Temat: Chcecie wyjść za mąż?

Chce wyjsc  za maz za mojego Partnera , ale niestety narazie to nie mozliwe...... Gdyby byly sluby przez internet ....skorzystalabym natychmiast, wiele spraw by zalatwilo :-(( 

Faceta nie mam ale za mąż chętnie bym wyszła:P A co więcej, zaczyna mi się marzyć bobas:P

ja planuję małżeństwo, moi rodzice są bardzo wierzący i wspólne mieszkanie/nocowanie przed ślubem nie wchodzi w grę, stąd małżeństwo jest dla mnie nie tak daleką przyszłością;)

a wizja spędzenia życia z jednym mężczyzną wcale mnie nie przeraża;)

Za żadne skarby świata nie chcę mieć ani męża, ani dzieci. Mam inne plany :)

Hmm za parę lat na pewno :) Czemu nie?:) Ale jeszcze mam czas;)

Ja kiedyś uważałam że ślub jest mi nie potrzebny aż znalazłam tego jedynego i moje zdanie uległo zmianie.

Nigdy nie chcialam slubu. Moi rodzice sie rozwiedli, wszedzie naokolo rozstania. Moje kuzynka zakochana w chlopaku, wzieli slub i co? On sie perfidnie oglada za innymi (nie robi tego normalnie tylko odwraca sie caly za inna), ona siedzi w domu sama, dziecko on chcial a w ogole sie nie zajmuje. Reszta rodziny-kobiety robia wszystko mimo ze pracujja tyle samo a pan nawet nie nalozy sobie dokladki obiadu... ALE znalazlam faceta, z ktorym mieszkam dlugo i widze ze nie powielamy modelu mojej rodziny ( na zajmowanie sie domem mamy dokladnie tyle samoc czasu, bo zawodowo robimy to samo w tym ssamym miejscu) i planujemy slub. On do niego dazyl, nie ja. On mowi ze zwsze chcial wziac slub, nie ja. Mowi ze jestem bardziej meska bo dla niego jestem jedyna, a ja przed nim mialam juz doswiadczenie. On chcial slubu od poczatku a ja nie. On chcial zebysmy mieszkali razem a ja nawet o tym nie pomyslalam. Wiec po podsumowaniu - nie chcialam slubu ale skoro partner chce to ja sie zgadzam

Kiedyś bardzo chciałam być czyjąś żoną. Bałam się samotności i tego, że sobie w życiu sama nie poradzę.
Jednakże od kiedy z moim byłym się przyjaźnimy tylko odżyłam. Ani myślę się wiązać. Spotykam się z kim chcę i robię co chcę.
Bez zobowiązań i przywiązania.
Życie mi się układa i staram się być niezależna.
To na tyle:)

Chcę, ale to za kilka lat :) Z obecnym facetem. Wcześniej mi się w głowie nie mieściło przyrzekanie komuś dozgonnej miłości.

ja zawsze byłam przeciwniczką małżeństw, ale jak zaczęłam być z K., to mi się odmieniło nieco. pewnie trochę z tego powodu, że to on bardzo nalegał na takie rozwiązanie, jemu na tym zależy. w sumie- jest mi to obojętne. małżeństwo wiele rzeczy ułatwia (kilka też komplikuje ;), ale jeżeli dla ukochanej osoby jest to istotne, to tak, zostanę jego żoną ;) poza tym fajnie jest mówić do kogoś "mężu" :D