Temat: Żona jako stereotypowa opiekunka dla męża.

powiem wam tak. co spotkanie rodzinne jest, gdzie przychodze z partnerem do JEGO rodziny  to zawsze oboje dostajemy (nazwe rzeczy po imieniu) delikatnie mowiac zj*ebe od mamy partnera ze moj facet wyglada jak lumpiarz jakis.

najlepsze bylo ze przed ostatnim spotkaniem zadzw do niej i zapytal sie co zalozyc bo my rozlozylismy rece 0 czy sweter czy koszula czy t-s czy co?
mama mowi - zaloz co chce.
witamy sie progu, skladamy zyczenia babi na jej imieniny i ryk ze jego koszulka jest o tyci tyci mniej bielsza jak powinna

i babcia i przyszly tesc i moj partner mowi do niej zeby sobie dala spokoj ale ona dalej macha rekoma i dla swietego spokoju moj sie musial przebrac.
oczywiscie gadki byly - ze jak mi  nie wstyd ze tak przyszedl. bo ona by meza swojego tak nie puscila



co wiecej wam powiem. przychodze z partnerem na obiad do jego rodzicow, mama miala przyjsc pozniej, tylko tata urzedowal. byl luzik. siedzimy w kuchni - moj partner patrzy kartka. i czyta na glos " drogi mezu kup cos tam i  nie narob balaganu"
przyszly tesc tak sie przejal ze sniadanie jadl z patelni :D i zesmy sie z niego smiali



co do naszego zwiazku, to obowiazkami sprzatania sie dzielimy, generalnie moze ja wiecej posprzatam i pozmywam, wstaje chwile przed tym jak partner przyjdzie to cos zdaze zrobic. naszykuje nam sniadanie, dalej sprzatam, pomysle o obiedzie. ale jak ma wieksza chec to sprzatamy razem. nie musze pucowac podlog czy szorowac szczoteczka do zebow. moga byc np ubrania polozone luzem o kanape a nikt sie nie przejmuje

ostatnio z nudow sprzatalam, moj zrobil wytrzesz i "o rany, dostalas jakiegos pozytywnego chopla na punkcie sprzatania"

A to Cię w ciula zrobił, jaki wygodny. Nie mam pojęcia, co Ci doradzić, mój chłop, jak się go o coś poprosi, to robi jedną z dwóch rzeczy: wstaje i idzie od razu to zrobić, albo pomarudzi, że mu się nie chce, że jeszcze nie trzeba, czy naprawdę tego chcę, itp. itd. a potem idzie to zrobić  Myślałam, że mam tłuka, bo mało czego się domyśli, ale Twój okazał się wyjątkowym niedbaluchem, szczerze współczuję. Też się nie zgadzam na bycie opiekunką mężczyzny, chociaż matkowanie akurat sprawia mi przyjemność, lubię np robić pranie i kocham gotować, ale bywaja dni, kiedy i ja chcę się polenić i być obsłużona. Może zaproponuj mu taki układ: w któryś dzień/dni tygodnia to ona ma cały dom na głowie, a w inne Ty. Nie wiem, jakiś grafik czy listę wywieś albo wklej mu na pulpit w komputerze  

Tez jestem zona, ale meza trzeba sobie wychowac (odsylam do genialnych ksiazek Sherry Argov - dlaczego mezczyzni poslubiaja zolzy) trzeba byc taka zolza w dobrym tego slowa znaczenia. Ja jestem i moj maz traktuje mnie powaznie, jak mu mowie, ze jesli tego nie zrobi (np. nie wrzuci bielizny do kosza), to moze zapomniec, ze znajdzie ja czysta i poukladana. Albo juz np. bez zawachania myje naczynia jak widzie, ze stoja.(ja robie reszte) Jetsesmy partnerami i mamy do siebie duzo szacunku, a opiekujac sie duzym dzeickiem robisz krzywde mu i sobie. olej Mamuski, To twiój dom i zasady. A nastepnym razem spytaj meza, jak cos bedzie cie prosil, co sam moze zrobic, czy jeszcze masz mu tyleczek podetrzec. chyba zrozumie aluzje

A mój brat miał kiedyś tak jak twój mąż. Ale potem zadał się z jedną dziewczyną, która miała syndrom pani Robinson :D Hetera niebywała, a i przy tym bardzo dbała o porządek. Był z nią dobre parę lat, a ona tak go nauczyła sprzątać, że teraz to głównie on robi w domu prace typu sprzątanie i gotowanie, odkąd się mu i mojej bratowej dzidzia urodziła :) Aha, z tamtą się nie rozstał ze względu na sprzątanie ani jej marudzenia o to. Wszystko zależy od tego, jaki jest twój dzieciak, ale jedno jest pewne - nie bądź miękka i nie ustępuj. Gorzej nie będzie :<

Myślę, że musisz z nim porozmawiać, bo to bardzo dziwne, że tak dbał przed ślubem, a po ślubie przestał.
Musi być jakieś logiczne wytłumaczenie, dlaczego tak się zmienił. W sumie to było domenom kobiet, że po ślubie się zapuszczały, ale widać, że jednak nie tylko kobiet.

