Temat: zdecydowalam sie na rozwod...po 2 latach malzenstwa

a teraz wyobraź sobie siebie za 5 lat w 2 sytuacjach, z mężem i bez niego, w której jesteś szczęśliwsza, i sama będziesz wiedziała,  czy dobrze zrobiłaś, jeżeli szukasz potwierdzenia tego, czy dobrze robisz nie wiem jestem w 12 letnim związku, i nie raz były kryzysy i zwątpienia, ale u nas zawsze była chęć naprawienia sytuacji, zrób to co ci serce podpowiada, bo to twoje życie, ale porozmawiałabym z mężem o rozstaniu i zobaczyłabym co on ma do powiedzenia, i dopiero wtedy podjęłabym decyzję, pozdrawiam i życzę abyś znalazła rozwiązanie, najlepsze dla ciebie

Jesteś z Warszawy, to Ci napiszę, że od złożenia papierów, do pierwszej rozprawy minie pół roku. Jeśli nie będzie orzekania o winie, to trzeba na wstępie zapłacić 600 zł, z czego połowę on musi Ci oddać po zakończeniu sprawy. Rozwód jest straszną rzeczą pod względem emocjonalnym, ale pomyśl sobie, że Twoje dziecko musi mieć zdrową psychicznie matkę, a jeśli dłużej potrwa taka sytuacja, to możesz po prostu wysiąść emocjonalnie.

czemu byl slub?napewno dla tego ze zaszlam w ciaze...typowa wpadka...no ale ja go wtedy kochalam...zalezalo mi na nim i czulam sie przy nim naprawde dobrze...bylam pewna ze jest to mezczyzna z ktorym chce spedzic reszte swojego zycia....a czy on mnie kochal??hmm...on nalegal na slub,chcial miec dziecko "z zona a nie kolezanka"jak wiele razy mi powtarzal...slub mi on do szczescia nie byl potrzebny....no ale kochalam go wiec slub sie odbyl....roznie nam sie ukladalo...bylo dobrze dopoki sie nie urodzilo dziecko..potem nastapil przelom;/ciagle klotnie,awantury...z byle powodu...na poczatku nasze klotnie byly raczej ciche...potem przerodzily sie w krzyki....on zaczal na mnie bluznic, ponizac...wyzywac od pasozytow....ciagle mnie krytykowal....miedzy nami bylo coraz gorzej...wiele razy obiecywalismy sobie ze sprobujemy naprawic nasz zwiazek,ze postaramy sie aby bylo lepiej..on obiecywal ze nie bedzie na mnie bluznil....jego bluznierstwa to....spierdal....zamknij morde bo ci zajeb.....jestes pierdol...downem...lecz sie psycholu itp:( te slowa naprawde mnie ranily....
i niestety rania do dzisiaj:(

Brawo! Wiele kobiet nie decyduje się na rozwód i cierpią bo kulturowo stłamszone uważają, że tak należy zrobić. Bądź dzielna- na końcu wszystko się ułoży, jeśli nie będzie ułożone to znaczy, że to nie koniec! Trzymaj się dziewczyno!

> Lepiej żeby dziecko
> miało jednego szczęsliwego  rodzica niż 2 ciągle
> kłócących się! Badz dzielna i nie przejmój się
> opinią ludzi którzy nawet nie mają poj,ęcia przez
> jakie piekło przechodzisz!
też tak myślę. jakiej decyzji nie podejmiesz- życzę powodzenia!

nie raz probowalismy naprawic swoj zwiazek...po kazdej awanturze,klotni...rozmawialismy dlugo,mowilismy co nas boli,co nam przeszkadza...no ale potem zawsze bylo to samo....kilka tygodni...gora 2 miesiace i znowu anwatura:/i on znowu bluzni!!wychowalam sie w rodzinie gdzie nie bylo nigdy bluznierstw,awantur..ponizania drugiej osoby....po 2 latach nie przyzwyczailam sie do tego ze facet mnie nie szanuje:(

dobrze kochana zrobiłaś,na pewno na początku będzie Ci trudno ale z czasem zobaczysz ,że  było warto a on nie jest wart Ciebie i dziecka.. domyślam się,że taka decyzja nie była prosta ale na pewno konieczna,trzymaj się..

"jego bluznierstwa to....spierdal....zamknij morde bo ci zajeb.....jestes pierdol...downem...lecz sie psycholu itp"

jezu, bierz ten rozwód bez wahania, nie myśl o żadnym godzeniu się i ratowaniu małżeństwa. ratuj swoją godność. trzymam kciuki.

mezczyzna chyba zobaczyl ze to nie zycie uslane rozami i puscily mu hamulce, draznily go pewnie wydatki, placz itp

moj partner przynajmniej jest szczery, ze nie nadawal by sie na ojca, a wpadka to nie szczescie i milosc tylko meczarnia

nie znam go ale po tym co napisałaś myślę, że ktoś, kto potrafi posunąć się do takich określeń w Twoją stronę już się nie zmieni. A więc życzę powodzenia w dążeniu do szczęścia!