Temat: Jak poradzić sobie z rozstaniem?

Przeżyłam trudne rozstanie, na początku był płacz do poduszki, słuchanie smutnych piosenek i myślenie, że wszystko jest bez sensu. Trudno było mi się opanować, by nie szukać kontaktu, nie pisać, nie dzwonić. Ale poradziłam sobie z tym. Kupiłam ziołowe tabletki na sen, zaczęlam rozważać co jest dla mnie lepsze, ważniejsze i zaliczyłam sesję. Byłam na dwóch randkach.

Później i tak wróciliśmy do siebie... Ale po kilku miesiącach ja zerwałam. Nie było łatwo, płakałam, ale wiedziałam, że tak trzeba, że ten związek mnie wykańcza, że facet jest nieodpowiedzialny, że za bardzo ode mnie odstaje. Zaczęłam wychodzić z ludźmi, bawić się na imprezach i poznałam mojego obecnego narzeczonego.

Głowa do góry, to NIE JEST koniec świata.

nie zazdroszczę... ponieważ miałam dokładnie taką samą sytuację - facet zostawił mnie nie dość ze zaraz po urodzinach, zaraz po "rocznicy" to jeszcze tuż przed obrona pracy. I mówienie zajmij się tym czy siamtym może niewiele pomóc. U mnie było nieciekawie, "chorowałam" 8 miesięcy, nie obroniłam się, ba nawet pracy nie napisałam do końca... jeść nic nie umiałam, schudłam chyba z 15 kg w miesiąc... latałam za nim przez te 8 miesięcy, ale najwidoczniej było mi to potrzebne, aby finalnie dowiedzieć się jakim jest skończonym dupkiem i że nie warto było poświęcać mu nie tylko tych straconych 8 miesięcy, ale wogóle - żadnego dnia mojego życia. Ale to musiałam sama się przekonać - żadne tłumaczenia do mnie nie docierały. Mam nadzieję,że Ty ogarniesz się dużo szybciej, i że siądziesz do nauki i jakoś zdołasz opanować materiał do obrony. Tego Ci serdecznie życzę.

PS. za 2 miesiące wychodzę za mąż :) nie warto marnować czasu na takich, którzy nie są go warci. A żeby było ciekawiej mojego przyszłego męża poznałam właśnie w okresie jak się rozstałam z poprzednim facetem. I mimo że z nim randkowałam, to niestety - z powodu ogromnego doła i jak mi się wydawało "wielkiej miłości do byłego i niemożności wyobrażenia sobie życia bez niego" - olałam mojego P i zmarnowałam 4 lata, bo dopiero po kolejnych 4 latach ponownie natknęłam się na mojego już wkrótce męza :)