówię "przymierz to" i jak jest dobrze, to bierzemy. Sam by sobie nie kupił pewnie, a jak by już kupił to jakieś nieforemne. Ja bardzo lubię doradzać mężowi i innym co ubrać, jak ubrać i co pasuje, dlatego nie jest to dla mnie problem. Sama strojna nie jestem. On mi też czasami coś podpowiada. W tym się uzupełniamy. I nie chciałabym, żeby mój mąż chodził dużo gorzej ubrany ode mnie... Byłoby mi wstyd. Z czystością On nie ma problemu, jest bardziej czysty ode mnie, bierze prysznic 2 x, ładnie pachnie... i ciuchy też nosi czyste. Czasami tylko zwracam mu uwagę jak ma plamę. 

My mamy podzielone obowiązki. Ja sprzątam, odkurzam, robię pranie i je składam, czyli większość ;) A Mój zmywa naczynia i czasem pomaga w innych obowiązkach, ale On pracuje na pełen etat a ja na część. Gotuję JA, bo lubię i JA decyduję co na śniadanie, obiad kolację a On nie marudzi ;) Czyste ciuchy, kąpiele i dezodorant ogarnia, ale fakt, że perfumy czy czas, żeby się ogolić ja mu przypominam ;) No i czasem przygotowuję mu ubranie do pracy lub sugeruję zmianę koszulki, bo wybierze jakąś niepasującą ;) Uzupełniamy się i nikt nikomu nie wchodzi w drogę, to mi odpowiada, nawet jeśli faktycznie robię więcej :)