Temat: hm

Vaniglia napisał(a):

Ale skoro piszesz że jest wam dobrze razem, mieszkacie razem, dogadujecie się planujecie dzieci... ty już jesteś żoną. Tu nic się nie zmieni oprócz twojego stanu cywilnego. Mam wrażenie że boisz się słowa "żona" bo  niesie za sobą pewną ostateczność. W razie gdyby nie wyszło ci z obecnym to zerwiesz i tyle. Bez wielkiego halo. A rozwód w przypadku małżeństwa to już pewne piętno. Może ty poprostu nie jesteś pewna że akurat z NIM i na zawsze?

intin napisał(a):

Jesteśmy ze sobą dwa lata, nie tak długo. Po roku zamieszkaliśmy razem. Może za szybko to dla mnie wszystko się toczy. Ja myślałam o nim, bo ma 29 lat i czuje się na tyle dojrzały by być mężem. Ja mam o 6 lat mniej. Piszecie, że to bez różnicy, bo już mieszkamy razem, jak małżeństwo. No tak. Między nami nic się pewnie nie zmieni. Dalej będę tą jego ukochaną kobietką. Ale w społeczeństwie, pracy, na studiach, chyba będę inaczej odbierana. Tak, mam mętlik, muszę to przemyśleć. Żałuje, że nie poczekaliśmy chociaż rok dłużej.  Może to związane z tym, że wszystkie moje rówieśniczki to singielki, albo w związkach ale bez żadnych zaręczyn...Pogubiłam się. 

truskawka21 napisał(a):

Może spróbuj porozmawiać z nim tak pół żartem pół serio, wybadać grunt jak zareagowałby na przełożenie ślubu...