Temat: kiedy wiedziałyście, że to TEN JEDYNY ? :)

ja mojego meza poznalam 18 lat temu, od 13 lat jestesmy malzenstwem. Wtedy jeszcze nie bylo internetu, wiec poznalismy sie na drodze. Ja stalam przed domem  on przechodzil :) Potem wieczorem znow go zobaczylam na dyskotece, podszedl i zamiast sie przedstawic powiedzial ze mam fajne buty :) Z tydzien nie wiedzialam jak ma na imie, z tych butow to do teraz sie smiejemy :)  Fajne wspomnienia :)

Ja wiedziałam, że to ten jedyny zanim byliśmy razem. To było takie śmieszne. Nie byłam w nim zakochana, ale wiedziałam że kiedyś będziemy razem i że jak to się zacznie, to już nigdy nie będę sama. :) Tkwiłam wtedy jeszcze w chorych relacjach z moim byłym. Mój TŻ nie zwracał na mnie większej uwagi (podobały mu się inne,a że się przyjaźnilismy to mi o nich mówił...), ja byłam zazdrosna,, ale jednocześnie czułam taki spokój na myśl, że przecież już go odnalazłam i tylko kwestią czasu jest nasze bycie razem. I faktycznie. Znaliśmy się 4 miesiące gdy w nim to wybuchło, wyznał mi miłość i od tamtego dnia jesteśmy nierozlączni. A teraz mieszkamy razem i planujemy ślub. I jestem w nim coraz bardziej zakochana. :)

Hmm, jakoś chyba to się czuje, bardzo trudno ubrac w słowa ...
Konczyłam liceum, był chłopak, na ktorego zwracałam uwagę, po prostu zatrzymywałam wzrok, mimo, ze byli przystojniejsi. Miał w sobie to COŚ. Ale byłam w związku, on jakoś nie garnął sie, by złapac ze mną kontakt ... Trochę zblizylismy się w czasie matur ( pisalismy polowie szkoły matury z Angola :D ), a potem, gdy dowiedziałam się, ze będziemy na anglistyce w jednej grupie, wiedzialam, ze nie odpuszczę tego tak latwo. I chyba po tym poznałam, bo nigdy nie zabiegałam o faceta, raczej nie narzekałam na brak powodzenia, ale wcześniej to było coś zupelnie innego, dopiero wtedy poczułam, ze naprawdę mi ZALEZY ... Na szczęście on poczuł to samo, spadło jak grom z jasnego nieba i po 10 dniach wywrocilam swoje życie do góry nogami ...
Warto było. Jesteśmy razem od ponad 8 lat, 4 lata temu został moim męzem, mamy syna. On jest najbliższym przyjacielem, nikt ( poza dzieckiem ) nie jest tak ważny i tak ukochany.
Chyba po tym sie poznaje :-)

"joanna brodzik w wywiadzie dla gazety dobre rady powiedziała, że nie można tego stwierdzić przed 90 rokiem życia" hahahah coś w tym jest :)) haha :))

Dziewczyny jak tak czytam Wasze wypowiedzi to uświadamiam sobie, że jednak można to czuć tak w sobie i nie ma co się bać swoich uczuć i przeczuć :) Może trzeba jednak wierzyć w przeznaczenie :)

MissHepburn - Napisałaś coś bardzo ważnego, że on musi być najlepszym przyjacielem, że to właśnie NAM musi zależeć i nie ma wtedy miejsca na taki głupie rzeczy typu "ja nie odezwę się, bo pomyśli, ze mi zależy". Właśnie tak ma myślec jeśli chce się tworzyć udany związek :)

też mi się wydawało ,że to ten jedyny - nie wiem czemu po prostu tak czułam
Niestety razem nie jesteśmy
On ma już swoją księżniczkę..
Ale ja wierzę , że mimo to kiedyś będziemy razem :)

LuisaFernanda albo jeszcze wszystko przed Wami :))) może jakieś zmiany zaistnieją, które umożliwią Wam zaczęcie od nowa :)

blackshoe - :) jakos nie bardzo to widze, to byla bardzo przemyslana decyzja itd...chociaz w sumie nigdy nie mow nigdy ;) ale raczej nie sadze...staram sie pogodzic z ta sytuacja bo wiem, ze postapilam slusznie, zreszta On juz mial 2 szanse...teraz to tylko cud by mogl sie stac...;)

widocznie to jednak nie był TEN, albo nie potrafił tego udźwignąć :D