Temat: Jak wam sie układa w zwiazku czy w małżeństwie????

Mi się różnie układa. 90% niewypałów i kłótni to jego uzależnienie od zielska, ale jakby to wykluczyć, to bajka: lubimy wychodzić do ludzi, mamy podobne poczucie humoru, te same zainteresowania, szalejemy za swoimi ciałami, ufamy sobie.

jest róznie i zawsze tak było. zawsze sie znajdzie cos, zeby sie pokłócic:) ale w zasadzie są to bzdety. W przypadku powaznych problemów, wspieramy się. Kocham bardzo mojego męża, ani mocniej ani słabiej niz na w momencie rodzenia sie miłości, na pewno teraz spokojniej:)) dechu mi nie zatyka. I taka samą miłość odczuwam od męża.

Nie wyobrazam sobie dnia bez sms-ów z czułosciami, takie drobnostki podtrzymują związek, jego temperaturę

Piękna historia :))))

Hi hi Ja też mam najlepszego pod słońcem :PP 

To jest ich już 2 

Kamila to tak jak ja :P też 18 lat he he he.

Były kłamstwa.. dwuznaczne sytuacje... rozstania i powroty... a zaczęło się psuć po 2 latach bycia razem... mogę się przyznać, że to ja wszytko zepsułam... robiłam z siebie nie wiadomo jaką księżniczkę czepiałam sie dogryzałam zabranialam itd itd on chodził za mną płakał... z cudownego kochającego mnie faceta zrobiłam kogoś obcego... zrozumiałam wszystko gdy kopnął mnie w d... no ale cóż zaczęłam walczyć chciałam się zmienić... on się bał ryzykować ale kochał.... wiec wróciliśmy do siebie... było jeszcze kilka rozstań i powrotów ale to ja za każdym razem zabiegałam o niego.. jemu zdarzało się skłamać co jakiś czas..cierpiałam nie potrafiłam zaufać miałam podobnie jak właśnie opisuje czarnula. ciężko... a, że jesteśmy swoimi pierwszymi partnerami życiowymi co się tyczy i sexu to nie mieliśmy żadnego doświadczenia typu jak to wszytko pielęgnować po prostu leciało jak chciało oddalaliśmy się od siebie z każda kłótnią... aż w końcu miałam dość powiedziałam stop... nie zniosłabym kolejnego kłamstwa... rozstaliśmy się na miesiąc żeby zrozumieć czego my oczekujemy przecież się kochamy ? wiec co jest... po tym czasie wydaje mi się, że dojrzeliśmy, że dało to nam do myślenia... że muszę zaufać bo inaczej będziemy sie tylko żreć a to wykańcza... po roku oświadczył mi się:)) był ślub... a ponad miesiąc temu urodziła się nam piękna córeczka:)) nie jest tak jak kiedyś i pewnie nie będzię ale dążymy do tego aby było chociaż w połowie tak jak kiedyś ta tęsknota zabieganie o tą osobę ale dla mnie i tak jest cudownie :) ważne, że daliśmy sobie szansę bo naprawdę się kochamy:) jest cudownym mężem i ojcem. i bardzo mi pomógł:)

pozdrawiam troszkę się rozpisałam:P

Czasami mamy kryzysy, ale przechodzimy je i dochodzimy do kompromisów :) Dla mnie to najwspanialszy facet pod słońcem, całe dzieciństwo o takim marzyłam i taki mnie pokochał, taką jaka jestem :-) Jest pracowity, kochany, szanuje każdą kobietę, uwielbia dzieci, mam nadzieję że w przyszłości będzie moim mężem i ojcem naszych dzieciątek :-) Właśnie o tym marzę :-)

Szczerze  mówiąc, nie pokłóciliśmy się jeszcze ani razu tak, żeby się do siebie nie odzywać dłużej, niż do końca 'kłótni', wszystko wyjaśniane jest na bieżąco, ja nie ograniczam jego, on nie ogranicza mnie, ale oboje znamy 'swoje miejsce' :) I to jest jeden ze składników naszego przepisu na szczęście. Plus dystans, szczerość, zaufanie, przyjaźń i MIŁOŚĆ, rzecz jasna:)