Temat: mąż chce dzieci - ja nie! co robić?

Alacortia napisał(a):

Prawda, w naszej kulturze dziecko jest niemal obowiązkowe przy małżeństwie, a nie każda kobieta ma ochotę niszczyć swoje ciało i zdrowie najpierw fizyczne, a potem psychicznie podczas wychowywania, bo niestety tatusiowie w 95% przypadków dają ciała i nie są w stanie odciążyć kobiety chociażby z części obowiązków. Nie każdy jest stworzony do bycia rodzicem, nie ma co tu na siłę robić jakiś krucjat. I lepsza taka świadoma decyzja, niż później jakieś ukryte pretensje, żal do dziecka, że zniszczyło życie. 

synestezjaa napisał(a):

Powód: dzieci mnie brzydzą (kupki, wymiociny, smarki itp.) Poza tym jestem chyba trochę za leniwa... Ale mam tego świadomość i nikogo nie chcę oszukiwać! 

Alacortia napisał(a):

Prawda, w naszej kulturze dziecko jest niemal obowiązkowe przy małżeństwie, a nie każda kobieta ma ochotę niszczyć swoje ciało i zdrowie najpierw fizyczne, a potem psychicznie podczas wychowywania, bo niestety tatusiowie w 95% przypadków dają ciała i nie są w stanie odciążyć kobiety chociażby z części obowiązków. Nie każdy jest stworzony do bycia rodzicem, nie ma co tu na siłę robić jakiś krucjat. I lepsza taka świadoma decyzja, niż później jakieś ukryte pretensje, żal do dziecka, że zniszczyło życie. 

Alacortia napisał(a):

Musisz go po prostu zapytać, co jest dla niego ważniejsze - kobieta, z którą przyrzekł spędzisz resztę życia, czy człowiek, którego nie ma jeszcze na ziemi, którego nie zna i który może być różny od jego oczekiwań. Dziecka się nie wybiera - ono się rodzi jak tam natura chciała i tyle. Potem się okaże, że Ty ulegniesz, urodzisz mu dziecko, a on będzie kręcił nosem, bo córka a nie syn czy cokolwiek.Co tak naprawdę się dla niego liczy?Może wystarczy mu, jeżeli adoptujecie 2-3 letnie dziecko? Ty obędziesz się bez zmieniania pieluch i innych tego typu fantastycznych atrakcji, a on będzie miał kogo nosić na barana.