Temat: Jak wygląda Wasz związek po kilku latach bycia razem ??

Ja jestem z moim prawie 5 lat, nie ma motylków, często się kłócimy, czasami mam wrażenie, że to tylko przywiązanie. Z nim źle, a bez niego jeszcze gorzej!

Ja jestem 6 lat. Jest ogromna milosc, duzo czulosci ale sex to jedna wielka porazka....jak by z obowiazku:(

Ja z moim facetem byłam 6 lat ciągle się kochaliśmy tak samo ciągle tak samo tęskniłam i tęsknie jak go nie ma przy mnie jak zostaję sama w domu bo on idzie do pracy. Obecnie jesteśmy już prawie rok po ślubie na koniec wakacji urodzi nam się dziecko i jesteśmy ciągle tak samo szczęśliwi i zakochani jak na początku a dziecko a raczej narazie oczekiwanie na nie scementowało nasz związek

staz 3.5 roku ale nadal potrzafimy wniesc cos nowego w zwiazek mieszkamy razem 1,5 roku i jest cudownie kocham go chyba bardziej poznaje codziennie coraz bardziej i coraz berdziej mnie ciekawi a przeciez go znam juz tyle... mielismy zly czas ale mysle ze juz minol w sumie to nawet tego nie pamietam:)

> 9 lat razem, 3 lata po ślubie.Nawet nie wiem jak
> mam to opisać. Mój mąż jest dla mnie całym światem
> i nie wyobrażam sobie bez niego życia.  Kochamy
> się bardzo i mam wrażenie, że to uczucie ciągle
> dojrzewa, rozwija się i rośnie. Dawniej czasem
> kłóciliśmy się o jakieś głupoty, teraz nawet na to
> szkoda nam czasu. Od ślubu tylko dwie noce
> spędziliśmy osobno. On wstaje wcześniej, więc
> codziennie czeka na mnie kawa i sms od niego.
> Łapię się na tym, że czasem na niego patrzę, w
> jakiejś totalnie zwykłej sytuacji, i wzbiera we
> mnie taka czułość i wzruszenie :)

mam podobnie jak Lawendowa, oprócz tego ze sie jeszcze potrafimy kłócić o głupoty:)

a miłość od przywiązania się jest moim zdaniem odróżnić bardzo łatwo...

Jestem , mężatką od 20 lat przed ślubem 2 lata , wyszłam za mąż młodo mamy troje dzieci .I gdybyśmy byli codziennie razem nie wiem czy byśmy ze sobą wytrzymali .Od pięciu lat mąż wyjeżdża z przerwami do pracy za granice najdłużej go nie ma około 4 tygodnie . I bardzo tęsknimy za sobą  . Kiedyś powiedział ,że się  drugi raz zakochał mówi jak to możliwe ,jednak czasami troche  rozłąki nie zaszkodzi .Nigdy mi nie powiedział, że jestem za gruba u mu to przeszkadza .Jak , ja mu mówie zobacz jakie mam sadło , jak możesz mnie dotykać to mówi to moje nikomu do tego , Rocznice mamy w wrześniu 20 lat. Pozdrawiam :)   

> rozmawialam na ten temat z kolezanka ktora
> twierdzi ze bywaja zwiazki z np 30-letnim stazem i
> miloscia taka jak na poczatku ,ach chyba sie z
> takim czyms nigdy nie spotkalam no chyba ze w
> filmach :)

znam takie małżeńśtwo, co prawda po ślubie są ze 20 lat, ale jak na siebie patrzą, jak zakochani,,,,
no normalnie szok.
pierwszy raz się z czymś takim spotkałam.
czyli można tak zyć

a u mnie jak to wygląda,,,,
hmm,
6 lat związku
5 lat pod jednym dachem.
w międzyczasie rozstanie niemal (byłam zdradzana)
teraz jest,,,,
średnio.
czasem zastanawiam się, czy się jeszcze kochamy, czy już nie.

my mieszkamy ze sobą 6 lat,dzieci nie mamy i na razie nie planujemy mieć. Po ślubie jesteśmy 8 miesięcy,za 2 miesiące bierzemy ślub kościelny.Zakochanie minęło,zauroczenie też,dalej jestem o niego zazdrosna,dalej go kocham,ale niestety związek jest ciągłą walką o miłość,aby nie poddać się monotoni dnia codziennego. Wspólne wychodzenie do kina,dbanie o siebie(często o tym zapominamy,ja też czasem zapominam,mój mąz mi czesto o tym przypomina),dawanie kwiatka badz prezentu bez okazji itp...wolę na spacerze dostać świeżo zerwanego kwiatka(choćby mlecza) niż na urodziny pęk róż..zawsze z deklaracją o miłości...mój maż nie jest wylewny w dawaniu kwiatów,ale na szczescie codziennie mi mówi ze mnie kocha.

nigdy nie zerwaliśmy ze sobą,choć jak sie kłocimy to ostro,ale nigdy się nie wyzywamy...obrażamy się na siebie max godzine i po tym czasie siadamy na spokojnie i rozmawiamy...

powiem tyle,związek wymaga od nas poświęceń i dla mnie związek jest wspaniałym doświadczeniem ale i trudnym,bo często trzeba się wyrzec swoich przyjemności na rzecz przyjemności dla tej drugiej osoby..a niestety czesto jest trudno. I nas czasem dopada monotonia i szarość,ale staramy sie z tym walczyc i jak widac udaje sie nam to:)

Jesteśmy ze sobą 11 lat, w tym 5 po ślubie. Motyle w brzuchu dawno padły. Wieczory wyglądają tak, ze przekazuję mu dzieci i uciekam z domu choćby na godzinę, żeby odpocząć. A jak wracam mam tyle roboty, że nie ma czasu na siedzenie razem. Kiedy wyjeżdża nie tęsknię, cieszę się względną ciszą i spokojem (mam wtedy czas zupełnie inaczej rozłożony na zajęcia).Ot zwykła proza dnia codziennego.