Temat: Słomiane wdowy- łączmy się !

Ojj to Wy macie naprawde trudno... Ja bylam w takiej sytuacji tylko raz - przez jakies 2-3 miesiace, kiedy moj ex byl w Azji. zmiana czasu, internet 2x tyg po godzinie - kontakt byl naparwde minialny. Ale nie mialam zadnych obaw co do "haremu" - bo byli sami sportowcy plci meskiej. Wiesz co - ja teraz z moim Skarbem liczymy sie z tym - ze po powrocie moze byc inaczej, ze moze nie bedzieny potrafili sie juz odnalezc, ze moze przyjdzie nam zaczynac od nowa...Albo sie rozstac... Bardzo chcemy byc razem - ale nie staramy sie sztucznie niczego tworzyc. On ma swoje zycie w Pl - ktore nie stoi w miejscu, wiec wszystko moze sie wydarzyc. Powiedzielismy sobie tylko, ze jesli ktos by sie pojawil w moim lub jego zyciu - to mamy sobie o tym natychmiast powiedziec i sie nie oszukiwac. Ja tez mialam mysli - czy to wszystko jest warte tego calego cierpienia, tesnienia, samotnosci.. Takie rozterki i watpliwosci sa normalne - tez w zwiazkach "stacjonarnych" - ktore przechodzaq kryzys. Wiec nie przejmuj sie, nie czuj sie winna. On wroci - pobedziecie troche razem i zobaczycie - czy to co bylo miedzy wami bylo tylko uspione, czy sie wypalilo. A jesli sie wypalilo - to badz pewna ze tak tez by sie stalo i bez wyjazdu. Wiec lepiej ze stalo sie to teraz niz po slubie. Bo prawdziwe uczucie potrafi ptrzetrwac duuzo ( moj przyjaciel czekal na swoja kobiete rok - praktycznie nie mieli ze soba kontaktu. A za kilka tygodni bedzie ich slub )Zyj teraz wlasnym zyciem, spotykaj sie ze znajomymi, wykorzystuj czas ktory masz dla siebie, Pomysl - ze kiedy sie zobaczycie - to bedziecie troche innymi ludzmi- z pakietem nowych doswiadczen. I to moze sparwic ze wydacie sie sobie jeszcze ciekawsi:)

Mój I. nie wyjeżdza na długo, ale za to dość często. W pon. pojechała do Francji i wróci za jakieś 1,5 tygodnia. Będzie 1 dzień w domu i spowrotem do Holandii. Mi jest o tyle gorzej, bo mieszkam u niego, ale to jest długa i skomplikowana sytuacja. Nie mam zbyt wielu znajomych, a zresztą Ci co nawet byli to już każdy ma swoje życie i niekoniecznie jest w mieście w którym ja mieszkam. Dlatego się to trochę posypało...
Z moją matką nie utrzymuję kontaktów.
Jest ciężko, ale próbuję sobie radzić. Bo mam dla kogo. W połowie maja mamy swoją 9 rocznicę. nawet nie wiem czy będzie. Kiedyś byłoby mi naprawdę bardzo smutno z tego powodu, ale teraz to rozumiem. Taka jest jego praca. Ja też czesto wyjezdzam na szkolenia. Związek to kompromis.

Ale jak sobie radzić z problemami...

Agnieszka ja bym tak chyba nie dała rady... Czy Wy po takim czasie jeszcze się znacie? Gdyby przyszło Wam mieszkać już razem- odnaleźlibyście się? Potrafili wspólnie funkcjonować?
Małżeństwo jak najbardziej można uratować, ale wymaga to poświęcenia i chęci z dwóch stron. Jeśli on nie widzi problemu to może być ciężko...Trzymam kciuki!

Agnieszko, on żyje w innym świecie i Ty również. Nie wiem czy dałabym radę w takim związku, aczkolwiek bardzo Cie podziwiam :)
Mój wraca za tydzień dokładnie w niedzielę i miał znowu jechac na tydzień, więc zdajecie sobie sprawę jak się czułam. Widzę, że mój I. gorzej znosi rozstanie niż ja i utwierdza mnie w tym za każdym razem jak wyjeżdza na 2 tygodnie do Francji. Przechodzi 4 fazy, które są standardowo zawsze. Wspominałam mu nawet kiedyś o tym i śmiał się z tego, ale wczoraj mnie nie zawiódł i 2 faza została bardzo mocno podkreślona :)

Kochane, ja mam podobnie. Tylko, że widujemy się co tydzień/ dwa na jakieś 2dni. Teraz mieliśmy dla siebie cały tydzień i było cudownie. 

Agnieszko, Ciebie szczerze podziwiam, ja bym się nie zdecydowała na małżenstwo na odległość, szukałabym innej opcji.

iness, a jakie to 4fazy?

Mój mąż tez wyjezdza za granicę na całe wakacje 15-16 maja i cięzko jak o tym myslę, mieszkam z tesciami ale, to nie to samo, pojade na 2 tygodnie do mamy, a jak wrócę bede jeszcze bardziej tęskniła;/ co 5-6 tyg przyjezdza na tydzień.

Witam dziewczyny i chyba się dopisuję do klubu słomianych wdów :P

dzisiaj Mój M wyjechał... tym razem na 2 miechy... już czuję że będzie cięzko :( straszne to wszystko jest , ja nie chce tak całe życie...

Czasami jak I. wyjeżdza to się pytam, czy będzie tęsknił z żartuje i mówi, że nie. A u niego 4 fazy przebiegają następująco:
1 faza- nie daje mi odczuć, że tęskni, nasze rozmowy sa takie normalne ludzkie, czasami trochę cwaniakuje co mnie wyprowadza z równowagi, ale oczywiści nie dam tego po sobie poznać
2 faza- tęskni coraz bardziej i to słyszę, bo jego ton głosu jest inny i chce żebym tylko ja mówiła. Zawsze wtedy od razu się mnie pyta "Gdzie Ty jesteś?" z wielkim zdziwieniem bo np. słyszy muzykę, a wtedy zazwyczaj jestem po pracy i trochę mieszkanie ogarniam
3 faza- zawsze i nie było nigdy inaczej następuję w sobotę około godz. 22.30-23.00 gdzie zaczynają się jego smsy do mnie. Są one różnej treści, czasami wyznje mi miłość i mówi, że nie chce mnie staracić, albo znowu zastanawia się gdzie ja jestem. Wiem o tym, że zawsze jest jakieś piwko, wiec z kim jest więc z mojej strony jest wszystko ok.
4 faza- 2 dni przed powrotem, już jest w normalnie, nie ma pytań gdzie jesteś, powoli zaczyna żartować, ale dalej daje mi znać, że tęskni. A jak wraca to rzuca mi sie na szyję, przytula i całuje.

Widzę, że on bardziej przeżywa nasze rostania. Może dlatego, że jest w obcym kraju i nie czuje się tam dobrze. Obecnie jest we Francji i tam jeździ zazwyczaj na 2 tygodnie, natomiast jak jest w Holandii to są to 4 dni.