Temat: Uderzenie w twarz matki- co byście zrobili w takiej sytuacji?

gdyby matka jej nie uderzyła to ona nawet by nie pomyślała o oddaniu. cóż za hipokryzja w waszym wykonaniu i niskie morale

hmm...
ja oberwalam kilkadziesiat razy w zyciu...
czasami byl hardcore...czasami moja wina...
rozne okresy mam za soba...roznie sie zachowywalam..rozne moja mama miala powody ku temu,zeby mi przylozyc..
w 50% jest to moja wina...ale nie zmienia to faktu,ze jest choleryczka i nie panuje nad nerwami czasami..
Najbardziej mnie bolalo,gdy przylozyla mi po wizycie u dentysty ze spuchnieta twarza..
praktycznie bez powodu dostalam..

jesli nie oddawac z uwagi na szacunek do matki...to winien on isc w obie strony!
matka bezkarna,a dziecko niewinne..
a boli mocno...

      no i nigdy jej nie oddalam rekoczynnie...natomiast slowa lecialy ostre...
ale to nie moja wina,ze stracilam do niej szacunek..
jelsi matka tyle razy ubliza dziecku,kopie,bije po twarzy i sie odgraza,ze cie zmasakruje..
patologia;/

Nie oddałabym, bo to jej zawdzięczam życie ale wyszłabym z domu na dłuuugo...

to nie znaczy że przez to stajemy się niewolnikami własnych rodziców i mogą zrobić z nami co zechcą. dziecko to też człowiek któremu należy się szacunek.

Nigdy w życiu bym nie oddała. Pamiętam, że raz porządnie się na mnie zdenerwowała i mi dała z liścia. Ale potem mnie przeprosiła...:)
W ogóle jakiekolwiek podniesienie ręki na mamę nie wchodzi w grę..;/ Może mnie wkurzać, a uwierzcie opanowała to do perfekcji, ale to moja MAMA : O NIGDY NIGDY NIGDY bym ręki nie podniosła i nie rozumiem ludzi, którzy są do tego zdolni ;/

nie, nie oddałabym  w twarz, ja rodzicom zawdzięczam dużo, kocham ich, nie wyobrażam sobie abym mogła uderzyć mamę w twarz, ale jestem sobie w stanie wyobrazić sytuację gdy inni mogą

ja mialam raz taka sytuacje.. Moja mama mnie bila od malego. Chodzilam posiniaczona do szkoly, plecy miala pocharatane od paska, od kabla od zelaska.. Nie pyskowalam matce ale oczykiwala, ze bede ,,perfect".. z wiekiem juz mnie bila mniej.. kiedy mialam 17 lat wybuchlam bo juz nie znioslam (zaczela sie na mnie wyzywac bo sie poklocila z ojczymem). O 20.30 musialam byc w domu nie zaleznie pory, wyzywana od najgorszych, sprawdzanie pracy domowej, ile jadlam, co ubieralam wszystko. Czulam sie jak wiezieniu i caly okres dojzewania spedzilam w pokoju, zamknieta. Mialam nawet wyliczony czas powrotu do domu. No i nigdy matce nie oddalam.. Ale wybuchlam. Kiedy zaczela mnie bic zlapalam ja za rece tak mocno jak moglam i powiedzialam, ze mam juz dosyc takiego zycia i niech wytrzyma do konca liceum i sie wyprowadze. Po drodze wygarnelam jej, ze biciem nie rozwiaze problem a pogorszy.. Od tamtej pory nie tknela mnie reka. Kiedy skonczylam liceum wyprowadzilam sie i nidy juz mnie nie zobaczyla.

20mniej

wlasnie o czyms takim pisalam, ze rozumiem ze ktos moze

kochana napisz teraz masz kontak z matka?

 ja bym jej chyba znac nie chciala

Ja tam nie raz dostałam i "po pysku" i w "dupsko" i bolało strasznie i czułam się poniżona i byłam zła,wściekałam się, pyskowałam .Moja mama wychodziła z założenia "lepsze bite niż zgnite " .Dziś jak o tym pomyśle to niektóre sytuacje wydają mi się nawet zabawne, bo muszę przyznać, że nieraz należało mi się ,ojjj należało ,ale wtedy wydawało mi się ,że pozjadałam wszystkie rozumy   i że mam taka wyrodną i niedobrą matkę.... och i jaka ja byłam wówczas nieszczęśliwa ,a jaka durna :) .Nie uderzyłabym nigdy swojej matki ,złość mi szybko przechodziła  i jej też .Chociaż wściekała się często w końcu miała  trzy rozwydrzone "dziewuchy" z buzującymi hormonami .
.I jeśli ktoś uważa ,że dostać w twarz od swojej mamy to taka wielka tragedia to jest w ogromnym błędzie .Znam z własnego doświadczenia większe ,moja mama nie żyje od 5 lat.