Nie rozumiem ludzi, którzy myślą, że po ślubie nie trzeba się starać. Przecież musi się być nadal atrakcyjnym dla drugiej osoby.

Myślę, że nie możesz odpuścić, bo w końcu przestaniesz go kochać i wasze małżeństwo się rozpadnie. Masz za dużo obowiązków, żeby jeszcze mu matkować, a nie zależenie od obowiązków, żeby znosić brak higieny i dbania o siebie.

Ja mam męża kochanego, który mimo pracy fizyczne, zawsze bardzo pomaga. Kiedy ja nie pracuję, on nie musi robić nic, bo ja robię to z przyjemnością dla niego. Jeśli jednak oboje pracujemy, dzielimy się obowiązkami. Jednak zawsze dba o siebie i chce mi się podobać, dlatego rozumiem Twój gniew i żal do niego.

Dziwi mnie,ze tak wsiadłyście na autorkę jakby to była tylko i wyłącznie jej wina ,

że jej maz to zwykły wygodnicki smierdzący leń.

I jakiej zachęty -powiedzcie mi prosze- potrzeba ,aby chłop odkurzyl?

Chyba mieszka w tym domu, ślepy nie jest,kaleki takze więc to chyba zrozumiale,że jak jest syf to

nalezy go posprzątać. Wystarczy tylko zakasac rękawy i zapieprzac a nie oczekiwac aż partnerka "zachęci".

To moze idąc tym tokiem rozumowania mnie tez trzeba zachecić do pójścia do pracy ,umycia garów i ugotowania obiadu...

Po pierwsze, masz świetny nick (uwielbiam Rebekę). Po drugie, dlaczego przed ślubem się nie poznaliście? To pytanie retoryczne, czasu już nie cofniesz. U mnie jest inaczej, to on ma fioła na punkcie sprzątania i goni mnie do porządków, czemu ja się pokornie poddaję, bo nie cierpię brudu, choć bardzo nie lubię sprzątać. Na szczęście nie pozwala mi sprzątać łazienki (bo sam to lubi robić), za to ja mam monopol na szafę i półki z książkami. Najczęściej sprzątamy razem (każde swój obszar), ale zdarza się, że leżę na kanapie i piszę na Vitalii, gdy mój facet na kolanach myje podłogę. I nie ma do mnie o to pretensji, bo następnym razem to ja umyję tę podłogę. Co do gotowania, to wypada na tego, kto przyjdzie wcześniej z pracy. W weekendy gotujemy razem.

pracowalam i robilam wszystko to  o czym piszesz.Jak juz mojemu cos sie odwidzialo i zmyl cy pare talerzy czy poodkurzal mieszkanie- to ja mu mowilam ,ze musze zapisac w kalendarzu bo to jest swieto narodowe.I nie mowcie mi ,ze teraz to tak i tak ma byc. Hm, bo co? bo rownouprawnienie? albo cos jeszcze??? Prawda jest ,ze gdyby Nas Kobiet nie bylo to rodzaj meski by zginal na starcie. Ach, te kochane chlopaki. hehe. Poza tym, dobrze jest miec sie do kogo przytulic.

Proszę Cię. Skoro ja jako dziecko mogłam nauczyć się sprzątać, to on w wieku 21 też może. I niech chodzi w brudnych rzeczach..a jak mu potrzebne, to niech sobie wypierze. Dalej, matki często tak wychowują syna, że palcem do 4 liter nie może trafić przez całe życie. Proszę Cię, niech się nauczy dokładnie myć gary....Drąż temat aż mu się odechce:)
A i nie jestem zwolenniczką wychowania sobie, niech się sam wychowa, jak chce być w związku..

Widziały gały co brały. Szczerze,to nie rozumiem kobiet,które przed ślubem ,wszystko robią za faceta, chcąmu wejśc za przeproszeniem w du** a potem sie dziwia, po slubie, ze nic nie robi. Myslaly, ze nastapi cudowne ozdrowienie i sie zmieni i zostanie perfekcyjna pania domu? Dlatego tez, moim zdaniem,  warto poznac sie dobrze przed slubem., ustalic jakies zasady a nie potem- jak to mowia- 'się dziwować'.