Temat: Czym jest miłość ?

A czy są czasami takie sytuacje, że macie się spotkać, a jemu np wypadnie 'bardzo ważne spotkanie z bardzo ważnymi kolegami' i dowiadujesz się o tym w ostatniej chwili? I nie masz co z sobą począć?

gorzej, gdyby Cię wystawiał do wiatru. 

a może w Wasze życie wkradła się rutyna? może warto zorganizować np niedzielny wypad na rowery w jakieś ciekawe miejsce? Jakiś zalew może pobliskie ruiny zamku? Coś nowego, coś innego. Na pewno Tobie poprawi to humor (:

A jeśli chodzi o leżenie na trawie.. ja mogłabym leżeć na kocyku z książką a mój jest raczej aktywnym typem osoby. 

To może jednak jakiś kompromis? Zabierz go na długi spacer, tak żeby się zmęczył, wtedy sobie poleżycie i oboje będziecie zadowoleni?

Widzisz - chce się z Tobą spotykać, więc mu raczej zależy. 

A pretensji powinien się oduczyć, zrozumieć że to, że coś Ci wypadło nie znaczy że się od niego oddalasz... tylko jakoś nie mam pomysłu jak mu to jasno przetłumaczyć. 

Założyłaś temat bo nie jesteś pewna czy chcesz z nim być? Czy do siebie pasujecie? Czy nie jesteś pewna jego uczuć? Bo z tego co piszesz to chyba chodzi o to, żebyście nauczyli się iść sobie na rękę. 

B. jest przekochanym facetem, nie meczy mnie pytaniami "co robimy?", tylko mowi, zebym sie ubierala, bo wychodzimy :) albo planuje inne magie. Nie jest to oczywiscie codziennoscia, ale zawsze raz na tydzien, na dwa tygodnie, jest dzien, kiedy po prostu randkujemy :) i spedzamy zupelnie inaczej czas niz zawsze. Nie mowie tez tutaj o np. pojsciu gdzies cos zjesc. Bo to zdarza sie czesciej. Ale np. ostatnio pojechalismy rowerami w nocy na plaze, wzielismy dwa wina do plecaka i jezdzilismy wzdluz plazy, co rusz sie zatrzymujac, zeby wypic pare lykow wina :) 

Tylko tak samo jak Wy dziewczyny... Ja tez czasami mysle. Moze my juz takie jestesmy? ze szukamy czegos, czego tak naprawde nie ma? Mysle, ze moze mnie nie kocha? (nie powiedzial mi nigdy prosto w twarz "kocham Cie", pomimo, ze jestesmy ponad rok ze soba. Mowi mi to jakby miedzy wierszami. Ostatnio obudzialam sie w nocy, snilo mi sie, ze mowil mi, ze mnie nie kocha. Obudzialam sie i mocno przytulilam do niego. On sie przebudzil i powiedzialam co mi sie snilo.. Przytulil mnie jeszcze mocniej mowiac, ze jakby mogl tak klamac, jakby mogl mi cos takiego powiedziec, tym swoim kochanym glosem. 

Zreszta jego zachowanie wskazuje tylko na to, ze ... mnie kocha. 

Wczoraj mi powiedzial, ze jest mu strasznie dobrze ze mna :) i ze jest szczesliwy :) 

bardzo rzadko, ale zrobi to - napisze, ze teskni, pomimo tego, ze ja jestem tylko w pracy, nie na zadnym wyjezdzie. 

Wiec dlaczego tak mysle? Nie wiem. Moze dlatego, ze on, jako dojrzaly facet, bo juz 35 lat za chwilke bedzie obchodzil, mysli powazniej i musi wszystkiego byc pewien, zeby powiedziec? To dobrze, bo wiem, ze jesli mowi mi takie cieple slowa, to nie podpucha tylko do bzykania albo tak o, zebym byla zadowolona. On mowi tak wtedy, kiedy to czuje :) nie jest bajkopisarzem. 

Ech, ale czasami.. wlasciwie to dzisiaj (pewnie dlatego, ze mam okres  ) mam takie wlasnie rozwazania. i tak naprawde nie wiem nad czym te rozwazania, dzisiaj mam typowy kobiecy humor. Szukam dziury w calym  co za rozchwianie emocjonalne! musialam sie wygadac! 

I jedyna rada, jaka sama sobie przypominam co rusz - zyj chwila. Jesli jest Ci dobrze w tym momencie zwiazku - po prostu nie mysl o przyszlosci. Nie zastanawiaj sie. Oni wyczuwaja Nas. Musza czuc, ze jestesmy szczesliwe z nimi. A wtedy i oni beda. Serio. To jedna z przyczyn rozstan  - facet w koncu moze dojsc do wniosku, ze ma dosc wiecznego udowadniana. A gdy tylko bedzie wiedzial, ze sprostal zadaniu - bedzie dumny z siebie jak paw. 

Tak to już my baby mamy, że szukamy dziury w całym, a jak zaczniemy to potrafimy sobie do tego niezłe historyki dorobić (;

Też ostatnio dotarło do mnie, że nie mam co planować przyszłości, myśleć jak to będzie, jak wpływa nasze obecne zachowanie na tę właśnie przyszłość. 

Przestałam się zastanawiać. Choćbym nie wiem jak się starała to sama i tak nic nie zmienię, jeśli on sam z siebie tego nie będzie chciał. Mogę mieć na niego wpływ w jakimś stopniu, uprawiać 'niewinne gierki' żeby nie było za nudno, ale to tyle. Trzeba szukać zrozumienia i kompromisów. Co będzie, to będzie.

a tego nie da sie przewidziec. Niczego nie da sie przewidziec. Nie mamy tak naprawde na nic wplywu. Nawet na siebie same. Bo skad mozemy wiedziec, ze w przyszlosci ktos inny nie zawroci nam w glowie? Albo naszemu partnerowi? Dlatego tez najlepszym wyjsciem jest cieszyc sie na biezaco z tego co mamy :) docenic to! wtedy oboje docenimi wartosc zwiazku i nikt tu nie bedzie szukal innych znajomosci 

Lilka - co do ubierania.. I jego zwracania uwagi. Ja mialam jedna jedyna taka sytuacje. B. zwrocil mi uwage. Powiedzial pare gorzkich slow. Juz szlam sie przebrac, az nagle mnie oswiecilo! Hola! Jak to? Ktos tu bedzie mi mowil co mam ubierac? Bo jemu przeszkadza to? Zlapalam sie za glowe, wyszlam z lazienki. Nie przebralam sie. Poszlam do kuchni cos robic, on przyszedl i ze zdziwionym wzrokiem pyta sie mnie dlaczego sie nie przebralam? Z zacisnietymi zebami, z ogromna ironia, pewnosci i wkurzeniem powiedzialam, ze nikt nie bedzie mi mowil jak mam sie ubierac, ze ja jemu nie mowie, ze w tych swoich koszulach, ktore przypominaja pizamy, wyglada okropnie, bo szanuje to jak sie ubiera i w czym mu wygodnie! (tak mu powiedzialam o tych koszulach  ) cos tam jeszcze powiedzialam, baaaaaaardzo dosadnie, dajac mu do zrozumienia, ze NIE MA PRAWA ingerowac w to, co na siebie wrzucam. Jeszcze staral sie tlumaczyc, ale juz widzialam, ze sam zauwazyl, ze przegial. Za male pare minut przyszedl, przemyslal, przytulil, pocalowal, przeprosil, i powiedzial, ze on myslal, ze ja sie tak ubieram, bo chce prowokowac i necic innych.   nigdy wiecej nie bylo podobnej sytuacji.