Temat: Facet czy nieznana przyszłość?

Ehh... mój tata np. utrzymywał moją mamę latami, kiedy ja byłam mała, a jest zwykłym pracownikiem. Jeżeli chodzi o takie przypadki, to ja znam ich troszkę. Ale racją jest, że w dzisiejszych czasach na pewno trudniej byłoby kogoś takiego znaleźć, bo stereotypy się zmieniły i teraz już prawie wszyscy lecą za kasą, a dzieci mają gdzieś... jednakże wierzę, że jeżeli facet zarabia wystarczająco, a jest wartościowym człowiekiem i rodzina/dzieci są dla niego priorytetem, a nie następny samochód, to jest to człowiek dla mnie. Bo ja mam takie same priorytety...

Aha, i muszę jeszcze raz napomknąć, że nie jestem materialistką, bo jakbym chciała, to ja sama byłabym w stanie utrzymać całą 4 osobową rodzinę, opłacać wynajęte mieszkanie i jeszcze odkładać niemałą kasę... Ale nie chcę tego robić, bo czuję się kobietą i chciałabym zająć się rodziną, przynajmniej w tym najważniejszym momencie, kiedy dziecko potrzebuje matki najbardziej. A fajnie jest mieć poczucie, że mężczyzna jest dla mnie podporą i kiedy ja dbam o dom, to on zarabia pieniądze..

Nie jestem jeszcze z nim w związku... Ale myślę o nim poważnie, bo nie chcę go po prostu ranić, a widzę, że on dąży do związku. A no i też uważam, że jak się czegoś chce, to trzeba po to sięgać :) ale też chcę być w porządku dla innych i nie chcę ich ranić, bo potrafię się postawić na czyimś miejscu. Dlatego mam dylemat, bo oczywiście myślę o sobie, ale też o kimś, kto się do mnie przywiązuje...

PS. to nie jest całkiem obcy facet. Mamy wspólnych najlepszych kumpli, więc łączy nas już co najmniej ulubiony sposób spędzania wolnego czasu no i właśnie ci znajomi.

Po czym można po tygodniu wywnioskować, że facet dąży do związku? Proszę napisz, może mi się przyda w przyszłości ...

;) rozmawialiśmy ze sobą wcześniej już 2 razy ( parę miesięcy temu) i tematy mieliśmy bardzo związkowe (teoretyczne). Wtedy nie pasowało mi to, że ma dziecko. Potem przewartościowałam swoje życie i przestało mi to przeszkadzać. trzeci raz spotkaliśmy się na mocno zakrapianych urodzinach kumpla, zachowanie, rozmowy znowu bardzo zwarte, zasnęliśmy w jednym łóżku i w ogóle się do mnie nie dobierał. Od rana znowu przemiłe zachowanie i kontakt już bez przerwy. No kurde.. chyba nie muszę dorosłym ludziom tłumaczyć jak wygląda zachowanie osoby, która dąży do związku.. ciągłe szukanie kontaktu wzrokowego, bycie w pobliżu, "przypadkowe" dotknięcie... czy mam też tłumaczyć jak mówi osoba, która do tego dąży? eh.. 

nie masz ani tego dziecka ani tego męża i już jesteś na 100%, że będziesz siedzieć w domu, życie weryfikuje plany np. uznasz, że oddasz dziecko do żłobka, bo dziecko koleżanki daje tam sobie świetnie radę albo stwierdzisz, że w budżecie domowym (nawet z euro) jest za mało $ i pójdziesz jednak do pracy

jeżeli wybrałaś typ człowieka, z którym chcesz się związać (czyli bogaty) to daj spokój temu pracownikowi fizycznemu, znajdzie sobie kogoś fajnego w PL i będą szczęśliwi z tymi 3000 zł budżetu

"Na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki"

strasznie chcesz miec wszystko pod kontrola, wymagasz od facetow by ns ciebie ladowali kase. Jedno dziecko to spokojna glowa jest do ogsrniecia , do przedszkola pojdzie a mimo to nie stracisz z nim kontaktu. Jak dla mnie zs duzo filmow Walta Disneya sie naogladalas, wymagasz zeby facet z toba jechal do innnego kraju i na Ciebie lozyl bo ty chcesz miec dziecko i wychowac je jak matka polka 100 lat temu. Smieszne to jest. Zawsze mozesz zyc skromnie w Polsce z rodzina i tym facetem jak milion isob. Wymagasz jakich cudow, jestem zniesmaczony.

"Jeśli chcesz rozśmieszyć Pana Boga powiedz mu o swoich planach" ....oczywiście można mieć plany, marzyć sobie i układać w głowie jak będzie wyglądać przyszłość i do tego dążyć, ale życie pisze swoje scenariusze i zazwyczaj układa sie zupełnie inaczej niż sobie to wymarzyliśmy.... znasz chłopaka tydzień, zakładasz, że od Ciebie zależy czy będziecie się spotykać i na jakich zasadach a możliwe, że za tydz dwa on stwierdzi, że jednak to nie to lub w ogóle nie będzie chciał być w związku na odległość. Piszesz o nim jak o kimś niewystarczająco dobrym dla siebie. Dla jego dobra skończ tę znajomość już teraz i próbuj znaleźć to czego faktycznie chcesz.

serio??? do związku????

taniec godowy samców, aby pannę zaliczyć wygląda tak samo

Tak, oczywiście :) Zawsze mogę żyć tak jak Wy sobie to wyobrażacie, bo to jak WY sobie to wyobrażacie to świętość i prawda nad prawdami, a to jak ja to widzę to już brednie i zabobony ;) Dla Waszej wiadomości, tak czy siak nie żyłabym skromnie w Polsce, bo pracując zarabiam naprawdę dobrze (5-6 tys. miesięcznie) i nawet nie muszę do tego mieszkać w Niemczech. Nie będę się Wam tłumaczyć, jak to możliwe, bo i tak wymyślicie swoją własną interpretacje na wszystko, bo w końcu Wasza racja jest najwaszejsza ;) Widzę, że nie ma sensu dalej rozwodzić się nad tym tematem, gdyż niektórzy tutaj mają tak wąskie horyzonty, że w głowach im się nie mieści, ile jeszcze jest innych REALNYCH możliwości przejścia przez życie :)

Bardzo dziękuję za wypowiedzi użytkownikom: amabe, stubborn_girl, Cindy1111. Bardzo mi kochane pomogłyście ;* Bardzo doceniam ludzi, którzy mają kulturę wypowiedzi i potrafią wyrazić swoją opinię nie najeżdżając na nikogo :) 

Jak radzi amabe, pozwolę na razie rozwijać się sytuacji samoistnie, nie będę niczego przed nim ukrywać, postaram się go jak najlepiej poznać, a tuż przed wyjazdem zdecyduję, czy chcę być z nim na 100%, czy jednak podziękuję za wspólnie spędzony czas i zerwiemy kontakt w przyjaznych stosunkach :)

Pozdrawiam wszystkich gorąco ;*

Przepraszam, że Cię uraziłam, ale jeśli ktoś zaplanował już całą przyszłość, łącznie z dziećmi i finansami z kimś z kim "kręci" od tygodnia, w mojej opinii nie jest poważnym człowiekiem i nie ma co mu poważnie odpowiadać.