Temat: zakochana w przyjacielu :( Poradźcie coś ! proszę !

Miałam tak, tylko na odwrót. Na samym początku - kiedy powiedział mi to po raz peirwszy, wyjaśniłam mu sytuację i było wszystko okej, minęły 2 lata, on powiedział, że dalej to czuje i liczył na to, że ja też, ale to nie jest tak - ja mam jakąś granicę, skoro... znamy się długo i jesteśmy dla siebie jak rodzeństwo to ja po prostu nie umiem przekroczyć tej granicy, wiem, może dziwne, ale po prostu na samą myśl o tym, że miałabym pocałować... Brata - niedobrze mi się robi, to jakoś nie pasuje, chociaż jest przystojny i wspaniały. Nie ma chemii - nie ma możliwości na związek. Po tym jak powiedział, że nadal to czuje, choć ja byłam pewna na 100 %, że mu przeszło, w końcu minęły 2 lata a ja wyjaśniłam mu, że NIE MA SZANS na taki związek i wydawało mi się, że to zrozumiał, nasze kontakty się urwały, chociaż ja bardzo tego nie chciałam. Ale musiałąm uszanować jego decyzję - powiedział, że nie daje rady przebywać ze mną, bo nie potrafi przestać mnie kochać. ;(

Możesz powiedzieć, a nóż a widelec, szczególnie, że pół roku to nie jest tak długo, nie wiecie o sobie wszystkiego, więc nie wszystko stracone. Być może on też coś czuje a te panienki ma, bo myśli, że Ty nic nie czujesz... Skoro gadacie 6h dziennie i wysyła Ci smsy na dobranoc i o poranku codziennie to może coś znaczyć, ale pamiętaj, że nie musi.
Ja bym powiedziała, bo taka męczarnia jest straszna... ale musisz liczyć się z tym, że Wasz kontakt może się urwać, w najlepszym wypadku ulec ogromnej zmianie. Chociaż... w przypadku mojej sytuacji - 1 wyznanie nie było decydujące, na prawdę było IDENTYCZNIE jak wcześniej... :)