Temat: religijny chlopak

mój m chodzi co niedziele do kościoła a ja jak mam natchnienie

nie widze niczego zlego w kims kto wierzy, oczywiscie ze moglabym byc z takim czlowiekiem, wiele od takich ludzi mozna sie nauczyc;)

u mnie sie to kloci. o ile samo chodzenie na msze nie bedzie przeszkadzac. to sakramenty w tym ochrzczenie dziecka mi nie pasuje. tlumacz sie ksiedzu ze nie jestes religijna. stoj jak debil w kosciele bo maz chce i basta. a widzial ktos chrzciny bez matki dziecka? bo na upartego wysle mojego faceta na chrzest ale ja sie w tym bawic nie bede, poczekam przed kosciolem. no i seks i antykoncepcja.jak to widzi facet. czy tylko kalendarzyk i po slubie? spotkalam takiego faceta, calowac sie nie dal, mowil ze jesli dziewczyna go kocha to ona zrobi wszystko co on sobie zazyczy, tu chodzilo o wyjazd - on chcial wyjechac daleko a kobieta ktora kocha musialaby sie bez slowa protestu zgodzic na to

Hmmm dla mnie to tak jakby zapytać: "czy mogłabyś być z prawicowcem/lewicowcem chodzącym na zebrania swojej partii/muzykiem chodzącym na próby zespołu/itp.,itd". Jeśli nie jesteś osobą wierzącą czy praktykującą, a partner Cię nie zmusza to dlaczego nie? Co mi niby szkodzi, że raz w tygodniu czy raz dziennie nawet wyskoczy na godzinkę na mszę? To tak jak jemu by np przeszkadzało jakbym ja co tydzień z koleżanką na kawę się umówiła . Wiadomo, że po czasie trzeba dojść do porozumienia, bo przyjdą wybory związane z legalizacją związku czy przyjmowaniem sakramentów przez dzieci, ale jak się ludzie kochają to się dogadają! Jeśli zdecydują się zrezygnować z chrztu czy komunii, a dziecko w przyszłości będzie chciało przyjąć to nie będzie z tym problemu (mam koleżankę, która wychowała się w ateistycznej rodzinie, ale postanowiła przyjąć wiarę i w jednym dniu miała chrzest, komunię i bierzmowanie). Tak samo na odwrót, jeśli zdecydują się wychowywać dziecko w wierze, a ono w przyszłości nie będzie chciało to odejdzie z kościoła i nikt na zmianę decyzji nie będzie miał wpływu.

Myślę, że to nie ma za bardzo racji bytu... Prędzej czy później wyjdą poważniejsze kwestie typu jaki ślub, czy ochrzcić dziecko itp.

A w takich sprawach ciężko o kompromis, bo nie można ochrzcić połowy dziecka... ślub jeszcze da się z robić taki, że tylko jedna osoba przysięga Bogu, no ale...

U mnie problemem może okazać się religijna rodzina Lubego - on sam jako taki nie jest - nie praktykuje, ale jego rodzice owszem, ale damy radę, bo to nasz związek!

np ja nie chce ochrzcic dziecka bo nie uwazam tego za potrzebne, bo bede zwiazana znow z koscielem, bede musiala przyjmowac ksiedza, swiecic oczami i sie tlumaczc. albo np slub koscielny, nie mam ochoty stac godzine w kosciele i gabic sie nie wiadomo na co, mnie ta szopka nie jest potrzebna do szczescia. wystarczy mi skromny slub w usc

Zależy jak bardzo religijny.Jeśli tylko chodzi do kościoła i tam sobie wierzy to ok.Nawet byłabym sie w stanie zgodzić, na ślub mieszany.Gorzej jak to wprowadza w nasze wspólne życie.Np. namawia mnie, chce stosować kalendarzyk, wychowywać dziecko w religii katolickiej(na to bym sie nie zgodziła bo jestem przeciwna indoktrynacji).

Jestem osobą niewierzącą. ale mogłabym się związać z religijnym chłopakiem. Pewnie prowadzilibyśmy ciekawe dyskusje na tematy dotyczące wiary ale mniejsza o to. Byłabym skłonna nawet ubrać dla niego białą sukienkę i wziąć ślub kościelny. Po za tym do kościoła bym nie chodziła, chyba, że na jakieś ważne uroczystości dla niego, bądź dla przyjaciół - ślub, chrzest (mam grupkę religijnych znajomych, którzy są dla mnie bardzo ważni). Trzeba by było dogadać się jeszcze odnośnie chrzczenia dzieci, ale tutaj obstawałabym przy tym, że same mają prawo zdecydować o tym jak dorosną (chrzest gdy jesteśmy dziećmi odbiera nam decyzję, a z kościoła 'wypisać się' wbrew pozorom wcale nie jest tak łatwo).