Temat: rozpieszczanie dziecka przez Dziadków

wg mnie jeśli chcesz by dziecko "poznało" wartość pieniądza to musisz być twardsza w rozmowie z teściami i wyraźniej stawiać granice ;p co na to wszystko mąż ? jemu łatwiej będzie wyjaśnić coś własnym rodzicom niż Tobie. i nie dziwie się, że chcesz jakoś wychować to dziecko, a tutaj sugestie, że wydają kasę to należy się cieszyć  a później zdziwienie, że wyrośnie na rozpuszczoną pannice, której się wszystko "należy". eh, dziewczyny.

nie kupuj dziecku adidasów drugich ani czwartych, nie kupuj dziecku dziesiątej pary dżinsów.

coś Ci się chyba pomyliło... dziecko nie musi zarabiać na ubrania, nawet jeśli to są ubrania markowe.  Zachowanie typu sprzątaj, zmywaj, odkurzaj, myj samochód to kupię Ci spodnie to jakieś nieporozumienie. Pomoc w standardowych pracach domowych to obowiązek dziecka, ale obowiązkiem rodzica jest utrzymanie dziecka. Powinna posprzątać nie dlatego, że chce mieć nowe spodnie ale dlatego, że trzeba to zrobić. Nie za wszystko w życiu będzie dostawała coś materialnego, a tego chcesz ją nauczyć.

To, że ona nie zna wartości pieniądza to Twoja wina a nie dziadków.

Masz szczęście, że dziadkowie kupują a córka może chodzić w markowych rzeczach - ja wiem, że dla nas, dorosłych to nic nie znaczy ale dzieciaki na podwórku czy w szkole zawsze zwracają na to uwagę i tak było już za moich czasów. Może pogadaj z dziadkami i ustal, że oni kupują ubrania a ty poodkładasz kasę jej na konto. To nic złego żyć w dostatku i każdy by tak chciał - być i brać. Jak zacznie pracować to się nauczy a najlepiej jakby teraz dziadków i ciebie było stać na wszelkiego rodzaju realizację zainteresowań - konie, tenis, rolki, malowanie, komputery, instrumenty muzyczne - niech próbuje do woli póki jest możliwość. Szybciej odnajdzie siebie i będzie pracować w takiej formie w jakiej chce, żeby czerpała w -przyszłości przyjemność z pracy a nie frustrowała się karierą urzędniczą w pcimiu dolnym, bo "tak trzeba"

Dzięki. Może masz rację… chciałabym tylko, żeby nie zatrzymała się na wieki na etapie „być i brać“;-)

a ja Ciebie rozumiem. Najpierw porozmawiaj z teściami. Uprzedź ich ze ta rozmowa nie jest wytykaniem błędów ale z wielka troska patrzysz na problemy z córka. Ona powinna znać wartość pieniądza i tak, to należy do Ciebie, ale... cieżko jest uczyć dziecko ze ma na coś poczekać, kiedy teściowie zabierają ja na zakupy i wydają po kilkaset złotych.

Tak, uważam ze na wszystko trzeba zapracować. Na nagrodę i karę. I to stosuje wobec naszych dzieci.  Bo w życiu nie ma nic za darmo, a nie chce wychować rozwydrzonego potwora.

Uzgodnij z teściami, ze zakupy raz na 1 miesiąc albo rzadziej. Ze bedą ustalać z wami co kupują córce. Ze może lepiej przelewają na konto, zamiast prezentami zasypywać młoda damę. 

A córkę zawoź na wolontariat, czy to do domu dziecka, czy do Jaszkotla czy do domu starców. Tam się naprawdę otwierają oczy jakie mamy wspaniałe życie. Zorganizuj akcje w internecie wyprzedaży na Allegro w szczytnym celu. Np dla dziecka z SMA albo rakiem. Boże uwierz, ja jestem dzieciakiem który w latach 80(!) miał wszystko ale byłam wolontariuszka i widziałam nieszczęście i biedę. 

Jak jest fajnym dzieciakiem to pójdzie w jeszcze lepsza stronę.

Dzięki. Z tą wyprzedarzą to super pomysł;-)

Dziadkowie... pogadaj, żeby chociaż ustalili z Tobą,czy tym razem jeansy czy koszulka, zrób zdjęcie szafy i może coś wskórasz. Ale chyba bardziej, żeby córka NIE MIAŁA piątej pary adidasów chodzi o to, żeby znała ich wartość. Dlatego musisz przede wszystkim rozmawiać z nią. Tłumaczyć - że nie wszystkie dzieci tak mają, że czasem wartość takich spodni, to leki na miesiąc dla starszej osoby, że trzeba pracować 3 dni jako kierowca, tydzień jako kelnerka itp na taką rzecz. Rozmawiać, rozmawiać i rozmawiać. I pokazywać świat - pójść do schroniska dla zwierząt i do domu dziecka, namówić na wolontariat i wyprzedaż tego co niepotrzebne w szczytnym celu. 

Może ustal z teściami, że jak idą na zakupy z dzieckiem, żeby zmienili trochę zasady i że dziecko dostanie do swojego portfelika np. 200 czy 300 zł i to będzie limit na zakupy. Będzie chciała 3 rzeczy, policzy, że z funduszy starczy na 2, to będzie musiała zdecydować się którą rzecz odkłada na półkę. Przy kasie będzie sama płacić z tych pieniędzy, aby widziała jak "znikają". Zawsze to pierwszy krok do zmiany. 

albo im wytłumaczysz albo będziesz z tym żyć, nic dodać nic ująć