Temat: desperacja?

PrincessOfHooligans napisał(a):

ja swojego ukochanego poznałam w momencie w którym absolutnie nie chciałam z nikim być,nikogo poznawać, byłam anty-związki i ogólnie nastawiona na NIE na każdego faceta który cos tam próbował :D nie miałam ani ochoty, ani czasu , własne sprawy i super życie :D dobrze mi było a tu popatrz , spadło na mnie nieoczekiwanie :D a kilka miesięcy wcześniej? - szukanie, desperacja, zaczepianie facetów na fejsie , nawet tych nie urywających dupy ;D rozglądanie się po klubach , ciągle gdzies na imprezie idąc z motywacją "może będzie fajny facet" a po niej "i znowu nikogo nie poznałam :(((" , patrzenie po znajomych - może znają kogoś godnego uwagi , wieczna załamka że nie mam pary . I nic się nie zmieniało póki nie zmieniłam myślenia ja sama :)serio - jak szukasz nadgorliwie , to prawdopodobieństwo że znajdziesz spada prawie do zera ;D

soraka napisał(a):

ja mam 21 lat i mi siostra cioteczna w święta powiedziała że mam się nie przejmować bo zawsze jakaś stara panna musi być nie dla wszystkich starczy facetów i mam się nie przejmować bo to normalne i że widocznie padło na mnie... co prawda smutno mi bo chciałabym być z kimś ale jedyny kandydat nie wierzy w miłość i też wolałby sam sex bez związku więc nie będę się w to pchać... moze kiedyś ktoś mnie zechce... może no ale cóż jakby mi dowaliła siostra- nadzieją matką...