Temat: Zwracacie uwagę obcym dzieciom gdy ich rodzice nie reagują

W zwróceniu uwagi nie ma nic złego, tylko szkoda że Twój poziom jest równie niski co drugiej matki. 

Kazdy chyba by zwrocil uwage w takiej sytuacji albo zglosil obsludze cos takiego. Na bank jest jakis regulamin bezpieczenstwa i jak wlezie matka z dzieckiem z adhd i siedzi sobie na teletonie zamiast pilnowac srajtaka to znajdzie sie na to kruczek. Kazda mama broni swoje dziecko jakie by nie bylo i wdawanie sie w dyskusje raczej porozumieniem sie nie skonczy w tych czasach. Jesli ona katem oka widzi, ze jej dziecko odwala i nie stara sie go wychowac na czlowieka, wytlumaczyc, ze tak sie nie robi tylko ma podejscie "dziecko samo sie wychowa", a inne mnie nie obchodza to raczej nie ma co sie produkowac.. Mozgu w galerii sie nie kupi.

zwróciłabym uwagę. Dużo mogę znieść - drące się obce dzieci, histeryzujące w sklepie o zabawkę, generalnie niewychowane. Widząc takie zachowania, coś tam sobie myślę, ale generalnie mam to w dupie i sie nie odzywam - nie moja sprawa. Natomiast jeśli jakieś dziecko zrobiłoby krzywdę mojemu, to automatycznie włącza mi się instynkt macierzyński level master ;) kilka razy zdarzyło mi się zwrócić uwagę dzieciom na placu i zazwyczaj matki przepraszały, tłumacząc, że nie zauważyły. Kłótni żadnej z tego nigdy nie było. Ale też zależy jak zwróciłaś uwagę temu dziecku, bo jakby ktoś mojemu dziecku zwrócił uwagę np po chamsku, z ryjem lub wyskoczył z łapami, to też bym zareagowała agresją, nawet jeśli akurat miałaby ta osoba rację :]

Na cudze dzieci się nie wrzeszczy. Mogłaś nie siedzieć z nosem w telefonie i reagować zanim Ci kopnoł bombelka.

Ja zwracam uwagę i dzieciom i dorosłym, jeśli naginaja pewne zasady.

Oczywiście. Dzieci nie są własnością rodziców. Skoro któreś krzywdzi moje dziecko, to mam nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek, żeby zareagować. Ale nie robię tego brutalnie, bo dziecko to dziecko. Pytam takiego delikwenta, dlaczego to robi. Czy sądzi, że to jest w porządku, że dokucza młodszemu koledze. Nie lubię konfliktów i staram się je łagodzić i rozwiązywać, nie brać w nich udziału. Zwrócić uwagę tak, ale konstruktywnie.

W tej sytuacji odezwalabym się do dziecka, ale generalnie już się nauczyłam, że trzeba mówić do dorosłych, bo "oni sobie nie życzą, żeby zwracać się do ich dziecka". Nawet w sytuacji realnego zagrożenia - jeśli to weszło na ulicę, wali kamieniem w lustro czy ledwo stoi tuż nad stromymi schodami do piwnicy.

Ty jak coś palniesz to nie wiadomo czy płakać czy się śmiać 

Chyba jedyna sensowna odpowiedz w tym temacie ( tzn. Ta ggeishy)

To też jest mądre wyjście z takiej sytuacji. I pokazuje takiemu dziecku że problemy i konflikty można rozwiązać bez krzyków i awantur. 

Ja jednak waliłabym do rodzica albo obsługi. Pewnie to wynika z tego że w Szkocji nie wolno zaczepiać obcych dzieci. Choćby nie wiadomo co robiły. Jak nam kiedyś gówniarze notorycznie wybijali szyby to dzwoniłam za każdym razem na polcję ale oni też nie mogli ich tknąć bo gówniarze byli niepełnoletni. Nie mieli prawa ich zatrzymać i zaprowadzić do rodziców, nie mieli prawa ich wylegitymować, więc nawet nie mogli dojść gdzie te gnojki mieszkają. Wkurzyłam się i poszłam na skargę do rodziców jednego, bo mieszkali po sąsiedzku i znałam ich z widzenia. Rodziców nie było w domu, drzwi otworzył gnojek, więc powiedziałam mu że wrócę jak będą i wtedy się dowiedzą jak się bawi ze swoimi kolegami i może zamieniłam z nim 2 zdania na ten temat. Nie żeby jakieś tam krzyki. Spokojnie ale stanowczo. To następnego dnia do mnie policja zapukała że nie mam prawa biednych dzieci nachodzić... I rośnie taka patola przekonana o własnej bezkarności.